Gemeente van Jezus Christus,

[intro]250
Als mensen door iets bedreigd worden, of als er iets ergs overkomt, wat doen ze dan? Er zijn dan twee reacties die heel vaak voorkomen. In het Engels heten die ‘denial’ en ‘despair’ – in het Nederlands is dat ongeveer: ontkennen of opgeven. Een voorbeeldje: een ondernemer heeft een eigen bedrijf, de zaken gaan niet goed. dan kan het gebeuren dat je als ondernemer dat een tijdlang ontkent. Zo van: dit is tijdelijk, er komen andere tijden, het zijn opstartproblemen, of wat dan ook. Denial – ontkennen. Een heel natuurlijke reactie, tegelijkertijd niet erg vruchtbaar om verder te komen. Als de problemen doorgaan, als de zaken niet beter gaan, dan moet je op een gegeven moment dat onder ogen gaan zien. Dan is er de kans dat je bij het andere terechtkomt: ‘despair’ – opgeven. Ja, het gaat echt slecht, het is hopeloos. ik stop er maar mee, want dit wordt toch niks meer.
Ontkennen of opgeven. Ik moest denken aan de klimaatproblematiek. Er zijn de afgelopen jaren best veel mensen geweest die liever ontkenden dat de aarde opwarmen en het klimaat veranderde – denial. De makkelijke optie, want dan hoef je je levensstijl niet aan te passen. Maar als het van de zomer toch wel érg droog was, de bosbranden in Frankrijk en elders wel erg talrijk, hoor je ook die andere stem. Ja, het wordt warmer, maar we doen er toch niks aan. We zijn met teveel mensen op de wereld, in China openen ze nog steeds kolencentrales, enzovoorts. Despair, opgeven – er is toch geen uitweg. Ook dit is uiteindelijk erg makkelijke, want ook zo hoef je niets aan je levensstijl te veranderen.
Ach, en ik zou nog meer voorbeelden kunnen geven. Hoe mensen omgaan met ziekte, ik noem maar wat. Maar is er ook een andere weg dan ontkennen of opgeven? Ik denk dat we daarvoor bij onze tekst van vanavond te rade mogen gaan! Lees verder →