Tags
Gemeente van Jezus Christus, hier en thuis,
[intro]
laat ik vanmorgen eens beginnen met een voorbeeld. Vroeger kwam ik regelmatig op treinstation Rhenen. Dat is een station waar het spoor stopt, je kunt niet verder met de trein. Als de machinist daar aankomt met zijn trein, dan roept hij om: “Station Rhenen, eindpunt van deze trein. Station Rhenen, eindpunt”. Hij remt en zet de trein stil. En als iedereen is uitgestapt, loopt hij naar het andere uiteinde van de trein, de achterkant, die hij met een druk op de knop in de voorkant verandert. En dan gaat hij weer terug. Voor hem is dat station het eindpunt, het verste punt van zijn reis. Je kunt niet verder, je kunt alleen maar terug met je trein.
Maar stel je voor dat je in die trein zit als passagier. Dat je op weg bent naar je vriendin die in Rhenen woont, of misschien ben je wel op weg naar Ouwehands Dierenpark dat daar ligt. Dan is Rhenen niet je eindpunt, dan is het je dóel. En dat maakt een groot verschil! Niet van ‘stop, het gaat nu eenmaal niet verder’, maar van ‘stop, hier moet ik zijn’. Het is je doel, het is de plek waar je naar verlangt, waar je heen wilt. Omdat daar bijvoorbeeld je vriendin woont en je haar graag weer ontmoet. Je kijkt er naar uit om er te komen. Dat doet die machinist niet. Voor hem is het gewoon de laatste stop, het einde van de lijn. Maar voor jou is het je doel, en dat is heel iets anders.
Eindpunt of doel – hou die twee dingen even in uw achterhoofd voor straks. Want de tekst voor vanmorgen is 1 Petrus 4 vers 7: “het einde van alles is nabij”. En dat heeft heel veel te maken met een reisje naar Rhenen met de trein! Lees verder
