Categorie Archief: Overdenkingen

Overdenking cantatedienst BWV 146

26 zondag mei 2019

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: verdrukking?]
‘Wij moeten door veel verdrukkingen in het Rijk van God binnengaan’ zingt de cantate van vandaag ons voor, en deze zelfde zin hoorden we ook uit de Bijbel. ‘Door veel verdrukkingen het rijk van God ingaan’ – slaat dat op ons? Weet u aan wie ik moest denken toen ik deze viering voorbereidde? Aan christenen in Noord-Korea of Eritrea. Díe begrijpen direct wat Paulus bedoelt, als hij de gelovigen opwekt om vol te houden en waarschuwt voor verdrukkingen. In Eritrea worden christenen opgesloten in zeecontainers, waar het bloedheet kan worden. In Noord-Korea zijn vele strafkampen waar naast anderen heel wat christenen gevangen zitten, bijvoorbeeld simpelweg omdat er een Bijbel in hun huis werd gevonden. ‘Door veel verdrukkingen…’ De mensen tegen wie Paulus dit zei, begrepen het ook heel goed. Paulus zelf was halfdood geslagen omdat hij preekte over Jezus, en de mensen die door zijn woorden waren gaan geloven hadden ook tegenstand te verwachten van hun stadsgenoten.
Maar wij? Wat kost gelovig-zijn je in onze tijd? Goed, ze zullen praatprogramma’s soms een schampere opmerking maken over kerk of geloof; soms is geloof een oorzaak van verwijdering in families – maar verdrukking? Heeft dat iets met mijn leven en geloof te maken?

[De cantate en het contrast]200
De cantate die we hoorden ontleent Lees verder →

Advertenties

Overdenking kerk- en schooldienst 10-2-’19

10 zondag feb 2019

Posted by in Lukas, NT, Overdenkingen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus, kinderen, tieners en volwassenen,

[het verhaal: twee stoeten]
kijk, daar loopt een grote groep mensen door het Joodse land! Je hoort ze al aankomen: ze praten en lachen, het is een vrolijke drukte. Boven hen schijnt de warme zon, en hun voeten laten het stof opwaaien van de droge weg. Ze lopen tussen de velden, op weg naar het stadje daar in de verte. Wie zijn deze mensen? Waar komen ze vandaan? Het zijn Jezus en zijn leerlingen, en nog veel andere mensen. Jezus loopt in het midden, en de rest gaat met Hem mee. Ze praten onder elkaar over wat Jezus allemaal gedaan heeft. Wonderlijk waar is het, wat je hoort! Gisteren heeft Jezus nog iemand beter gemaakt die ziek was. Maar dat was niet de eerste keer! Hij heeft veel ongelooflijke dingen gedaan. Ik hoor twee mensen uit de groep met elkaar praten: weet je nog, van die keer dat Hij water in wijn veranderde? Weet je nog, van die keer dat hij de storm liet ophouden? Ja, Jezus is geweldig, vinden ze allemaal. Hij vertelt ook zo mooi over God! Ze willen graag bij Hem zijn. Nu, op weg met Hem, is de wereld licht, en het leven lacht!
Bijna zijn ze bij het stadje aangekomen, Naïn heet het. Die naam betekent ‘lieflijk’, en dat past precies bij hoe ze zich voelen. Maar kijk! Daar komt nog een stoet mensen. Ze komen uit het stadje. Dit is een heel andere stoet. Deze mensen Lees verder →

Overdenking kerstzangdienst ‘Hoe kijk jij naar het Kind?’

24 maandag dec 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: de wijzen die in Jeruzalem komen]
stel je voor dat je Jeruzalem was geweest op die dag! Er is een karavaan aangekomen uit het oosten. Een hele karavaan kamelen, met knechten en slaven, en aan het hoofd paar exotisch uitziende mannen. Dat komt op zich vaker voor in Jeruzalem, de stad was een belangrijk handelscentrum. Maar deze mannen komen niet om te handelen! Als een Jeruzalemse koopman informeert wat voor waar ze bij zich hebben, schudden de bedienden die de kamelen voortleiden slechts ernstig van ‘nee’. Wat is dat nu? Eén van de mannen op de mooiste kamelen ziet de koopman vragen, en wenkt. In gebroken Grieks vraagt hij waar het paleis van de koning te vinden is. Het paleis? Misschien is dit wel een handelsdelegatie uit een ver land, of afgezanten op zoek naar een bondgenootschap. ‘Heeft de oude koning Herodes u uitgenodigd, edele vreemdelingen?’ vraagt de koopman nieuwsgierig. Maar de man op de kameel maakt een afwerend gebaar. ‘Geen oude koning. Waar is de koning van de Joden die kort geleden geboren is?’ De koopman is stomverbaasd. Een koning geboren? Zijn verbazing wordt er niet minder op als de ander verder gaat. ‘We zijn gekomen om de nieuwe koning te eren. Wij hebben zijn ster gezien in het oosten!’
Het verhaal gaat al snel de straten door. Mannen van ver zoekend naar een koningskind. Wat is hier aan de hand? Ik zal het u zeggen: Jezus is geboren! Daar zijn die mannen op afgekomen. Daar zijn ook wij vanavond voor bijeen gekomen. Jezus is geboren!

[Jezus die is geboren: God bij ons]
Kerst is het feest van Jezus’ geboorte. Maar wie is Jezus eigenlijk, behalve dan een baby’tje in een stal lang geleden? Lees verder →

Overdenking Cantatedienst 4-11-2018

04 zondag nov 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

In deze dienst werden uitgevoerd cantates BWV 27 ‘Wer weiss, wie nahe mir mein Ende’ (Wie weet, hoe spoedig ik zal sterven) en BWV 125 ‘Mit Fried und Freud fahr ich dahin’ (Met vreed’ en vreugde ga ik heen).

Uit de Bijbel is gelezen Lukas 2 : 24-33.

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: vervreemding bij cantate]
ik kan me voorstellen dat de teksten uit de Bachcantate die we hoorden bij u enige vervreemding opriepen. “Wie weet hoe spoedig ik zal sterven?” – OK, het leven is onzeker, je weet het nooit. Maar er worden wel krassere dingen gezongen: “Ich habe Lust zu scheiden” – ik wil wel weg hier. “Wees welkom! zal ik zeggen, als de dood straks naast mij staat!” Ja, als je hoogbejaard en gebrekkig bent misschien… Maar zo’n houding wordt in de cantate voor iedereen aanbevolen. Richt je op het eeuwige leven, niet op het hier en nu!
Waren de mensen in die tijd soms levensmoe? Welnee! Het leven was echter veel onzekerder. Kreeg je een longontsteking dan was dat levensbedreigend. Kreeg je blindedarmontsteking, dan was dat het einde. De kindersterfte was hoog, de dood dreigde altijd. Een voorbeeld uit Bach’s leven: met zijn eerste vrouw had hij zeven kinderen, maar drie overleden al voordat ze een jaar waren. Toen Bach eens een lange reis maakte en na een maand terugkwam, was zijn vrouw weg. Overleden, en zelfs al begraven. “Wie weet hoe spoedig ik zal sterven?”. Met zijn tweede vrouw kreeg Bach maar liefst 13 kinderen, maar slechts 6 werden volwassen… Ja, hij kon zich wel inleven in de tekst van deze cantate.
Maar wij? Ik las onlangs Lees verder →

Overdenking zangdienst psalm 103

03 maandag sep 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: liefdeslied/brief]
sommige psalmen kun je beter vol overgave zingen dan diepzinnig bestuderen! Psalmen zijn immers liederen, geen theologische verhandelingen. Psalm en moet je zingen! Dat geldt zeker voor de psalm die vanavond centraal staat: psalm 103. Het is een geweldig loflied, een lied waarin God wordt geëerd. Als ik toch even mag analyseren: de psalm begint met de woorden ‘loof de HERE, mijn ziel’ en sluit er ook weer mee af, dus het is duidelijk dat dat de hoofdzaak is. Loof de HERE. Alles moet dat doen: ‘al wat in mij is’- eerste vers en ‘al zijn werken’ – laatste vers. ‘Loof de HERE, daar beginnen vers 1 en 2 mee, en daar eindigen vers 20 tot 22 mee.
Maar wat is eigenlijk ‘loven’? Laat ik het vanavond eenvoudig zeggen: een loflied is eigenlijk een ‘love’-lied, een liefdeslied. De dichter houdt van de Here en daarom barst hij uit in zingen. Psalm 103 is een liefdeslied! Veel liefdesliedjes die je op de radio Lees verder →

Overdenking psalm 63

29 zondag jul 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
het is ongekend droog in ons land, daar vertel ik u niets nieuws mee. Het is niet voor niets dat ik de afgelopen week bij psalm 63 terecht kwam, die spreekt over ‘een dor en dorstig land dat snakt naar water’. Buiten bleef de zon maar branden, terwijl ik deze overdenking aan het maken was, en hoe lang is het niet geleden dat er regen is gevallen? Op internet of op tv zag je beelden die we normaal alleen uit ander landen kennen. Rivieren die half droog staan, grond die gebarsten is van de hitte. Een heel mooi beeld had iemand op Texel gemaakt, een foto van een molen – oer-Hollands. Maar daarnaast niet de gebruikelijke Hollandse sloot, maar een bruine vlakte vol scheuren. Een heel raar gezicht!
Droogte dus. Wat kun je dan gaan verlangen naar regen! Vaak genoeg in ons land mopperen we als het regent, maar nu weten we wel hoe nodig die regen is. Je gaat ernaar uitzien, naar water voor de planten, naar verkoeling voor jezelf. Hoe welkom zou een weersverandering zijn! Het land snakt naar water, en wie een beetje meevoelt met de natuur doet dat ook.

[de dichter en zijn omstandigheden]
De dichter van psalm 63 verkeert in nog veel drogere omstandigheden dan wij, en ook hij verlangt naar verandering. ‘Mijn ziel dorst… mijn lichaam verlangt’. David, want hij Lees verder →

Overdenking ‘wees niet jaloers’ 10e gebod, met gehandicapten

24 zondag jun 2018

Posted by in Met gehandicapten, Overdenkingen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

[vooraf: jas v Jozef op de kansel klaarleggen]

Lieve broers en zussen in de Here Jezus,

[intro]
ik mag jullie vandaag iets vertellen over het tiende gebod, de laatste regel uit de tien geboden. “Wees niet jaloers op wat een ander heeft, je wordt zielsgelukkig als je zo leeft”. Niet jaloers zijn, daar gaat het over. Maarre…
→ zijn jullie wel eens jaloers? Wanneer dan?
Ik kan me het best voorstellen! Als iemand in jouw huis nieuwe kleren heeft gekregen, en jij niet. Of als er een feestje is, en je denkt dat een ander een groter stuk taart krijgt. Dan kun je al heel snel jaloers worden!
Thuis heb ik twee kinderen, een tweeling, twee jongens. En die letten daar héél erg op: of ze wel hetzelfde krijgen als de ander. Of hun broer niet vaker voorin mag met de auto, of ze allebei wel een even groot stuk worst krijgen bij de boerenkool. Mijn vrouw en ik worden er wel eens moe van!
En laat ik eerlijk zijn: ik ben af en toe ook wel eens een beetje jaloers. Volgens mij is iedereen dat wel eens!
Maar nu zegt de Here God dus in de Bijbel, in zijn regels: ‘wees niet jaloers!’ Waarom niet? En hoe doe je dat, het gaat toch vanzelf?

[verhaal Jozef]
Om dat uit te leggen gaan we even naar het verhaal van Jozef. We hoorden het net uit de Bijbel. Jozef is een zoon van vader Jakob. Jozef heeft nog een heel aantal broers, eigenlijk halfbroers. En die broers, die zijn jaloers op Jozef. Weet je hoe dat komt? Jozef heeft iets wat zij niet hebben! Hij heeft een mooie jas, een jas, met allerlei prachtige kleuren. En daarom zijn ze jaloers.
Moet je kijken, ik heb hier Lees verder →

Overdenking oecumenische viering 2e Pinksterdag

21 maandag mei 2018

Posted by in Oecumenische vieringen, Overdenkingen

≈ Reacties uitgeschakeld voor Overdenking oecumenische viering 2e Pinksterdag

Tags

,

Deze overdenking is een bewerking van een preek van Samuel Wells: ‘What’s wrong with God’ uit zijn boek  ‘Be Not Afraid. Facing fear with faith’ (2011, p157 e.v.)

Uit de Bijbel is gelezen: Johannes 14:15-20, 25-29 en 1 Johannes 4:7-13

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
twee studenten waren met elkaar in gesprek, ergens in een hoek tijdens een feestje. Het was al laat, en hun gesprek ging over niet minder dan de vraag of God wel bestaat. Een van de studenten was gelovig, de andere niet. De gelovige van de twee had veel gelezen, en hij wist alle vragen en tegenwerpingen van de ander te weerleggen. Maar bracht dat hem ook tot geloof? ‘OK’, zei die ander, nadat hij zijn laatste slok bier had genomen, ‘ik zie nu dat je best in God kunt geloven, dat het niet onredelijk is of voor domme mensen. Hij kan er best zijn – in theorie. Maar weet je? Ik heb in de praktijk gewoon nooit iets van Hem gemerkt!’
Een eerlijk antwoord! Volgens mij staat die student vaak niet ver bij ons vandaan. Ook als je jezelf wel gelovig noemt, kan God ver weg lijken, Jezus iemand van vroeger. Wat merk je van Hem? De voornaamste reden dat mensen het geloof laten zitten, is níet dat iemand ze bewezen heeft dat het onzin is. Nee, gewoonlijk glijden mensen weg omdat het geloof minder en minder reëel voor hen is. ‘God kan best bestaan – in theorie. Maar wat dan nog?’. Als Hij er is, is Hij in elk geval ver weg! Lees verder →

Overdenking ‘eerstelingen’

20 zondag mei 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Reacties uitgeschakeld voor Overdenking ‘eerstelingen’

Tags

, , ,

Uit de Bijbel is gelezen: Leviticus 23:10-14 en Romeien 8:22-23

Gemeente van Jezus Christus,

[introotje]
elk jaar als het voorjaar wordt, zijn er planten en dieren die het eerste zijn. Het eerste sneeuwklokje steekt zijn kopje omhoog, soms nog door de sneeuw – teken dat de lente komt. Een tijdje later lees je in de krant dat het eerste kievitsei gevonden is, meestal de tweede week van maart. En zo gaat het verder: vogelaars kijken uit wanneer de eerste zwaluw te zien is – die nog geen zomer maakt natuurlijk, maar wel een eerste voorbode is, rond koningsdag
Bij het oogsten van gewassen heb je ook altijd van die voorlopers. De eerste nieuwe aardappels, heerlijk! De opening van het aspergeseizoen, en ga zo maar door. Wij hier in het Westland hebben de jaargetijden natuurlijk een beetje uitgeschakeld in de kassen, maar toch is het hier jaarlijks de vraag: wie heeft de eerste druiven? Dan weet je dat er nog heel wat kistje geoogst zullen worden de tijd erna.
‘Eerstelingen’ heten die eerste vruchten met een Bijbels woord. En daar wil ik vanavond een moment met u bij stilstaan. Pinksteren is namelijk het feest van de eerstelingen, van het eerste van de oogst! Het laatste van de christelijke feesten, en toch: een feest van het begin, van de eerste opbrengst.

[OT basis voor Pinksteren]
In het oude Israël Lees verder →

Overdenking Paaszangdienst 2018

02 maandag apr 2018

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Reacties uitgeschakeld voor Overdenking Paaszangdienst 2018

Tags

, ,

Tekst: Johannes 20:20

Gemeente van Jezus Christus,

[trouble in txt]
het is Paasavond! Wij zitten hier vrolijk en vreugdevol bij elkaar en zingen liederen, maar Jezus’ leerlingen zaten er heel anders bij op Paasavond. Ze waren samengekomen, dat wel, maar ze zongen niet. Ze hadden de deuren stevig dichtgedaan, en de grendel ervoor geschoven. Ze zijn bang! Jezus, hun leraar en leider, is immers gedood! Dat betekent dat ook zij gevaar lopen. Aanhangers van een opstandeling, zo zouden ze beschouwd kunnen worden. Nu hun leider weg is, zouden ze vast hen als volgende willen pakken! Angst had hen in de greep, en zó zaten ze bij elkaar.
Hebben ze dan geen vertrouwen, in God, en in Jezus? Nee, dat is het hem juist. Ze zijn verward. Jezus is begraven, maar zijn graf is leeg. Petrus en Johannes hebben zelf gezien vanmorgen. Johannes zei dat Jezus weer moest zijn opgestaan, en Maria zei zelfs dat ze Hem gezien. Maar zij? Het enige wat ze hadden was herinnering aan vroeger, en onzekerheid in het heden. Zó zitten ze bij elkaar op Paasavond. Bang, onzeker, afgesloten van de buitenwereld. Lees verder →