Categorie Archief: Zangdiensten e.d.

Overdenking Kerstavond 2021

24 vrijdag dec 2021

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Lieve mensen, waar u ook meekijkt, wie je ook bent,

[intro]
vorige week liep ik te denken toen ik deze dienst aan het voorbereiden was. Ineens zag ik een beeld voor me, een beeld wat, zoals wel vaker, meer zegt dan duizend woorden. In gedachten zag ik een babykamer, waar een klein kindje in zijn wieg lag. Het was een zonnige dag, dus de gordijnen waren dicht. Maar ze waren niet helemaal gesloten; tussen de gordijnen was een spleet waar een straal zonlicht naar binnen viel. Juist In het wiegje viel die lichtstraal, en het kindje zag dat natuurlijk. Vol verbazing greep het ernaar met zijn handjes. het probeerde het licht vast te pakken. Dat lukte natuurlijk niet, maar telkens weer stak het zijn handjes uit en keek ernaar. Het kindje kon het niet vatten, het licht; letterlijk niet, maar ook figuurlijk niet. Wat wat dat? Hier was iets moois, iets stralends, wat het niet kon begrijpen, en niet kon grijpen.
Als kerntekst voor vanavond heb ik gekozen Johannes 1:5. “Het licht schijnt in de duisternis”, staat daar, ” en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen”. Dat laatste, laat ik dat meteen zeggen, is echter ook anders te vertalen. In het Grieks, de taal waarin het Nieuwe Testament is geschreven, staat een woord met dubbele betekenis. het kan zowel ‘grijpen’ als ‘begrijpen’ betekenen. Dus “Het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen” – of “niet begrepen”. Of misschien wel allebei niet. Lees verder →

Overdenking cantatedienst BWV 82 ‘Simeons verlangen’

15 zaterdag mei 2021

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus, u hier in de kerk en wie thuis meekijkt,

[Vertroosting verwachten]
Vanavond staan de spotlights op Simeon; we hoorden over hem uit de Bijbel. Een vrome oude man is hij, rechtvaardig en godvrezend. En, zo staat er ‘hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Wat wil dat zeggen? Waar keek hij naar uit? Naar betere tijden blijkbaar! Vertroosting, licht in het donker.
Laat ik het meteen eens even wat breder trekken. Waar kunnen wíj naar uitzien? In de huidige tijd denk ik natuurlijk meteen aan het einde van de corona-pandemie. Hoe lang duurt het al niet? Wanneer breekt het licht weer door? Maar er kunnen ook dingen zijn in je persoonlijk leven zijn die je doen verlangen naar betere tijden. Als je relatie slecht loopt, als je gezondheid te wensen overlaat, en ga zo maar door. Dan kun je diep verlangen naar troost, naar dat iemand zijn hand op je schouder legt en zegt: het komt goed! Alles wordt anders…
Vertroosting. Maar stel je nu echter eens voor dat het coronavirus verdwijnt, en dat je eigen leven lekker loopt. Is er dan niets meer om naar uit te zien? Ik dacht het toch wel – als je tenminste niet helemaal op jezelf gefocust bent! Als je het nieuws volgt, als je weet wat er in de wereld speelt… Zou je dan niet verlangen naar een einde aan armoede, onrecht en oorlog? Naar een wereld waar geen vluchtelingen op wankele bootjes stappen, en dan soms ook nog teruggesleept worden de open zee op als ze Europa bereiken? Weet je, deze wereld is vaak behoorlijk troosteloos. Voor wie het treft, én voor wie het beseft. Waar dan is vertroosting?
Terug naar Simeon. ‘Hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Deze man zag er óók naar uit dat alles anders zou worden. Maar niet slechts als een algemeen-menselijke wensdroom! Simeon wist meer, als vrome Jood. Hij geloofde met héél zijn hart in wat God beloofd had. Simeon hoopte op de dag dat God in zou grijpen ten goede van zijn volk. Want die dag zóu eens komen, God zelf had het gezegd! Simeon zag uit naar het moment dat God Israël, zijn afgedwaalde volk, weer zou zegenen, en dat alles goed zou komen. Voor Israël, en uiteindelijk zelfs voor de hele wereld. De hoop, trouwens, die de christelijke kerk heeft overgenomen en waar ze uit leeft.

[vertroosting en vreugde vinden als je Jezus ziet door de H. Geest]
En nu: datgene waar Simeon naar uitzag, de vertroosting van Israël, het ingrijpen van God – dat blijkt iets te maken te hebben met een kindje. Lees verder →

Overdenking psalm 123, Biddag 2021

09 dinsdag mrt 2021

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters hier in de kerk en thuis,

[intro: het zat zijn]
‘ik begin het wel zat te raken, al die beperkingen’. Dit, of vergelijkbare woorden hoor je de laatste tijd steeds vaker. Misschien herken je je er wel in: we zijn het zat! De lockdown, de avondklok, het vergaderen en les krijgen online. We hebben er genoeg van, zeggen meer en meer stemmen. We zijn het zat. Een tijd lang was het redelijk vol te houden, maar inmiddels lijkt bij meer en meer mensen de rek er wel uit. Je wilt je vrijheid terug, het leven van vóór corona.
We zijn het zat, zeggen mensen. Daar kan woede in doorklinken, onvrede over de maatregelen om het coronavirus in te dammen. Maar het kan ook gewoon vermoeidheid zijn. Al ben je het in principe eens met veel beperkingen, tóch kun je ze zat zijn. Hoe lang gaat het allemaal nog duren? De persconferentie van maandag bood niet veel versoepelingen. Ja, in de zomer, dán moet er weer veel kunnen. Maar dat duurt lang. Het is momenteel nog winter! Soms kun je er gewoon zó klaar mee zijn. Het misschien niet echt meer zien zitten. We zijn het zat.
Zo zitten we als Nederlandse maatschappij momenteel in de mineurstemming. En daarom staan we vanavond stil bij psalm 123. De mensen die daar aan het woord zijn, zijn het ook zat. Onze vertaling geeft het niet zo goed weer, maar in de grondtekst staat het er heel helder. Letterlijk staat er ‘zeer zijn wij verzadigd, zeer is onze ziel verzadigd’ van de ellende die ze meemaakten. Een Duitse vertaler zegt: ‘satt sind wir des Verachtens, übersatt’. Dat dus: je hebt er je buik vol van, je bent er klaar mee, je bent de ellende zat. En tegelijk: hoe kom je eruit? Waar is er uitzicht? U ziet, een heel passende psalm voor dit moment! Lees verder →

Overdenking Kerstavond 2019 ‘Een nieuwe start’

24 dinsdag dec 2019

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Uit de Bijbel is gelezen: Jesaja 11:1-9 en Romeinen 5:12-19, beide uit de Bijbel in Gewone Taal

Gemeente van Jezus Christus,

[een nieuwe start: het visioen uit Jes 11]
wat een prachtig visioen ziet de profeet Jesaja voor zich! Wonderlijk is het: een wolf ziet hij spelen met een lammetje. In plaats van dat de woeste wolf het lammetje achtervolgt of opeet, in plaats van dat het lieve lammetje doodsbang in een hoekje kruipt, spélen ze samen! Alsof het roofdier een vriendelijke oom is, die met zijn kleine neefje ravot. Ziet u het voor u! Er is vrede overal waar Jesaja kijkt. Op de heuvelhelling lopen een koe en een beer bij elkaar, en een kalf is gras aan het eten samen met een leeuw. Een kind speelt langs de weg. Maar… iets verderop kruipt een slang. Pas op! zou je willen roepen. Maar ook dat hoeft niet: het kind heeft geen angst en de slang heeft geen haat. Hoe is het mogelijk! Hier is alles zo anders, alsof de wereld opnieuw is begonnen. Niet alleen de dieren, ook de mensen zijn veranderd. Geen mens doet meer kwaad, niemand sticht onheil, op heel Gods heilige berg.. Zou dit geen plek zijn waar u zou willen wonen, of jij? Lees verder →

Overdenking cantatedienst BWV 146

26 zondag mei 2019

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: verdrukking?]
‘Wij moeten door veel verdrukkingen in het Rijk van God binnengaan’ zingt de cantate van vandaag ons voor, en deze zelfde zin hoorden we ook uit de Bijbel. ‘Door veel verdrukkingen het rijk van God ingaan’ – slaat dat op ons? Weet u aan wie ik moest denken toen ik deze viering voorbereidde? Aan christenen in Noord-Korea of Eritrea. Díe begrijpen direct wat Paulus bedoelt, als hij de gelovigen opwekt om vol te houden en waarschuwt voor verdrukkingen. In Eritrea worden christenen opgesloten in zeecontainers, waar het bloedheet kan worden. In Noord-Korea zijn vele strafkampen waar naast anderen heel wat christenen gevangen zitten, bijvoorbeeld simpelweg omdat er een Bijbel in hun huis werd gevonden. ‘Door veel verdrukkingen…’ De mensen tegen wie Paulus dit zei, begrepen het ook heel goed. Paulus zelf was halfdood geslagen omdat hij preekte over Jezus, en de mensen die door zijn woorden waren gaan geloven hadden ook tegenstand te verwachten van hun stadsgenoten.
Maar wij? Wat kost gelovig-zijn je in onze tijd? Goed, ze zullen praatprogramma’s soms een schampere opmerking maken over kerk of geloof; soms is geloof een oorzaak van verwijdering in families – maar verdrukking? Heeft dat iets met mijn leven en geloof te maken?

[De cantate en het contrast]200
De cantate die we hoorden ontleent Lees verder →

Overdenking kerstzangdienst ‘Hoe kijk jij naar het Kind?’

24 maandag dec 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: de wijzen die in Jeruzalem komen]
stel je voor dat je Jeruzalem was geweest op die dag! Er is een karavaan aangekomen uit het oosten. Een hele karavaan kamelen, met knechten en slaven, en aan het hoofd paar exotisch uitziende mannen. Dat komt op zich vaker voor in Jeruzalem, de stad was een belangrijk handelscentrum. Maar deze mannen komen niet om te handelen! Als een Jeruzalemse koopman informeert wat voor waar ze bij zich hebben, schudden de bedienden die de kamelen voortleiden slechts ernstig van ‘nee’. Wat is dat nu? Eén van de mannen op de mooiste kamelen ziet de koopman vragen, en wenkt. In gebroken Grieks vraagt hij waar het paleis van de koning te vinden is. Het paleis? Misschien is dit wel een handelsdelegatie uit een ver land, of afgezanten op zoek naar een bondgenootschap. ‘Heeft de oude koning Herodes u uitgenodigd, edele vreemdelingen?’ vraagt de koopman nieuwsgierig. Maar de man op de kameel maakt een afwerend gebaar. ‘Geen oude koning. Waar is de koning van de Joden die kort geleden geboren is?’ De koopman is stomverbaasd. Een koning geboren? Zijn verbazing wordt er niet minder op als de ander verder gaat. ‘We zijn gekomen om de nieuwe koning te eren. Wij hebben zijn ster gezien in het oosten!’
Het verhaal gaat al snel de straten door. Mannen van ver zoekend naar een koningskind. Wat is hier aan de hand? Ik zal het u zeggen: Jezus is geboren! Daar zijn die mannen op afgekomen. Daar zijn ook wij vanavond voor bijeen gekomen. Jezus is geboren!

[Jezus die is geboren: God bij ons]
Kerst is het feest van Jezus’ geboorte. Maar wie is Jezus eigenlijk, behalve dan een baby’tje in een stal lang geleden? Lees verder →

Overdenking Cantatedienst 4-11-2018

04 zondag nov 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

In deze dienst werden uitgevoerd cantates BWV 27 ‘Wer weiss, wie nahe mir mein Ende’ (Wie weet, hoe spoedig ik zal sterven) en BWV 125 ‘Mit Fried und Freud fahr ich dahin’ (Met vreed’ en vreugde ga ik heen).

Uit de Bijbel is gelezen Lukas 2 : 24-33.

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: vervreemding bij cantate]
ik kan me voorstellen dat de teksten uit de Bachcantate die we hoorden bij u enige vervreemding opriepen. “Wie weet hoe spoedig ik zal sterven?” – OK, het leven is onzeker, je weet het nooit. Maar er worden wel krassere dingen gezongen: “Ich habe Lust zu scheiden” – ik wil wel weg hier. “Wees welkom! zal ik zeggen, als de dood straks naast mij staat!” Ja, als je hoogbejaard en gebrekkig bent misschien… Maar zo’n houding wordt in de cantate voor iedereen aanbevolen. Richt je op het eeuwige leven, niet op het hier en nu!
Waren de mensen in die tijd soms levensmoe? Welnee! Het leven was echter veel onzekerder. Kreeg je een longontsteking dan was dat levensbedreigend. Kreeg je blindedarmontsteking, dan was dat het einde. De kindersterfte was hoog, de dood dreigde altijd. Een voorbeeld uit Bach’s leven: met zijn eerste vrouw had hij zeven kinderen, maar drie overleden al voordat ze een jaar waren. Toen Bach eens een lange reis maakte en na een maand terugkwam, was zijn vrouw weg. Overleden, en zelfs al begraven. “Wie weet hoe spoedig ik zal sterven?”. Met zijn tweede vrouw kreeg Bach maar liefst 13 kinderen, maar slechts 6 werden volwassen… Ja, hij kon zich wel inleven in de tekst van deze cantate.
Maar wij? Ik las onlangs Lees verder →

Overdenking zangdienst psalm 103

03 maandag sep 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: liefdeslied/brief]
sommige psalmen kun je beter vol overgave zingen dan diepzinnig bestuderen! Psalmen zijn immers liederen, geen theologische verhandelingen. Psalm en moet je zingen! Dat geldt zeker voor de psalm die vanavond centraal staat: psalm 103. Het is een geweldig loflied, een lied waarin God wordt geëerd. Als ik toch even mag analyseren: de psalm begint met de woorden ‘loof de HERE, mijn ziel’ en sluit er ook weer mee af, dus het is duidelijk dat dat de hoofdzaak is. Loof de HERE. Alles moet dat doen: ‘al wat in mij is’- eerste vers en ‘al zijn werken’ – laatste vers. ‘Loof de HERE, daar beginnen vers 1 en 2 mee, en daar eindigen vers 20 tot 22 mee.
Maar wat is eigenlijk ‘loven’? Laat ik het vanavond eenvoudig zeggen: een loflied is eigenlijk een ‘love’-lied, een liefdeslied. De dichter houdt van de Here en daarom barst hij uit in zingen. Psalm 103 is een liefdeslied! Veel liefdesliedjes die je op de radio Lees verder →

Overdenking psalm 63

29 zondag jul 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
het is ongekend droog in ons land, daar vertel ik u niets nieuws mee. Het is niet voor niets dat ik de afgelopen week bij psalm 63 terecht kwam, die spreekt over ‘een dor en dorstig land dat snakt naar water’. Buiten bleef de zon maar branden, terwijl ik deze overdenking aan het maken was, en hoe lang is het niet geleden dat er regen is gevallen? Op internet of op tv zag je beelden die we normaal alleen uit ander landen kennen. Rivieren die half droog staan, grond die gebarsten is van de hitte. Een heel mooi beeld had iemand op Texel gemaakt, een foto van een molen – oer-Hollands. Maar daarnaast niet de gebruikelijke Hollandse sloot, maar een bruine vlakte vol scheuren. Een heel raar gezicht!
Droogte dus. Wat kun je dan gaan verlangen naar regen! Vaak genoeg in ons land mopperen we als het regent, maar nu weten we wel hoe nodig die regen is. Je gaat ernaar uitzien, naar water voor de planten, naar verkoeling voor jezelf. Hoe welkom zou een weersverandering zijn! Het land snakt naar water, en wie een beetje meevoelt met de natuur doet dat ook.

[de dichter en zijn omstandigheden]
De dichter van psalm 63 verkeert in nog veel drogere omstandigheden dan wij, en ook hij verlangt naar verandering. ‘Mijn ziel dorst… mijn lichaam verlangt’. David, want hij Lees verder →

Overdenking ‘eerstelingen’

20 zondag mei 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Reacties uitgeschakeld voor Overdenking ‘eerstelingen’

Tags

, , ,

Uit de Bijbel is gelezen: Leviticus 23:10-14 en Romeien 8:22-23

Gemeente van Jezus Christus,

[introotje]
elk jaar als het voorjaar wordt, zijn er planten en dieren die het eerste zijn. Het eerste sneeuwklokje steekt zijn kopje omhoog, soms nog door de sneeuw – teken dat de lente komt. Een tijdje later lees je in de krant dat het eerste kievitsei gevonden is, meestal de tweede week van maart. En zo gaat het verder: vogelaars kijken uit wanneer de eerste zwaluw te zien is – die nog geen zomer maakt natuurlijk, maar wel een eerste voorbode is, rond koningsdag
Bij het oogsten van gewassen heb je ook altijd van die voorlopers. De eerste nieuwe aardappels, heerlijk! De opening van het aspergeseizoen, en ga zo maar door. Wij hier in het Westland hebben de jaargetijden natuurlijk een beetje uitgeschakeld in de kassen, maar toch is het hier jaarlijks de vraag: wie heeft de eerste druiven? Dan weet je dat er nog heel wat kistje geoogst zullen worden de tijd erna.
‘Eerstelingen’ heten die eerste vruchten met een Bijbels woord. En daar wil ik vanavond een moment met u bij stilstaan. Pinksteren is namelijk het feest van de eerstelingen, van het eerste van de oogst! Het laatste van de christelijke feesten, en toch: een feest van het begin, van de eerste opbrengst.

[OT basis voor Pinksteren]
In het oude Israël Lees verder →