Gemeente van Jezus Christus,

[intro: liefdeslied/brief]
sommige psalmen kun je beter vol overgave zingen dan diepzinnig bestuderen! Psalmen zijn immers liederen, geen theologische verhandelingen. Psalm en moet je zingen! Dat geldt zeker voor de psalm die vanavond centraal staat: psalm 103. Het is een geweldig loflied, een lied waarin God wordt geëerd. Als ik toch even mag analyseren: de psalm begint met de woorden ‘loof de HERE, mijn ziel’ en sluit er ook weer mee af, dus het is duidelijk dat dat de hoofdzaak is. Loof de HERE. Alles moet dat doen: ‘al wat in mij is’- eerste vers en ‘al zijn werken’ – laatste vers. ‘Loof de HERE, daar beginnen vers 1 en 2 mee, en daar eindigen vers 20 tot 22 mee.
Maar wat is eigenlijk ‘loven’? Laat ik het vanavond eenvoudig zeggen: een loflied is eigenlijk een ‘love’-lied, een liefdeslied. De dichter houdt van de Here en daarom barst hij uit in zingen. Psalm 103 is een liefdeslied! Veel liefdesliedjes die je op de radio Lees verder →

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
het is ongekend droog in ons land, daar vertel ik u niets nieuws mee. Het is niet voor niets dat ik de afgelopen week bij psalm 63 terecht kwam, die spreekt over ‘een dor en dorstig land dat snakt naar water’. Buiten bleef de zon maar branden, terwijl ik deze overdenking aan het maken was, en hoe lang is het niet geleden dat er regen is gevallen? Op internet of op tv zag je beelden die we normaal alleen uit ander landen kennen. Rivieren die half droog staan, grond die gebarsten is van de hitte. Een heel mooi beeld had iemand op Texel gemaakt, een foto van een molen – oer-Hollands. Maar daarnaast niet de gebruikelijke Hollandse sloot, maar een bruine vlakte vol scheuren. Een heel raar gezicht!
Droogte dus. Wat kun je dan gaan verlangen naar regen! Vaak genoeg in ons land mopperen we als het regent, maar nu weten we wel hoe nodig die regen is. Je gaat ernaar uitzien, naar water voor de planten, naar verkoeling voor jezelf. Hoe welkom zou een weersverandering zijn! Het land snakt naar water, en wie een beetje meevoelt met de natuur doet dat ook.

[de dichter en zijn omstandigheden]
De dichter van psalm 63 verkeert in nog veel drogere omstandigheden dan wij, en ook hij verlangt naar verandering. ‘Mijn ziel dorst… mijn lichaam verlangt’. David, want hij Lees verder →

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: de heerlijkheid van Jeruzalem]
Jeruzalem, wat een prachtige stad! Wat een bijzondere plek, met haar lange geschiedenis, met de klaagmuur en de tempelberg, de Via Dolorosa… Van wie er wel eens geweest is, hoor ik het herhaaldelijk: deze stad hééft iets!
De dichter van psalm 87 houdt van Jerusalem. ‘Zeer heerlijke dingen worden over u gesproken, stad van God’ zegt het derde Bijbelvers. Dat laatste, daar gaat het om: de stad van Gód, dat is Jeruzalem. De stad waar de Here is in zijn tempel. Andere steden uit die tijd zijn ook mooi, misschien wel mooier – Babylon met haar hangende tuinen, Ninevé met imposante vestingwerken… Maar Jeruzalem, Sion, is de stad van God! De plek is het waar Hij bij de mensen woont.
Jeruzalem, een oude stad in het Midden-Oosten. Tegelijk staat Jeruzalem voor heel veel méér. Het is de plaats van Gods heil; de plek waar God is, waar mensen bij Hem mogen zijn. In het laatste Bijbelboek horen we van het nieuwe Jeruzalem. Een nog véél mooiere plaats, of is het wel een plaats? Lees verder →