Categorie Archief: Bijzondere diensten

Preek Lukas 13:29, Heilig Avondmaal

10 zondag mrt 2019

Posted by in Bijzondere diensten, Heilig Avondmaal en dankzegging, Lukas, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: mensen overal vandaan]
als wij straks het Heilig Avondmaal vieren, moet u eens goed om u heen kijken. Het delen in brood en wijn verbindt u met al de mensen die er zitten. Hoe verschillend zijn we dan allemaal! Man of vrouw, oud of jong, eenvoudig of hoogopgeleid. Maar in één ding zijn we één: dat we ons leven zoeken bij Jezus Christus! Dat verbindt ons allen.
Maar… de verbinding gaat nog veel verder. We geloven in één heilige, algemene christelijke kerk. Een wereldwijde gemeenschap van de heiligen, van mensen die bij Jezus horen. Wij, de hervormde gemeente van Woudrichem, zijn maar een heel klein stukje van die wereldwijde kerk van Christus. We zijn ook verbonden aan mensen die we niet zien! Over de hele wereld zijn er christenen die op deze zondagmorgen brood en wijn delen. Omdat brood en wijn ons met de Heer Jezus verbinden, zijn wij verbonden met mensen in Irak en Indonesië, die een aantal uur geleden de heilige communie vierden. We delen hetzelfde brood, het zelfde lichaam van Christus, als de gelovigen in Nigeria en Noorwegen. De liefde van Christus gaat over alle grenzen, overwint tegenstellingen tussen volken en rassen. Hoe geweldig is dat! Denk ook daar maar aan, als u straks aan de tafel mag zitten.

[ook wíj genodigd]
In het Bijbelgedeelte dat we lazen wijst Jezus zelf erop Lees verder →

Advertenties

Preek doopdienst, Lukas 3:1-22

13 zondag jan 2019

Posted by in Bijzondere diensten, Lukas, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
in de stad Antiochië, in de vierde eeuw, lag Marcellus ziek op bed. Het zweet stond op zijn voorhoofd, zijn ogen keken koortsig, zijn ademhaling ging hijgend. Bezorgd kijken de kinderen van Marcellus hem aan. Al een paar dagen ligt hun vader zo op bed, en er is geen teken van verbetering – het lijkt alleen maar erger te worden. Zojuist is er een arts langs geweest, maar die kan weinig doen. Tegen deze koorts staan kruiden en medicijnen machteloos. Het lichaam van de zieke zal zelf de strijd moeten voeren. Maar kan het dat aan? Marcellus is ook de jongste niet meer… De kinderen vrezen het ergste.
Plotseling richt hun oude vader zich op. Met schorre stem zegt hij: “haal bisschop Chrysostomus! Haal hem onze voorganger. Het is nu tijd voor mij om gedoopt te worden!” Had Marcellus onlangs voor het eerst van Jezus gehoord? Nee, dat niet! Hij ging al zijn hele leven naar de kerk. Maar gedoopt? Dat was hij niet. Daar was het nú pas de tijd voor, vond hij!
In de vroege kerk kwam het vaker voor dat mensen hun doop zo lang mogelijk uitstelden, net als Marcellus. Waarom? Wel, de doop wast immers je zonden af! We hoorden het net uit de Bijbel. ‘zich laten dopen … om zo vergeving van zonden te ontvangen’. Nou dan! Als je helemaal aan het einde van je leven gedoopt wordt, dan kun je zonder zonden het leven verlaten en zo de hemel binnengaan.
Of klopt deze redenering niet? Wij gaan vandaag een klein kindje dopen! Velen van ons zullen als kind gedoopt zijn. Wat is dopen eigenlijk? Een soort magisch ritueel dat je zuivert van zonden, of veel meer? Als thema voor de preek heb ik gekozen ‘de doop, het begin van een weg’. Een begin, niet een afsluiting! Lees verder →

Preek 1e kerstdag 2018: Jezus en David

25 dinsdag dec 2018

Posted by in Bijzondere diensten, Kerst, Lukas, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: in de stad van koning David…]
het is kerst, dus overal klinken de kerstliederen. Op de radio al weken de bekende kersthits, over ‘white christmas’ en verlangen om met kerst samen te zijn. In kerken en kerstvieringen klinken de bekende christelijke hits. Van ‘Stille nacht’ tot ‘Ere zij God’, en ga zo maar door. We hebben er gisteravond veel gezongen hier in de kerk, en vanmorgen weer. Mooi is dat altijd!
Nu viel me iets op in de teksten van die kerstliederen. ‘in de stad van koning David, in een nederige stal…’ zo zegt er één. Of een ander kerstlied, het bekendste van allemaal: ‘stille nacht, heilige nacht. Davids zoon, lang verwacht…’ Wat doet die naam ‘David’ daar? Wat heeft koning David, die zo’n duizend jaar eerder leefde dan Jezus, te maken met het kerstfeest? Lees verder →

Preek ‘de dood van Mozes’ (Exodus 34), einde kerkelijk jaar

25 zondag nov 2018

Posted by in Bijzondere diensten, Exodus, OT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Mozes klimt omhoog, de berg Nebo op. Hij stijgt op boven het rumoer van de mensen, boven alle drukte in het tentenkamp van het volk Israël. Jaren lang heeft hij het geleid, maar nu gaat hij alleen. Alleen omhoog, zijn laatste reis, de berg op. Honderdtwintig jaar is Mozes, Bijbelse maximumlengte voor een mensenleven. Toch kan hij de steile tocht bergopwaarts voltooien. Zijn kracht is niet afgenomen, zijn oog is nog helder.
En toch… Mozes mag niet verder. God heeft gezegd: zijn tijd is gekomen. Daar, boven op de berg zal hij sterven. Sterven met uitzicht op het beloofde land, dat wel. Sterven met de HEER direct naast hem, dat ook. Maar toch: sterven. Hijzelf zou nog graag vérder gaan, het volk leiden het beloofde land in. Er is nog zoveel te doen. Maar het mag niet zo zijn. God zegt: Ik bepaal de tijd. Je werk, je taak, daar heb ik al een ander voor aangewezen. Zelfs jij, Mozes, bent niet onmisbaar. Dat ben alleen Ik.
De dood van Mozes, deze geschiedenis staat centraal vanmorgen, op de laatste zondag van het kerkelijk jaar. We denken aan de mensen Lees verder →

Preek ‘na de uittocht de woestijn’, Ex. 13, dankz. HA

18 zondag nov 2018

Posted by in Bijzondere diensten, Exodus, Heilig Avondmaal en dankzegging, OT

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Uit de Bijbel is gelezen Exodus 12:40-42 en Exodus 13:17-22

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: in medias res]
Daar loop je dan, door in de woestijn! Gisteren nog een slaaf in Egypte, en nu: vrij! Wat en open ruimte! Uitzicht tot aan de horizon. Alle speelruimte om je heen, geen slavendrijvers te zien, geen bouwsteigers, geen quotum aan bakstenen. Het ruikt zelfs anders, hier in de vrijheid. Je voelt de zon, je voelt je spieren. Je hoort het geluid van ontelbare voeten en poten over de droge grond. Uittocht!
De situatie van het volk Israël is in één nacht compleet veranderd. De HEER heeft zijn volk bevrijd, tien plagen had hij op Egypte afgestuurd. Israël was beschermd door het bloed toen de oordeelsengel rondging. Beschermd, en bevrijd. De hele strijd tussen God en de farao, zeven hoofdstukken lang, is beslist. En nu is Israël vrij, vrij als Gods volk!
Maar wat betekent dat concreet? Je kijkt eens om je heen. Dor land zie je, een kale wildernis. Ja, vrij ben je, maar al snel begin je verder te denken. Hoe nu verder? Bevrijd van een slavenbestaan naar een zandbak… Je dacht even dat het verhaal nu klaar was, maar het begint pas! Wat is de weg naar het beloofde land? Hoe lang zal die zijn, en hoe zwaar? Kunnen de kinderen en de schapen en geiten het wel aan? Ja, je bent vrij – maar je bent er nog niet!
Zo treffen we het volk van God aan vanavond, nadat ze het Pesachfeest hebben gevierd. Wij hebben vanmorgen, en sommigen van ons zojuist, het Heilig Avondmaal gevierd. En dan… dan wordt het weer maandag. Het werk roept of de kinderen zeuren of de zorgen zijn er weer. We werden erop gewezen aan Jezus’ tafel: je bent vrij! Gered en bevrijd. Maar… in het beloofde land zijn ook wij nog niet! Lees verder →

Preek ‘beschermd en bevrijd door bloed’, HA

18 zondag nov 2018

Posted by in Bijzondere diensten, Exodus, Heilig Avondmaal en dankzegging, OT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Uit de Bijbel is gelezen Exodus 12:1-13. De aanvangstekst was 1 Korinthe 5:7b

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
vanmorgen vieren we hier het Heilig Avondmaal. We worden genodigd om aan tafel te gaan, aan de tafel van Christus. Brood en wijn mogen we delen die ons met Hem verbinden.
Hoe u of jij de viering van het Heilig Avondmaal beleeft, kan heel verschillend zijn. Veel van u hebben het al vaak meegemaakt. Als je jong bent, denk je misschien: Heilig Avondmaal, dat betekent een lange kerkdienst. Er is voor je gevoel weinig aan te beleven. Zeker als je zelf nog niet mag deelnemen, dan zit je erbij en je kijkt ernaar. Wat is er te zien? Dat kan per keer verschillen, maar ook per gemeente. Het is voor mij de eerste keer dat ik hier de viering van het Heilig Avondmaal mag leiden, dus voor mij is het ook nieuw. Dingen gaan weer net anders dan ik gewend was uit mijn vorige gemeente, maar de kern is gelukkig hetzelfde!
Over die kern wil ik vanmorgen in de preek kort iets zeggen, voordat het Avondmaal gevierd wordt. Ja, gevierd! De maaltijd van de Heer is een viering. Ondanks plechtigheid en ontzag mag vreugde de grondtoon zijn. Want wat vieren we vanmorgen? Wel, eigenlijk dit: Paasfeest en goede vrijdag tegelijk. Paasfeest geeft de vreugde, omdat Jezus leeft en redt – Goede Vrijdag geeft het ontzag, omdat we gedenken wat het Hem kostte: zijn leven en bloed!

[bescherming door bloed toen]
Uit de Bijbel hoorden we over de instelling van het Pesachfeest. Ook daar vind je die dubbelheid: redding door bloed, én bevrijding voor Gods volk! Dat zijn meteen de twee punten in deze overdenking. Lees verder →

Preek intrede Woudrichem, Efeze 4:11-12

16 zondag sep 2018

Posted by in Bijzondere diensten, Efeze, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Gemeente van Jezus Christus, genodigden, gasten,

[intro: de kerk/gemeente in W]
de kerk waarin wij samenzijn is niet zómaar een kerk zoals je er vele hebt. Je ziet hem al van verre staan, de brede toren zonder punt, de ‘mosterdpot’. Eeuwenoud, afgebrand en weer herbouwd, is deze kerk kenmerkend voor de vesting Woudrichem. Met het mooie orgel, met het speciale kijkgat voor de melaatsen bij de koordeur, de hoge gewelven is dit werkelijk een bijzonder gebouw. Getuige van de geschiedenis, dat ben je hier. Ik vind het bijzonder dat ik nu predikant mag zijn van juist déze kerk in deze mooie plaats!
In de brief aan de Efeziërs, waar we een gedeelte van hoorden, staat ook de kerk centraal. Alleen… dan gaat het niet om een eeuwenoud gebouw, die bezaten de christenen destijds nog niet! De kerk, zo leert Paulus ons in zijn brief, is geen gebouw maar een verzameling mensen! De kerk, dat zijn wij, en al de mensen voor ons die door de Heer geroepen werden. Ik vind het bijzonder om te bedenken hoeveel eeuwen er hier al kerk is, al christenen zijn. Men zegt dat er al in de 7e eeuw hier een kapel werd gebouwd, dat is de tijd dat Willibrord het christendom voor het eerst vanuit Engeland in de moerassige Lage Landen bracht. Al zóveel eeuwen geloven mensen hier in Christus! Op het predikantenbord in deze kerk Lees verder →

Afscheid Poeldijk, 9-9-2018

09 zondag sep 2018

Posted by in Bijzondere diensten, OT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Uit de Bijbel is gelezen: Deuteronomium 33:1-5 en 26-29

Gemeente van Jezus Christus, gasten, genodigden,

[intro]
in gedachten zie ik Mozes daar staan, de oude Godsman. Hij leunt op zijn stok, zijn gezicht is verweerd door de zon en de woestijnwind. Daar staat hij, op een rotsige verhoging, en hij laat zijn blik gaan over de mensen. Oud is hij, honderdtwintig jaar is hij, zegt de Bijbel, maar zijn ogen staan nog helder. Heel het volk heeft zich verzameld om naar hem te luisteren. Wat hebben ze samen veel meegemaakt! Jarenlang heeft Mozes het volk Israël door de woestijn geleid, op weg naar het beloofde land. Nu zijn ze er bijna, in de verte zie je de bergen al liggen. Maar nu, juist nu, moet Mozes afscheid nemen. Zijn tijd als leider zit erop. Hij zal sterven, hij zal zelf het land niet binnengaan.
Mozes heeft al een hele toespraak gehouden. En nu, nu wordt het stil. Je hoort de wind waaien tussen de tenten. Mozes heft zijn handen voor een laatste zegen. Iedereen zwijgt vol ontzag en luistert. Dan begint Mozes te spreken. Hij zegent het volk, zoals een vader zijn kinderen!
Wat komt Mozes hier naar voren als een bijzondere leider. Hij doet niet als andere leiders uit die tijd, die hun herinnering wilden doen voortleven door monumenten of grote graftombes. Mozes hééft straks niet eens een graf waar je heen kunt gaan. Het gaat hem niet om zichzelf. Nee, hij richt zich op de HERE, de God van Israël. Hij wijst naar Hem bij zijn afscheid!
Vanmorgen, gemeente, neem ik afscheid van u. Lees verder →

Preek(jes) Heilig Avondmaal 2 sept. 2018

03 maandag sep 2018

Posted by in 1 Korinthe, Bijzondere diensten, Heilig Avondmaal en dankzegging, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Uit de Bijbel is gelezen 1 Korinthe 10:14-22. De preek bestaat uit drie overdenkingen, bij elk van 3 tafels een gedeelte.

Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters aan zijn tafel,

[I: delen in wat Christus deed voor ons (vers 16)]
het is goed en mooi om aan het einde van mijn periode als predikant hier, samen het Heilig Avondmaal te vieren. Hier, aan de tafel van Christus, komt alles samen waar het ten diepste om gaat! Het leek me dan ook goed om voor deze viering een heel basic Bijbeltekst te nemen, de woorden van Paulus die we hoorden uit 1 Korinthe 10. Deze woorden wijzen precies aan waar het om gaat, als we hier aan de tafel zitten en brood en wijn delen.
In de brief die Paulus schrijft voert hij een discussie met de gemeente in Korinthe en beantwoordt hij vragen die ze stelden. Het gaat er over wat je wel en wat je niet kunt doen als christen. Sommige mensen in Korinthe hadden Lees verder →

Preek psalm 116:12, dankzegging HA

03 zondag jun 2018

Posted by in Bijzondere diensten, Heilig Avondmaal en dankzegging, OT, Preken, Psalmen

≈ Reacties uitgeschakeld voor Preek psalm 116:12, dankzegging HA

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
vanmorgen vierden we hier in de kerk het Heilig Avondmaal, de maaltijd van de Heer. Vanavond is het daarom nu een dienst van dankzegging. Of, zoals ze ook wel zeggen, een dienst van nabetrachting – zo zag ik het in de liturgie staan. Maar wat is dat eigenlijk, en waarom zou je zo’n dienst houden?
Het leuke is, dat die twee namen ‘dienst van dankzegging’ en ‘dienst van nabetrachting’, een heel verschillende nadruk leggen. ‘Nabetrachting’ is een ouderwets woord voor ‘nabeschouwing’, zoals je die op de televisie wel ziet na een sportwedstrijd. ‘Nakaarten’, om het eens oneerbiedig te zeggen. Als je zegt ‘nabetrachting’, dan valt de nadruk op onszelf en hoe je de viering ‘s morgens hebt ervaren. Het gaat dan over vragen als: hebt u vanmorgen deel kunnen nemen aan de viering van het Avondmaal, of miste u daarvoor het geloof? En als u hebt deelgenomen, hoe was dat? Heb je Gods nabijheid mogen ervaren, heb je een zegen ontvangen, of deed het je eigenlijk niets? En hoe komt dat dan? Kortom, de nadruk valt dan op degene die deelneemt.
Als je echter spreekt van een dienst van dankzegging Lees verder →