Tags
Gemeente van Jezus Christus, hier en thuis,
[intro: danken nu?]
Dankdag vandaag! Een dag om terug te kijken op het afgelopen seizoen, en al het goede dat er is geweest. Maar het afgelopen seizoen was nu niet bepaald gewoon. Ik ga in gedachten terug naar biddag, de tegenhanger van de dankdag in het voorjaar. Biddag, 11 maart, dat was toevallig juist de laatste gewone eredienst die we hier in de kerk gehouden hebben. De zondag erna wás er niet eens kerk! En nu dus dankdag, met al de tijd ertussen sterk gestempeld door het coronavirus en de maatregelen ertegen. Dat geeft wel een heel andere sfeer dan een jaar geleden. Het voelt niet logisch om nu uit volle borst te gaan zingen ‘dank, dank nu allen God’.
Ja, natuurlijk, ook dit jaar is de oogst binnengehaald. De afgelopen tijd kon je overal in het land van Altena de kiepwagens met aardappels zien rijden, en ook de mais en de suikerbieten zijn binnengehaald. Maar de oogst, wie denkt eraan? Misschien is het daarom trouwens goed om wél dankdag te houden, dat we aan zulke zegeningen niet voorbijzien.
Maar verder? Moeten we nu dankdag houden dit jaar? Zou het niet toepasselijker zijn om een extra biddag te houden, zoals vroeger gebeurde in tijden van epidemieën? Ja, je mag dankbaar zijn als je werk hebt, maar dat thuiswerken is toch erg vervelend. En hoe zal het gaan met het bedrijf waar je werkt? Met de economie? Met de opleiding en toekomst van je kinderen? Of moeten we gewoon maar doen alsof er niets aan de hand is en onze zegeningen tellen?
Toch houden we dankdag! Het thema voor de preek van vanavond is ‘danken in de storm’, naar aanleiding van het Bijbelgedeelte dat we lazen. Lees verder