Tag Archief: Johannes

Preek Pinksteren 2022 ‘Geest en kracht’

07 dinsdag jun 2022

Posted by in Feestdagen, Handelingen, Johannes, NT, Pinksteren, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Uit de Bijbel is gelezen Johannes 20:19-23, Handelingen 1:4-8 en Handelingen 2:1-13.

Deze preek is van onderstaande hoofdpunten gehouden, er is dus geen uitgeschreven tekst beschikbaar. De opname is te horen op kerkdienstgemist.nl onder ‘Woudrichem’

Gemeente van Jezus Christus, jong en oud, hier en thuis,

[intro: transformatie van Jezus’ leerlingen]

    • Heel kort: eerst achter gesloten deuren, dan: onbevreesd in het openbaar. Zelfs zeggen ‘Jullie hebben de Messias laten kruisigen!’
    • Zijn dit dezelfde mensen? Hoe komt het? Lijkt wel of er stekker in stopcontact is gegaan (vb van kinderen)
    • Heeft vast iets met de H. Geest te maken! Daarover gaan we horen, over toen en nu. Hoe de H. Geest mensen kracht en durf geeft. En niet zomaar: om de taak de toen die God ze opdraagt.
    • Thema van de preek: ‘de Geest geeft kracht voor Gods werk’

Lees verder →

Preek Hemelvaart 2022 ‘geen wees, al gaat Hij weg’

25 woensdag mei 2022

Posted by in Hemelvaart, Johannes, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Een Nederlander is op vakantie in de Verenigde Staten, bij een ver familielid dat daarheen geëmigreerd is. Op een avond zitten ze samen te praten op de veranda. Het gesprek komt op scholen en onderwijs, want zowel de Nederlander als zijn Amerikaanse neef hebben kinderen in de basisschoolleeftijd. De Amerikaan vertelt over de grote gele schoolbussen, de Nederlander vertelt over fietsen naar school met een rugtas op je rug. De Amerikaan vertelt over baseball, de Nederlander over de avondvierdaagse. En dan gaat het ook over de christelijke identiteit van de scholen waar ze hun kinderen naartoe sturen, aan twee kanten van de oceaan. Op een gegeven moment zegt de Amerikaan: “en hoe betalen jullie het? Want ik heb gehoord dat bij jullie de belasting veel hoger is dan bij ons. Houd je dat nog wel genoeg over om christelijk onderwijs te kunnen betalen voor je drie kinderen?” Zegt de Nederlander: “o, maar dat betaalt de overheid gewoon!” Stomverbaasd is de Amerikaan. Hè? Betaalt de overheid christelijk onderwijs? Kun je in Nederland zelf een school oprichten naar jouw eigen principes, en geeft de staat daar dan al het geld voor? De Amerikaanse neef kan het nauwelijks bevatten. Maar ook de Nederlander voelt ineens hoe bijzonder zoiets is.
Soms lijken dingen heel vanzelfsprekend, neem je het als gegeven aan. Maar soms, ineens, kunnen je ogen open gaan en zien hoe bijzonder iets is. Als je bijvoorbeeld beseft dat bijna overal in de wereld ouders krom moeten liggen voor christelijk onderwijs. Dan besef je hoe bevoorrecht je bent met het bijzonder onderwijs hier. Dat dat niet gewoon is, maar juist heel bijzonder, in meerdere betekenissen.
Weer beseffen hoe bijzonder iets bekends is. Daar zullen we vanmorgen meer over horen. De Bijbeltekst die centraal staat op deze Hemelvaartsdag is Johannes 20 vers 17. Lees verder →

Preek ‘hoe blijf je in Hem?’, Johannes 15:1-17

23 maandag mei 2022

Posted by in Johannes, NT

≈ Een reactie plaatsen

Tags

,

NB: deze preek is gehouden aan de hand van onderstaande schets, en dus niet als uitgeschreven tekst beschikbaar. De opname is te horen op kerkdienstgemist.nl onder ‘Woudrichem’

1. [intro: uit elkaar groeien]
– VOORBEELD je hoort: stel gaat scheiden. hoezo? ‘elkaar steeds minder te zeggen’. ‘uit elkaar gegroeid’. Nu gaan ze los verder. Scheiding
– VOORBEELD iemand die zich uitschrijft uit de kerk. Iets negatiefs meegemaakt? Overdacht en geconcludeerd: ik geloof het gewoon niet? Nee. ‘langzaam van wegggegroeid’. ‘het zegt me steeds minder’. Heb je dan niets met God, met Jezus? Nee, eigenlijk niet meer. Als kind wel… Is opgedroogd. Dus schrijf maar uit…

2. [beeld van de wijnstok]
– bekend beeld. Werk uit: Jezus stam, leerlingen ranken. Krijgen sap, leven etc. uit de stam.
– rank los gaat dood. Vb. mijn druivenstruik, gesnoeid deze week. TOON LOSSE RANK
– Wat is de kern v Jezus’ vergelijking? Je moet vruchten dragen? nou nee… ‘blijven in’ – verbonden blijven, 7x. Daarom begon ik met die vb.
– Vaak bij gelijkenissen: waar het wringt zit de les. Want n rank hoef je dat toch niet te vertellen? Kán helemaal niet los zijn. Maar wij wel! En dan niet goed. TOON WEER Lees verder →

Preek Johannes 21, doopdienst “P.S….”

30 zaterdag apr 2022

Posted by in Bijzondere diensten, Johannes, OT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
wie schrijft er wel eens een brief? Ik niet eigenlijk, en ik denk dat dat voor de meesten hier geldt. Er wordt heel wat afgemaild en gebeld en geappt, maar een brief schrijven… nou nee. En als dat eens nodig is, aan een officiële instantie bijvoorbeeld, dan ga je hem niet schrijven maar tikken. Dan kun je tenminste nog dingen verbeteren.
Vroeger, toen werden er nog heel wat brieven geschreven. Echt geschreven, met de hand. Naar familie in Canada, of gewoon een brief naar een vriendin elders in Nederland. Zo’n handgeschreven brief heeft één nadeel: je moet het in één keer goed schrijven. Je kunt niet, zoals op de computer, nog dingen invoegen of veranderen. Dan gebeurde het dat je brief af was, en je bedacht: o ja, dat moet ik ook nog even melden! Hoe doe je dat dan? Je schrijft onderaan de brief nog een stukje, een P.S. “P.S: ik hoor net dat nicht Nel zwanger is, het kindje wordt verwacht in augustus”. P.S., dat betekent ‘post scriptum’, oftewel ‘naschrift’. Een toevoeging die belangrijk genoeg is om er nog bij te schrijven.
Even terzijde: als je wel eens bedelbrieven krijgt van goede doelen, staat er bijna altijd zo’n ‘P.S.’ onderaan. Je moet er maar eens op letten! Dat slaat natuurlijk nergens op, die brief komt uit de computer. Maar dat doen ze, omdat zo’n P.S., zo’n toevoeging, altijd goed gelezen wordt. Daar staat blijkbaar iets belangrijks, denk je als vanzelf.
Vandaag lazen we het laatste hoofdstuk van het Johannes-evangelie. Dat hoofdstuk is eigenlijk ook een soort P.S.-stukje, een naschrift. Want eigenlijk is het schrijfwerk van Johannes na hoofdstuk 20 klaar. Het lijkt echter alsof Johannes, of misschien wel een leerling van hem, later dacht: wacht even, er moet nog iets bij. Daarom is er hoofdstuk 21. Daar staan we vandaag bij stil. Wát moet er nog gezegd worden, en wat zegt het ons? Lees verder →

Preek Pasen 2022 ‘ons denken doorbroken’

16 zaterdag apr 2022

Posted by in Johannes, NT, Pasen, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[voorbeeld: ‘The Dig’]
Ik las onlangs een boek, het heet ‘the Dig’ – de opgraving. Er is ook een film van op Netflix. Dat boek gaat het over de opgraving van een oud schip in Engeland. Een heel oud schip, wel anderhalf duizend jaar oud. Het is fascinerend om te lezen hoe dat werkt. Het schip ligt onder de grond, en omdat het zo oud is, is het natuurlijk vergaan. De archeoloog die de opgraving doet, vindt eigenlijk alleen nog de spijkers waarmee de planken van het schip aan elkaar zaten. Die zijn van ijzer, dus die zijn niet helemaal vergaan. Telkens op een afstandje van elkaar is een spijker te vinden. Tussen die spijkers is niets, alleen is de grond er anders van kleur. Aan de kleur kun je zien waar het hout van het schip gelegen heeft. Heel voorzichtig wordt al het zand met een lichte kleur er vanaf afgegraven. Wat er dan zichtbaar wordt, is eigenlijk niet het schip, maar een schaduw van het schip. Een schaduw, achtergebleven in de grond. Dat is alles wat er van over is. In het schip worden dan gouden en zilveren voorwerpen gevonden. Die zijn niet vergaan, en die maken het verhaal spannend.
Tegelijk heeft het verhaal meerdere lagen. Het gaat over vergankelijkheid, en over voortleven. De vrouw op wiens grond het schip wordt gevonden, heeft haar man verloren. Ze bezoekt Lees verder →

Preek Goede Vrijdag 2022 ‘Het is volbracht!’

15 vrijdag apr 2022

Posted by in Johannes, NT, Preken

≈ 1 reactie

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Goede Vrijdag is het vandaag. Een ernstige dag. Het is immers de dag dat Jezus stierf, dat hij vermoord werd aan het kruis. Stil kijken we in gedachten naar het kruis, en straks verlaten we de kerk in stilte. Tijdens de vespers in deze week brandde er elke avond een kaars minder. Ook in de dienst van gisteravond is er weer een gedoofd. En straks, aan het einde van deze dienst, zal ik zelfs de paaskaars uitblazen. Het laatste licht gaat uit! Het wordt donker als de dood.
Maar weet u wat ik merkte bij het voorbereiden van deze dienst? De apostel Johannes, wiens evangelie wij dit jaar lezen, zou het heel raar hebben gevonden wat wij doen. De paaskaars uitdoven. Droefheid en duisternis zoveel nadruk geven. Hij zou tegen ons zeggen: hebben jullie het dan niet begrepen? Dat Jezus stierf, is niet zijn einde, maar zijn verheerlijking. Het is niet over en uit, maar het is volbracht! Goede Vrijdag is een goede dag – daar naam zegt het al. Het licht gaat niet uit, het licht breekt door! Dat is wat Johannes zou zeggen, en wat zijn evangelie ons vertelt.
Zeker – als je kijkt naar de pijn, de martelingen, de bespotting, dan is dit een vreselijke dag voor ieder die van Jezus houdt. Goede Vrijdag zal nooit een uitbundige feestdag kunnen zijn. Maar Johannes kijkt dieper dan anderen, zoals we in eerdere preken al diverse malen merkten. Hij legt niet de nadruk op Jezus’ pijn of lijden, daar vertelt hij zelfs veel minder van dan andere evangeliën. Hij kijkt ook bij het kruis door de oppervlakte heen naar de diepte. En dan, Lees verder →

Preek Johannes 18:1-12 ‘Jezus geeft zich gevangen’

09 zaterdag apr 2022

Posted by in Johannes, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: medelijden]
Soms zie je dingen waar je medelijden mee krijgt. Bijvoorbeeld als het op de tv weer eens over Oekraïne gaat, en je ziet een verzameling vluchtende mensen. Je stelt je voor hoe het zou zijn als jij daar liep, met je man aan het front en een onzekere toekomst voor jou en je kinderen. Maar vooral als je één mens goed in beeld krijgt: een meisje Met een beer in haar hand dat op een bed zit in een enorme opvanglocatie, met een grote tas naast zich. ‘Ach,’ denk je dan – het raakt je. Soms kan een beeld diep binnenkomen, of een verhaal. Dan denk ik aan de verhalen rond de toeslagenaffaire, als je hoort over het onrecht en de ellende die door onze overheid is aangericht. Boos kan ik daarvan worden, maar ook medelijden krijgen met mensen die daardoor getroffen zijn. Zeker als je één van hen persoonlijk zijn verhaal hoort doen, als het leed een gezicht krijgt – als je ziet hoe iemand voortijdig oude en zorgelijke trekken heeft gekregen.
Nu leven wij in de lijdenstijd. Dan krijgt onrecht, pijn en leed voor ons wel speciaal één gezicht: het gezicht van Jezus. Je ziet het voor je in gedachten als je de Bijbel leest, wat hem allemaal is aangedaan. Geslagen en bespot. Geboeid en gegeseld. Gekroond met een krans van scherpe doorns en uitgedost als een spotkoning. “Zie, de mens” – zegt stadhouder Pilatus, ofwel: kijk nu toch eens, wat een toonbeeld van ellende en vernedering. Jezus die lijdt – er zijn talloze afbeeldingen van Hem gemaakt zo. Dan zou je ook medelijden met hem krijgen. Medelijden met Jezus, die zo onrechtvaardig behandeld wordt, die zo’n wrede dood moet sterven. Of Lees verder →

Preek Johannes 16:13-33 ‘Jezus gaat weg…’

26 zaterdag mrt 2022

Posted by in Johannes, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[ellende toen: Jezus weg]
Nu, in het Bijbelgedeelte dat we lazen, zitten de leerlingen van Jezus nog samen met hem aan de tafel. Maar denk je in hoe het twee dagen later met hen is! Jezus is weg. Vermoord. Verraden, dood en begraven. Wat moet dan je wereld instorten. Wat moet je dan vol pijn en vragen zitten! Jezus is er niet meer. Wat hebben ze nu nog te verwachten? Ze huiveren nog, als ze terugdenken aan wat er met hun Heer gebeurd is. Verraderlijk gevangen, in de boeien geslagen als een crimineel; oneerlijk veroordeeld – eigenlijk gewoon uit de weg geruimd. En dan ook nog op zo’n vreselijke manier: gekruisigd. Langzaam sterven onder grote pijn, en te schande hangen voor iedereen. Ze willen er niet meer aan denken. En nu, nu is hij er niet meer. weg! Ze zitten samen ergens in een huis, met de deur dicht. als ze elkaar aankijken zien ze elkaars vermoeide, getekende gezichten. 3 jaar lang hebben ze dag aan dag met hem opgetrokken, en nu is Jezus weg! Wat een gemis – ik denk te vergelijken met wat iemand voelt die een man of vrouw verloren heeft. Daarbij komt de angst. Ze luisteren of ze geen voetstappen horen in de straat, geen gerammel aan de deur. wat moeten ze nu? Waar moet het heen met hen? En niet alleen met hen! Waar moet het heen met Gods grote plan? is dat nu doodgelopen? Is de wereld verloren?
Ze hadden het nauwelijks zien aankomen. Ja, Jezus had gesproken over dat hij zou weggaan. Maar weggaan is toch iets anders dan vermoord worden? Nu is hij weg, nu is hun toekomst weg, nu is hun hoop weg. Petrus herinnert zich dat Jezus al deze dingen al eens genoemd had: verraden, verworpen, gedood. Toen had hij verontwaardigd geroepen: Heer, dat zal u zeker niet gebeuren! Had de Heer toch gelijk gehad. Maar wat heb je daaraan? Johannes denkt terug aan hun laatste avond samen. Nog maar twee dagen geleden – het lijkt een eeuwigheid! Had Jezus toen niet gezegd: nog even en jullie zullen we niet meer zien; maar kort daarna zien jullie me terug’. Hij wil zich er aan vasthouden ‘straks zien jullie me terug’. Het lijkt echter alsof het tussen zijn vingers door glipt. Lees verder →

Preek ‘getuigen onder tegenstand en bijstand’ Joh 15 slot

19 zaterdag mrt 2022

Posted by in jaarthema 'geef het geschenk door', Johannes, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: zwart-wit]
“denk niet zwart, denk niet wit, denk niet zwart-wit, maar denk in de kleur van je hart”. U kent het liedje misschien wel. Denk niet zwart-wit. Dat gebeurt maar al te vaak. Denk aan de politiek, waar de politieke tegenstanders zwart gemaakt worden. Denk aan allerlei discussies in de maatschappij, waar je polarisatie ziet. Wij tegen zij, waarbij die ander natuurlijk zwart is, en wij wit. Dat bevordert niet het begrip, het verwijdert mensen en groepen van elkaar. als die ander toch alleen maar slecht is, waarom zou je dan nog het gesprek aangaan?
Denk niet zwart-wit – een zinvolle oproep! Maar nu lazen we vandaag een stukje uit het Johannes evangelie waar bij uitstek in zwart-wit wordt gedacht. Twee groepen schildert hij, die een absolute tegenstelling vormen. De ‘wereld’ tussen aanhalingstekens, en degenen die bij Jezus horen, de christenen. Van de gelovigen is liefde het kenmerk, van de wereld is dat haat. De ene groep zijn vervolgers, de anderen zijn vervolgden. En ga zo maar door. Meer zwart-wit kun je het niet krijgen!
Zit de wereld echt zo in elkaar? kun je je afvragen. Een voorbeeld: overal om je heen zie je momenteel initiatieven om Oekraïners te helpen, zowel onder gelovigen als onder ongelovigen. Ja, ik ving zelfs geluiden op van ‘wij moeten als kerk ook iets doen, anders blijven we achter bij anderen’. Gelukkig is er naastenliefde, ook in de wereld zonder God. En helaas… er is soms zelfs haat onder kerkmensen. Meestal zijn dingen, en vooral mensen, niet zo zwart wit.
En toch… Er ís wel zwart en wit. Wij zijn in onze rustige bubbels vaak zo van het nuanceren, dat Lees verder →

Preek Johannes 13 ‘gediend worden’

07 maandag mrt 2022

Posted by in Johannes, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

,

Gemeente van Jezus Christus,

WAT VOORAF GING: kindermoment over generaal Washington die zich niet te hoog voelde om gewone soldaten mee te helpen, en zo een officier beschaamde

[intro]
We zijn vandaag aangekomen in de tweede helft van het Johannes-evangelie. In het eerste deel is er veel verwarring en veel discussie tussen Jezus en mensen die niet in hem geloven. Maar nu, nu trekt Jezus zich terug met zijn leerlingen om het Pesachfeest te vieren en aan hen onderwijs te geven.
In gedachten zie ik ze voor me. Één voor een komen de leerlingen van Jezus de zaal binnen waar ze met Jezus het feest zullen vieren. Maar als ze binnen zijn, kijken ze wat ongemakkelijk rond. Wat is er aan de hand? De wegen en straten waarover ze gelopen hadden op weg naar deze zaal waren meest niet bestraat. Of als ze al verhard waren, lag er toch een dikke laag stof en vuil op, in het warme en droge klimaat van Palestina. Als je dus ergens aankwam na een wandeling, had je zeker stoffige voeten! Het was daarom de gewoonte dat de gastheer bij een maaltijd een slaaf bij de deur had staan om de voeten van de binnenkomers schoon te spoelen.
Maar nu, in deze eetzaal, is er geen slaaf! Wie moet dan dit werk doen? Er is iemand nodig als vrijwilliger voor dit slavenklusje. Niemand voelt zich echter geroepen. Wat nu? Er valt een stilte. Voeten wassen was het werk van de laagste slaaf, en wie wil nu die plek innemen? Dat zou een vernedering zijn! Jezus, die Lees verder →