Gemeente van Jezus Christus,

[duisternis toen]
Het is een duister Bijbelgedeelte dat we samen lazen. De gevangenneming en het verhoor van Jezus. Letterlijk duister, en figuurlijk net zo goed. Het is goed denk ik, om het hele gebeuren eerst maar gewoon eens te Laten doordringen. On het vóór je te zien. Om te voelen hóe donker dit alles is. Hoe de nacht zwart is, juist op dit moment.
Probeer er in gedachten eens bij te zijn. Het is nacht, en veel verlichting was er destijds niet. Jezus is in een donkere tuin met zijn leerlingen. In gebed heeft hij geworsteld met wat komt. En kijk, daar komt het al! Fakkels met gelig licht naderen door de nacht. Een ongeordende troep mensen met zwaarden en knuppels komt aanstampen. Judas gaat voorop, de verrader. Met een onschuldig gezicht komt hij naar Jezus toe en kust hem. Op dat teken wordt Jezus vastgegrepen en afgevoerd. Wat een duister verraad! En Jezus’ leerlingen? Ze gaan er vandoor, allemaal! Hij is alleen tussen zijn vijanden.
Vervolgens komt Jezus terecht in een onordelijke vergadering van de Sanhedrin, de Joodse rechtbank. Midden in de nacht zijn ze samengekomen, in hun haast om kwaad te doen. We gaan een schemerige zaal in, verlicht met flakkerende olielampen die rare schaduwen werpen. Daar staat Jezus, gevangen en gebonden. Alle regels van het recht worden met voeten getreden in deze nachtelijke hoorzitting. De uitkomst staat allang vast: Jezus moet veroordeeld, moet dood. Deze vreemde prediker bedreigt de gevestigde belangen, en dat mag niet. Onbeschaamd worden valse getuigen gebruikt. Wat een duisternis, ook figuurlijk! Het begint met botte berekening, het wordt aangevuld met pure haat. Jezus, geboeid en gebonden, wordt bespuugd. Hij wordt geblinddoekt en in het gezicht geslagen. Ze drijven de spot met hem als profeet. Alle kwaadaardigheid komt los. Een weerloos mens wordt afgetuigd en vernederd, en iedereen doet mee. En daarna? Jezus wordt afgevoerd om gedood te worden. Ook weer afgehandeld.
Werkelijk, wat een duisternis! In deze nacht heeft het kwaad zwaar de overhand. Wie goed wil, is allang gevlucht of staat machteloos. Jezus zelf zwijgt, waar verdedigen zinloos is. Een akelig tafereel, en tegelijk maar al te reëel. Al te voorstelbaar, dat zulke dingen gebeuren.

[duisternis nu]
Dergelijke dingen gebeuren nu ook. In onze Lees verder →

Uit de Bijbel is gelezen: Markus 14:53-72

Gemeente van Jezus Christus, hier en thuis,

[intro: jezelf tegenvallen]
soms kun je jezelf weleens flink tegenvallen. Dat je denkt: hè, bah, waarom doe ik nu zó? Stel je voor, je hebt een sollicitatiegesprek. Je hebt je natuurlijk goed voorbereid, passende kleding aangetrokken, netjes maar niet té netjes. Je zorgt dat je precies op tijd bent, en je hebt natuurlijk van te voren de website van het bedrijf goed bekeken. Daar zit je, één of twee mensen tegenover je, en het gesprek begint. Maar op één of andere manier loopt het niet. Je bent zenuwachtig, je geeft een paar domme antwoorden, komt niet over zoals je zou willen, niet zoals je echt bent. Na een tijdje sta je weer buiten, en je denkt bij jezelf: bah. Waarom zeg ik nu zulke dingen? Je valt jezelf gewoon tegen. Heel herkenbaar misschien voor deze of gene.
Of een ander voorbeeld. Je zit op school of opleiding, en daar loopt ook een jongen of meisje dat je wel leuk vindt. Maar kom je eens in elkaars buurt – en zeker in deze tijd is dat een zeldzaamheid, helaas – dan weet je niet wat je moet zeggen. Hè, wat ben je toch een onhandige sukkel, zeg je tegen jezelf.
Jezelf tegenvallen. Als je tóch weer een zak chips in één keer op eet. Als je toch weer ruzie maakt met je schoonmoeder. En ga zo maar door, het kan op allerlei manieren. En nu komen we vandaag in de Bijbel iemand tegen die zichzelf ook erg moet zijn tegengevallen. Nog véél meer dan in de voorbeelden die ik noemde. Petrus. Petrus die de Heer verloochent. Lees verder →

Uit de Bijbel is gelezen: Markus 14:32-52

Gemeente van Jezus Christus, hier in de kerk en thuis, jong en oud

[intro]
het is vandaag alweer de vijfde lijdenszondag. We zijn op weg naar Pasen, maar eerst moeten we mee in het lijden van de Heer. Ook vandaag. Ja, dat móet, daar kun je niet aan ontkomen als christen. Misschien denk jij wel thuis: hè, daar heb ik helemaal geen zin in. Zo somber. Moet je echt elke keer weer nadenken over de erge dingen die Jezus doormaakte? Ja. Want daar vind je de kern van ons geloof. Dat zullen we vanmorgen zien, ik hoop dat ook jij het straks meeneemt. Het lijden van Jezus is onmisbaar voor ons!
Van de week las ik in een boek: er heeft nooit iemand zo zwaar geleden als Jezus. En ik dacht meteen: is dat zo? Wat denk jij, wat denkt u? Is er echt nooit iemand geweest die meer heeft geleden, die meer pijn heeft gehad dan Jezus…? Ik denk dat als je het gaat hebben over pijn en martelingen, onze Heer het heel zwaar heeft gehad. Ongelooflijk zwaar! Kijk anders die vreselijke film ‘the Passion of the Christ’ maar eens – alleen geschikt voor 16 jaar en ouder, dat zegt genoeg… Misschien moet je film die maar niet kijken trouwens, want waar het werkelijk om gaat krijg je niet op een film gevangen. Vreselijk is wat onze Heer heeft moeten doorstaan, tot de dood toe. Maar toch: het zou kunnen dat er mensen zijn geweest die misschien nóg wel meer pijn en martelingen hebben moeten verduren dan Jezus. Ik zal geen voorbeelden geven, want er luisteren kinderen mee.
En toch is het waar: er heeft nooit iemand zo zwaar geleden als Jezus. Ik geloof Lees verder →