Tags
Gemeente van Jezus Christus,
[intro]
het is ongekend droog in ons land, daar vertel ik u niets nieuws mee. Het is niet voor niets dat ik de afgelopen week bij psalm 63 terecht kwam, die spreekt over ‘een dor en dorstig land dat snakt naar water’. Buiten bleef de zon maar branden, terwijl ik deze overdenking aan het maken was, en hoe lang is het niet geleden dat er regen is gevallen? Op internet of op tv zag je beelden die we normaal alleen uit ander landen kennen. Rivieren die half droog staan, grond die gebarsten is van de hitte. Een heel mooi beeld had iemand op Texel gemaakt, een foto van een molen – oer-Hollands. Maar daarnaast niet de gebruikelijke Hollandse sloot, maar een bruine vlakte vol scheuren. Een heel raar gezicht!
Droogte dus. Wat kun je dan gaan verlangen naar regen! Vaak genoeg in ons land mopperen we als het regent, maar nu weten we wel hoe nodig die regen is. Je gaat ernaar uitzien, naar water voor de planten, naar verkoeling voor jezelf. Hoe welkom zou een weersverandering zijn! Het land snakt naar water, en wie een beetje meevoelt met de natuur doet dat ook.
[de dichter en zijn omstandigheden]
De dichter van psalm 63 verkeert in nog veel drogere omstandigheden dan wij, en ook hij verlangt naar verandering. ‘Mijn ziel dorst… mijn lichaam verlangt’. David, want hij Lees verder