[Intro vóór Schriftlezing: erbij horen]
“Hoor je erbij”, dat is het thema van de dienst vanmorgen. Uitgekozen door de leiding van de Gideonclub, en Ik denk een heel goed thema.
Want allemaal willen we er bij horen. Of je nou oud bent of jong. Bij een groep horen, bij anderen, niet alleen staan. Maar vooral als je jong bent is dat heel belangrijk. Ik las ergens dat dat de eerste levensbehoefte van een tiener is, zelfs. Erbij horen.
En nu zullen sommigen van jullie misschien zeggen: ‘oh, Maar ik trek mij niet zoveel van aan hoor, wat anderen vinden. Ik ga echt niet bepaalde kleren dragen om dat anderen in mijn klas dat doen of zo”. Nee, OK, maar toch let je erop. Ik denk dat je vast wel iets kan bedenken wat je echt níet gaat aantrekken naar school, gewoon om wat anderen er van zullen vinden.
Hoor je erbij? Hier in de kerk hoor je erbij als je gelooft. Als je bij Jezus hoort. Dat is hier het gewone, zeg maar. Maar op andere plekken is het misschien juist andersom. Niet geloven is daar het gewone. Kun je er dan toch bij horen als je wel gelooft? Of maakt dat niet uit?

Nou, over die dingen gaan we het vanmorgen hebben.
We lezen twee stukjes uit de Bijbel. En dat doen we niet direct na elkaar. Maar na elk stukje hou ik de helft van mijn preek. Dus de preek in twee stukken vandaag, dat helpt voor de concentratie denk ik.
Het eerste stuk dat gaat over “hoor je bij Jezus”. En het tweede gedeelte dat gaat over “hoor je erbij als je bij Jezus hoort?”

Hier wordt gelezen: Marcus 10:13-16

Gemeente van Jezus, oud en jong,

[vraag oproepen: hoor ik bij Jezus?]
Wanneer hoor je bij Jezus? dat kan nog best een lastige vraag zijn. Ja, als je gelooft, zegt iemand. Maar hoe dan? in het stukje dat we net hoorden, staat “wie niet als een kind het koninkrijk van God ontvangt, zal er zeker niet binnengaan”. Als je een kind bent, dan kun je eenvoudig geloven. Jezus houdt van mij, God is mijn Vader in de hemel. Maar juist als je wat ouder wordt, als je géén kind meer bent, dan ga je misschien allerlei lastige vragen krijgen. Mag dat dan niet van Jezus?
Wanneer hoor je bij Jezus? Laat ik het gewoon maar persoonlijk maken: hoort u bij Jezus? Hoor jij bij Jezus? Op de avond dat we deze dienst voorbereidden hadden we het erover. Hoor je bij Jezus? De een zegt: dat wil ik wel, de ander zegt: nog niet. Mooi om daar eerlijk over te kunnen praten, en ook je twijfels niet te verbergen!
Als tiener ga je eigen wegen zoeken. En als je geloof meekreeg van thuis, krijg je de vraag: wil ik er verder mee?
Een voorbeeld: ik moest denken aan iemand die zich afvraagt of hij in een bepaalde plaats wil gaan wonen, of in een bepaalde streek. Bijvoorbeeld: zou ik in Enschede willen wonen? Dan kijk je eens rond hoe het daar is, wat er mooi is en wat minder. Je verkent de omgeving, je praat wellicht met mensen die al in Enschede wonen, en zo overweeg je alles eens goed. Je overweegt het als een buitenstaander. Iemand die nog niet in Enschede woont, maar die er over denkt om daarheen te verhuizen. Je hoort er nog niet, maar misschien kies je ervoor om er te gáán horen.

[als je gedoopt bent, hoor je al bij Jezus!]
Misschien voelt het ook wel zo voor jou of voor u. Wil ik bij Jezus horen? Je overweegt het als een buitenstaander. Iemand die nu nog niet op die plek is.
Maar weet je, zo is het niet! En ik wil echt dat je dát meeneemt vanmorgen. Ik denk dat bijna iedereen hier in de kerk als kind is gedoopt. En dan bén je geen buitenstaander. Dan sta je niet neutraal op een afstand tegenover Jezus. Helemaal niet!
We hoorden uit de Bijbel dat ouders hun kinderen bij Jezus brachten. Zo hebben jullie ouders je ook bij de Heer gebracht, wanneer je als kind gedoopt werd. Door de doop ben je aan Hem verbonden. Want de doop betékent dat. De doop betekent niet minder dan dat God je Vader is, dat Jezus je een nieuw leven geeft, dat Gods Geest je toegezegd wordt.
Dus als je denkt: hoor ik bij Jezus? Wil ik dat wel? Dan ben je níet als een buitenstaander die dat vanaf nul overweegt. Niet als iemand die elders woont en Enschede overweegt. Nee, als je gedoopt bent, dan is het anders. Dan is het alsof je ouders als een huis voor je geregeld hebben daar. Of dat ze je al jaren geleden op de wachtlijst van de woningbouw hebben gezet.
Hoor jij bij Jezus? En u? als je gedoopt bent als kind, bén je al van Hem. Wil je dat alsjeblieft nooit vergeten? Gedoopt – bij Jezus gebracht, door Hem omarmd en gezegend, zoals Hij dat ook deed bij die kinderen toen in de Bijbel. Je bent geen buitenstaander die bij nul begint!

[oproepen de doop te beantwoorden in geloof en leven]
Maar is dan alles al geregeld als je maar gedoopt bent? Huis in de hemel al gereserveerd, zeg maar? Nou, dat heeft twee kanten. Aan de ene kant zit in de doop al alles. Maar aan de andere kant, en zéker wanneer je als kind gedoopt bent, gaat het er wel om dat je dat geschenk ook aanpakt. Je ouders hebben jou bij de Heer gebracht. Dat is een geweldig voorrecht. Maar als je ouder wordt, geen kind meer bent, dan komt het bij jóu. Wil je bij de Heer horen, bij Hem blijven? Met Hem leven? dat is een góed, een gezegend, een gered leven, dat kan ik je wel vertellen. Jullie noemden ook zelf het een en ander, zoals bescherming, houvast, vergeving, liefde… Wil je dat hebben van de Heer? Of denk je van ‘nou ja, dat hoeft van mij niet’. Of: ‘ik weet niet of het waar is’
Als je geen kind meer bent, komt het aan op een persoonlijk geloof. Een zélf bij Jezus horen. Maar bedenk dus wel:. Als je gedoopt bent, bén je al aan Jezus verbonden. Je begint niet bij nul, niet als buitenstaander. Het is eerder ‘erbij blijven’!

[hoe dan?]
Maar hoe blijf je dan erbij? dat had ook iemand opgeschreven bij de vraag “Hoor je bij Jezus?” – hoe dan? Goeie vraag. Hoe kom en hoe blijf je bij de Heer? Aan de ene kant is dat heel praktisch: door de kerk, door te bidden, door uit de Bijbel te lezen. Dat hoort bij een leven met Hem!
Maar tegelijk is er en binnenkant. Daar waar Jezus het over heeft tegen zijn leerlingen, in het stukje dat we lazen. Dat je het koninkrijk durft te ontvangen als een kind – dat je je in vertrouwen overgeeft aan Jezus. Als een kind. En in besef, dat is lastig als je nu net geen kind meer bent. Dat is lastig, ook voor alle volwassenen en ook voor mij. Je wilt vragen stellen, je hebt je twijfels – en dat mag ook allemaal. Stel je vragen ook, in plaats van er in je eentje mee te blijven lopen.
Maar laten we daar niet bij blíjven. Dúrf die stap te wagen, dat je zegt: ik ga, ik blijf leven met Jezus erbij. En hoe? Ik denk heel eenvoudig, door het een keer te zeggen. Als je bidt, ergens op een stille plek. Dat je zegt: “Heer Jezus, ik wil bij U blijven horen. Leer mij u kennen. Leer mij te leven zoals U wilt. Vergeef mijn fouten”. Durf je, durft u ook, dat te zeggen? Heb je het al eens gedaan? Moet je het misschien weer doen?
Hoor je bij Jezus? Dan zeker! Bid zo’n gebed, je zult er geen spijt van krijgen. Dan mag je leren leven met Hem. Bidden voor dingen die je doet, zoeken wat Hij van je wil, leren luisteren naar zijn Geest… Een geweldig avontuur!

Zingen: Abba, Vader
Tweede Schriftlezing: Marcus 14:66-72

[vraag: waar begin je aan?]
We eindigden net met die oproep: geef je maar in vertrouwen over aan de Heer. “U alleen, u behoor ik toe”. En echt, dat is de beste en belangrijkste keuze die je in je leven kunt maken. Om niet alleen door je ouders bij de Heer te zijn gebracht, Zoals voor het meesten hier geldt die als kind gedoopt zijn, maar ook zelf je aan de Heer over te geven.
Maar dan kan ik me voorstellen dat er ook vragen bij opkomen. Dat je denkt: wat heeft het voor gevolgen als ik er echt helemaal voor ga? En dan gewoon heel praktisch. Dan hoor je er hier in de kerk helemaal bij, natuurlijk. Maar hoor jij dan op andere plekken nog wel bij? Iemand gaf eerlijk aan: op voetbal hoor je er niet helemaal bij als je gelooft. Terwijl een ander zegt: dat valt toch wel mee. Ik merk daar op school niets van.

[opvallen en aangesproken worden]
We hoorden uit de Bijbel over Petrus. Hij is een volgeling van Jezus. Heel letterlijk, hij loopt achter Jezus aan wanneer Jezus wordt weggevoerd als gevangene. Maar Peter is dus ook figuurlijk aan volgeling van Jezus. En wat gebeurt er met hem? Hij valt al snel op. Hij wordt aangesproken, hij krijgt opmerkingen. Op een of andere manier hebben ze door dat hij een volgeling van Jezus is. Hij blijft niet onopgemerkt.
Als je vandaag een volgeling van Jezus bent, geld dat denk ik ook. Dan val je door bepaalde dingen op, en dan kun je worden aangesproken op wat jij hebt met de Heer, op je geloof. En wat kan daar dan aanleiding voor zijn? misschien bepaalde dingen die je doet, typisch christelijk: bidden voor je eten, of naar de kerk gaan. Of iets als niet teveel drinken. Maar ik hoop eigenlijk dat wij als christen ook opvallen door andere dingen: ons dagelijkse gedrag. Dat je daarin een beetje op Jezus lijkt. Dat je, net als hij, aandacht hebt voor wie buiten de boot valt – wie er niet bij hoort. Dat je niet scheldt, maar vriendelijk bent en geduld hebt met mensen. Dat je betrouwbaar bent. En ga zo maar door.
Ja, als het goed is kun je als christen niet helemaal onopgemerkt blijven. Ben je toch een beetje anders. Als dat niet zo is, dan klopt er iets niet. En ja, anders zijn is spannend. Misschien wordt je wel aangesproken, net als Petrus. Op dingen die je doet of zegt. Of misschien gebeurt dat niet bij jou, probeer je juist niet op te vallen omdat je dat eng vindt. Misschien twijfel je daarom zelfs wel of je echt helemaal Jezus wil volgen. Omdat dat je anders maakt…

[angsten erkennen]
Laten we maar gewoon erkennen dat dat spannend is. Petrus vond het in elk geval doodeng, dat hij zo aangesproken werd. Daarom ging hij het zelfs ontkennen! “Jezus? Nooit van gehoord!” Maar dat was niet bepaald overtuigend. Ik denk dat dat tegenwoordig ook niet helpt. Kom er maar gewoon voor uit als je christen bent. En Ik denk dat de gevolgen dan heel erg meevallen. Met Petrus gebeurde er ook niks, en dat was toen een stuk gevaarlijker dan nu. In sommige landen op de wereld worden christenen vervolgd, maar in Nederland? Wees er maar gewoon open over.
Ja, het is spannend op een bepaald puntz – Op dit punt, op geloof – Iets anders te zijn dan de meeste mensen om je heen. Dat hangt trouwens ook af van op welke school je zit, en bij welke generatie je hoort. En oudere mensen hier in de kerk, Besef hoe de jonge mensen echt in een andere wereld leven dan toen u jong was, toch geloof voor veel mensen vanzelf sprak. Bid voor de jongeren, ze hebben het nodig!

[Oproep: kom er maar voor uit!]
En ben jij zo’n jongere: kom er maar gewoon voor uit dat je bij Jezus hoort. Dat is het beste, doen als Petrus werkt echt niet. En geloof is toch geen geheim om je voor te schamen? in ons land vindt bijna iedereen respect voor de mening van een ander heel belangrijk. Heb zelf respect voor mensen die er anders instaan, die niet geloven, en doe niet geheimzinnig over jóuw geloof!
Of is het probleem misschien dat je nog niet goed weet wat je gelooft? Werk daar dan eerst aan. Durf jezelf, met al je vragen, aan Jezus te geven. Vraag Hemzelf maar of Hij je wil helpen!
Nee, verstop je geloof nooit! En weet je, het kan ook mooi zijn. Als je er een vraag over krijgt, en het wordt een gesprek. Dan kun je een klasgenoot er iets van vertellen. Niet preken, maar gewoon wat jij vindt bij Jezus, hoe je geloof je helpt. Wij allemaal, jong en oud, wij mogen meedoen om het goede nieuws deze kerk uit te krijgen, naar mensen toe. Door onze woorden, en daarvoor door onze daden. Door te durven anders te zijn. En dan niet alleen door dingen die je niet doet, maar vooral wat je wél doet. Positief zijn en eerlijk en niemand uitsluitend. Echt, jij kunt iets van de Heer laten zien, meer dan je denkt! En u ook, op uw eigen plek in de wereld.
Ja, en soms kunnen mensen negatief doen over je geloof, over Jezus. Dat hoort er ook bij. Maar ga niet bij voorbaat alvast wegduiken. Als je bedenkt wat Jezus voor ons overhad, dan wil je leven voor Hem!

[slotje]
‘Hoor je erbij’? Daar hoorden we over. Hoor je bij Jezus? Denk dan vooral ook aan je doop, als je gedoopt bent. Onthoud het: je bént al bij Hem gebracht – je zit niet op nul. Maar… geef ook je leven persoonlijk aan Hem over!
En hoor je er dan nog bij, als je bij de Heer hoort? Meestal wel gelukkig. Al kan het heel spannend voelen, en al ben je inderdaad anders als het goed is. Maar schaam je nooit voor Jezus. Kom er maar voor uit, heel eenvoudig. Dan ben je gezegend, en dan ben je misschien nog voor anderen tot een zegen!

Amen