• Persoonlijk
  • Columns
    • Columns Poeldijker
    • Columns Poeldijk Nieuws
  • Overdenkingen
    • Dodenherdenking
    • Met gehandicapten
    • Oecumenische vieringen
    • Zangdiensten e.d.
  • Preken
    • Oude Testament
    • Nieuwe Testament
    • Bijzondere diensten
    • Jaarthema’s
    • Feestdagen
  • Leerdiensten
    • Themaleerdiensten
    • Catechismus
  • Psalmberijmingen e.d.

AJMolenaar's archief

~ Website met preken, columns, psalmberijmingen e.d. van ds. Adriaan Molenaar

AJMolenaar's archief

Categorie Archief: Overdenkingen

Overdenking Witte Donderdag 2023 ‘het bloed van het verbond’

06 donderdag apr 2023

Posted by ajmolenaar in Exodus, Heilig Avondmaal en dankzegging, Markus, Overdenkingen

≈ 1 reactie

Tags

Exodus, Heilig Avondmaal, Markus, overdenking, witte donderdag

Uit de Bijbel is gelezen: Exodus 24:3-9 en Markus 14:22:26.

Gemeente van Jezus Christus,

[verbondssluiting met bloed toen]
Daar sta je dan! Samen met heel je gezin, al je bekenden, met heel het volk van Israël. Met schoongewassen kleren, want dat was de opdracht. Onderaan de berg Sinai sta je, middenin de woestijn. En wat gaat er nu gebeuren? Mozes, de leider, heeft een grote schaal vast, en een grote kwast. In de schaal zit bloed. Je hebt het zelf gezien, hoe er net een paar stieren zijn geslacht, hoe het bloed is opgevangen in grote schalen. Op de achtergrond stijgt de rook nog op van het altaar, en je ruikt de doordringende geur van het offer.
Dit is een plechtig moment. De Heer, de God die jou en heel je volk uit Egypte heeft bevrijd, sluit vandaag een verbond met jou en de anderen. Hij zal je God zijn, en jullie zijn volk. En kijk, wat gebeurt er nu? Mozes pakt de kwast. Hij doopt hem in de schaal. En dan sprenkelt hij zó dat bloed over de mensen heen. Over jou, over je kinderen, over iedereen. Je pasgewassen kleren krijgen rode spetters erop. Er zit zelfs bloed op je gezicht. Wat is dit? ‘Dit,’ zegt Mozes, ‘is het bloed van het verbond, dat de Heer met u gesloten heeft’.
Een moment om nooit te vergeten! Hier gebéurt iets, iets heel belangrijks, zelfs de kinderen voelen het aan. Nu ben je aan de Heer verbonden. Aan die grote God, die je heeft bevrijd uit Egypte. Hij heeft zijn regels gegeven – iedereen heeft ze gehoord en er mee ingestemd. Hij heeft zijn zegen beloofd, hij leidt je naar het beloofde land. En jij – hoort – bij – Hem. Zowaar er bloedspetters op je kleren zitten. Zowaar er offerbloed heeft gevloeid. Voor altijd de zijne! Wat een voorrecht. Wat een verantwoordelijkheid ook. Hier begint iets nieuws: een volk, helemaal voor de Heer!

[link met HA nu]
Daar zit je dan! Als leerling van Jezus, aan tafel toen bij die laatste Pesachmaaltijd met hem. Daar zit je dan, als leerling van Jezus straks aan het Heilig Avondmaal hier! En wat gebeurt er? Jezus reikt je een beker aan. Een beker bloedrode wijn, en Hij zegt erbij: ‘dit is mijn bloed, het bloed van het nieuwe verbond’. Een beker bloed, dat is een aangrijpend symbool! Gelukkig is het wijn. Maar tegelijk toch: Jezus’ bloed. Wat is dit? ‘Dit,’ zegt de Heer, ‘is het bloed van het nieuwe verbond, dat voor velen vergoten wordt’.
Een moment om nooit te vergeten, toen aan die tafel bij Jezus. En het ís ook niet vergeten. Alle eeuwen door hebben de volgelingen van Jezus de beker doorgegeven, eruit gedronken. Want hier gebéurt iets, er gebeurde iets, iets heel belangrijks. Jezus’ bloed maakt een nieuw verbond. De beker bloed, de beker wijn, zegt het, net als het bloed toen bij de berg: jij – hoort – bij – de – Heer! God heeft je uitgekozen. Hij leidt je naar het beloofde land. Er begint iets nieuws: een volk van God, uit alle volken verzameld, om voor Hem te leven. En zo waar je de wijn proeft, jij hoort erbij! Wat een voorrecht, wat een verantwoordelijkheid!

Toen bij de berg werden offers gebracht. Maar eens, op Golgotha, werd een offer gebracht, nog veel groter. Jezus offert zichzelf op voor ons. Om de zonden te verzoenen, om een volk te verzamelen, om een nieuw begin te geven. Zíjn bloed bezegelt een nieuw verbond, voor alle volken. Iedereen die Gods beloftes en Gods gebonden hoort en ermee instemt, wordt aan God verbonden. Doordat Jezus’ bloed vloeide voor ons.
Nee, wij drinken geen bloed. Nee, wij krijgen geen spetters op ons witte overhemd. Maar bloed, dat wil in de Bijbel zeggen: leven. Hij, de Heer, gaf zijn leven. Wij ontvangen zijn leven, mogen het indrinken met de wijn. Altijd weer, met talloze gelovigen wereldwijd vanavond. Jezus gaf ons het Avondmaal. Hij geeft ons zichzelf. Hij maakt ons aan God verbonden.

Amen

Overdenking Markus 6:41, viering Heilig Avondmaal

18 zaterdag feb 2023

Posted by ajmolenaar in Heilig Avondmaal en dankzegging, Markus, NT, Overdenkingen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Heilig Avondmaal, Markus, overdenking

Gemeente van Jezus Christus,

[Intro]

We lazen uit de Bijbel die geschiedenis van de wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging. Voor velen zal het een bekend verhaal zijn. vanmorgen wil ik de nadruk leggen op vers 41. Laten we dat eens stukje voor stukje lezen en voor ons zien wat Jezus daar doet [gebaar erbij]:

  • Hij nam de broden en de vissen
  • hij keek omhoog naar de hemel en sprak het zegengebed uit
  • hij brak de broden
  • hij gaf ze aan zijn leerlingen
  • om ze aan de menigte uit te delen

Als je dit zo voor je ziet, waar doet dat dan aan denken? Het is precies wat bij het heilig avondmaal gebeurt. brood nemen, danken, breken, en delen. En het lijkt mij geen toeval dat Marcus het op deze manier opschrijft. Het is alsof hij wil zeggen: “wat daar gebeurde bij dat meer, dat gebeurt nog elke keer”. Als wij vandaag het heilig avondmaal vieren, is het alsof wij als het ware ook daar zitten. Op het groene gras, bij het meer van Tiberias. We hadden het er van de week over op groot huisbezoek van wijk 3, dat er zoveel aspecten zitten aan het Avondmaal. En Laten we vanmorgen dan dit aspect, deze kant er eens uitlichten: avondmaal aan het meer, bij de Heer.

[dit bijzondere moment]

Jezus zocht een moment rust met zijn leerlingen. een hele menigte mensen is hen echter gevolgd tot aan de andere kant van het meer. rust krijgen ze niet. Jezus gaat weer bezig met tot hen te spreken, onderwijs te geven. Maar dan wordt het avond. de zon hangt al vrij laag, en magen beginnen te rommelen. Tijd om te stoppen en naar huis te gaan, of in elk geval om ergens eten te gaan kopen. Een beetje zoals na een dag op vakantie, wanneer je van alles hebt bezichtigd of gedaan, en je moe en hongerig begint te worden. Het is mooi geweest!

De leerlingen zeggen het, de mensen voelen het: de dag is om. Niemand verwacht van Jezus dat hij hen te eten zal geven, niemand vraagt om een wonder. Waarom zouden ze ook? Er is niets tot nu toe geweest want in die richting wijst. En Jezus stopt ook met spreken. Maar dan doet hij iets onverwachts. hij vraagt naar het voedsel dat er is, en hij laat alle mensen zitten daar op het gras. Je moet weten, als er destijds werd gesproken, bijvoorbeeld in een synagoge, dan zát de spreker, maar de hoorders stonden. Heel stonden ook in deze kerk geen banken, je luisterde staande. Zo stonden de mensen ook naar de Heer te luisteren. Maar nu zegt Jezus dat iedereen moet gaan zitten. Ik zie in gedachten een hele beweging door de mensen gaan, als ze omlaag gaan. Ze kijken vol verwachting: wat gaat er nu gebeuren?

Dit: dat Jezus brood neemt, en vis, dankt en breekt en deelt. Onverwachts krijgen ze een avondmaaltijd. Daar zitten ze dan, in groepen, in de stralen van de laagstaande zon. Ze eten en raken verzadigd. De hemelkoepel boven hen, groen gras onder hen, en genoeg voor allen – terwijl er bijna niets was! Wat moet dit bijzonder zijn geweest! Gedempt klinken vele stemmen. En Jezus? Hij staat in het midden.

Dit groene gras is als de groene weiden waar psalm 23 van zingt, waar de goede herder zijn schapen heenleidt. Het is als een stukje van het oude paradijs, of als een voorsmaak van Gods grote toekomst. Dit is niet alleen voedsel voor het lichaam, maar voor heel je wezen. Het is góed.

[Wat Jezus eerder gaf en nu]

Jezus geeft hier iets anders dan hij tot nu toe deed. Hij gaf onderwijs, hij verkondigde Gods Koninkrijk. Zo horen wij hier in de kerk ook elke week woorden van God, onderwijs en troost en aansporing. Dat is voorrecht, een zegen. Maar deze keer geeft Jezus meer. Voedsel, verzadiging, proeven dat hij goed is. Als wij vandaag het avondmaal vieren, mogen wij als het ware daarbij aanschuiven. Niet zozeer horen, maar voelen, proeven, ervaren dat de Heer goed is!

Jezus deed destijds ook veel wonderen. Hij hielp mensen, hij genas en bevrijdde. Dat was bijzonder genoeg! En ook nu mogen wij soms gelukkig ervaren dat de Heer helpt, dat hij heelt, dat hij bevrijdt uit waar je in vastzit. Een zegen, als je daar iets van weet. Maar hier, op deze heuvel, geeft Jezus iets waar niemand om vraagt. Zomaar! Een maaltijd, overvloed, gewoon omdat hij dat wil. Een moment waar de zorgen wegvallen in plaats van opgelost worden met een wonder.

Je kunt vanmorgen gekomen zijn met allerlei dingen die drukken. Moeite op het werk, wrijving met mensen, zorgen om geld, zorgen om gezondheid. Net als er toen mensen bij waren die verdriet hadden of problemen, en daarvoor de Heer zochten. Je kunt vol vragen zitten. Maar wat gebeurt er? Ze mochten gaan zitten zoals Jezus aanwees. Wij mogen gaan zitten, op Jezus uitnodiging. Geen onderwijs aanhoren, maar rust vinden. Kracht krijgen. Want de Heer zelf deelt uit. Zomaar – aan jou! Brood dat smaakt naar barmhartigheid; vis die hij zelf is – want het Griekse woord voor vis, “ichthus” was bij de vroege christenen een afkorting die staat voor “Jezus Christus, Gods zoon, redder”. Hij deelt zichzelf uit!

[verbazing, vreugde en vrede]

Voor de mensen die het meemaakten, moet deze eenvoudige maaltijd van brood en vis wel heel bijzonder zijn geweest.

Allereerst was er natuurlijk verbazing. Wat gaat er gebeuren? Wil hij met ons een maaltijd houden? Ja, dat wil Jezus. Dat is al bijzonder genoeg! Samen eten is een teken van gemeenschap. Hij wil horen bij al deze gewone mensen. voor hen zorgen. Misschien hebben wij al vaak het avondmaal gevierd. Voel je ook die verbazing nog? Dat de Heer jou uitnodigt aan zijn tafel! Dat zijn zorg en liefde uitgaat naar ons. Hij stuurt ons niet weg om het elders te gaan zoeken. Hij zegt: ga zitten, ik reik het je aan!

Verbazing moet daar zijn geweest, maar ook vreugde. Heel simpel: we krijgen te eten! Er wordt voor ons gezorgd. Maar nog meer door het wónder ervan. Zou je daar niet enthousiast van worden, als je voor je ogen ziet gebeuren dat er overvloed komt aan brood, op een onbegrijpelijke manier? Als je beseft hoe machtig de Heer is, en dat hij jou daarmee dienen wil! Als je voelt hoe goed Hij is, zou je daar niet blij worden? Ook vandaag aan de tafel. Als je dat grote wonder voor ogen ziet, dat hij zich gaf voor jou. Dat er genade en aanvaarding is, voor jou, zomaar een mens, een zondig mens nog wel. Zou je dan geen vreugde voelen, verbaasde vreugde?

Toch denk ik niet aan uitbundig gejuich daar bij dat meer. Nee, ik stel me eerder een gevoel van vrede voor. Daar zo zitten met velen, gezegend zijn, de zakkende zon. Stille verbazing om wat er gebeurt. Vrede, met de Heer in het midden. Sjaloom. Alles goed, even. Ik kan daar soms diep naar verlangen. Juist omdat het leven vaak zo onrustig is en zonder vrede, zo vaak níet goed en zoals God het bedoelt. Wat een wonder als je daar dan iets van mag proeven, al is het maar even. Wat een wonder dat Jezus het brood dan deelt, ook vandaag!

[Afronding]

Zo werd daar de maaltijd gehouden. Hongerige magen werden gevuld. Maar ik denk ook dat innerlijke leegte, onvrede, verdriet, bij sommigen werd gestild. Dat geloof groeide in deze rabbi, die zoveel méér is dan een leraar. De Heer is Hij van hemel en aarde – ook onze Heer!

Ach, en er zit nog zoveel in deze geschiedenis. Bijvoorbeeld dat er twaalf manden overbleven, voor elke leerling één – het is een vooruitwijzing naar hoe ze later het levende brood uitdelen overal. Maar dat is voor later. Dit moment, van gevoed worden onder een open hemel, dit moment van verbazing, vreugde en vrede – het is nu. Het is goed, want de Heer zelf geeft en deelt! “Met spijs en drank in overvloed/ wilt Gij ons hart verblijden”.

Amen

Overdenking Kerstavond 2022 ‘Zijn naam zegt het al’

24 zaterdag dec 2022

Posted by ajmolenaar in Kerst, Mattheüs, Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ 1 reactie

Tags

Kerst, Mattheüs, overdenking

Gemeente van Jezus Christus, gasten, ieder hier of die thuis verbonden is,

[intro: namen]
de Engelse dichter Shakespeare heeft eens gezegd: “what’s in a name?” Wat betekent een naam nu helemaal? Hij gaat verder: ‘Zou een roos niet net zo heerlijk ruiken, als we er een andre naam aan gaven’? Het is waar natuurlijk, een naam is ergens maar een klank om iets of iemand aan te duiden. Een ‘meigui’ uit China ruikt net zo lekker als een roos uit Nederland.
Maar toch heeft een naam méér in zich. Vooral de naam van een belangrijke leider zégt vaak iets. Ik denk aan de bekende keizer Augustus, die regeerde toen Jezus geboren werd. ‘Augustus’, het betekent ‘de verhevene’ – dat is de naam die deze keizer kreeg toen hij zijn macht had gevestigd. Eigenlijk heette hij Gaius Octavianus, maar dat klinkt lang niet mooi als ‘Augustus’, ‘de verhevene’.
Of denk aan Stalin – de man van staal. Met die naam wilde Josef Djoegasjvili graag bekend staan, en hij regeerde als Stalin inderdaad met ijzeren vuist over de Sovjet-Unie. Zijn naam zei veel over hem! Of ‘Atatürk’, dat betekent ‘Vader van de Turken’, de stichter van het moderne Turkije– eigenlijk heette hij Mustafa Kemal Pasja. ‘Atatürk’, ‘Turkenvader’, zo’n naam zégt iets
Vanavond komen we ook namen tegen in de Bijbel, in het gedeelte dat we lazen uit het evangelie van Mattheüs. Een kindje zal komen, en het moet de naam ‘Jezus’ krijgen. Wat dat betekent? Het betekent Lees verder →

Overdenking Kerstavond 2021

24 vrijdag dec 2021

Posted by ajmolenaar in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

incarnatie, Johannes, Kerst, overdenking

Lieve mensen, waar u ook meekijkt, wie je ook bent,

[intro]
vorige week liep ik te denken toen ik deze dienst aan het voorbereiden was. Ineens zag ik een beeld voor me, een beeld wat, zoals wel vaker, meer zegt dan duizend woorden. In gedachten zag ik een babykamer, waar een klein kindje in zijn wieg lag. Het was een zonnige dag, dus de gordijnen waren dicht. Maar ze waren niet helemaal gesloten; tussen de gordijnen was een spleet waar een straal zonlicht naar binnen viel. Juist In het wiegje viel die lichtstraal, en het kindje zag dat natuurlijk. Vol verbazing greep het ernaar met zijn handjes. het probeerde het licht vast te pakken. Dat lukte natuurlijk niet, maar telkens weer stak het zijn handjes uit en keek ernaar. Het kindje kon het niet vatten, het licht; letterlijk niet, maar ook figuurlijk niet. Wat wat dat? Hier was iets moois, iets stralends, wat het niet kon begrijpen, en niet kon grijpen.
Als kerntekst voor vanavond heb ik gekozen Johannes 1:5. “Het licht schijnt in de duisternis”, staat daar, ” en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen”. Dat laatste, laat ik dat meteen zeggen, is echter ook anders te vertalen. In het Grieks, de taal waarin het Nieuwe Testament is geschreven, staat een woord met dubbele betekenis. het kan zowel ‘grijpen’ als ‘begrijpen’ betekenen. Dus “Het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen” – of “niet begrepen”. Of misschien wel allebei niet. Lees verder →

Overdenking cantatedienst BWV 82 ‘Simeons verlangen’

15 zaterdag mei 2021

Posted by ajmolenaar in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

cantatedienst, overdenking, Simeon

Gemeente van Jezus Christus, u hier in de kerk en wie thuis meekijkt,

[Vertroosting verwachten]
Vanavond staan de spotlights op Simeon; we hoorden over hem uit de Bijbel. Een vrome oude man is hij, rechtvaardig en godvrezend. En, zo staat er ‘hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Wat wil dat zeggen? Waar keek hij naar uit? Naar betere tijden blijkbaar! Vertroosting, licht in het donker.
Laat ik het meteen eens even wat breder trekken. Waar kunnen wíj naar uitzien? In de huidige tijd denk ik natuurlijk meteen aan het einde van de corona-pandemie. Hoe lang duurt het al niet? Wanneer breekt het licht weer door? Maar er kunnen ook dingen zijn in je persoonlijk leven zijn die je doen verlangen naar betere tijden. Als je relatie slecht loopt, als je gezondheid te wensen overlaat, en ga zo maar door. Dan kun je diep verlangen naar troost, naar dat iemand zijn hand op je schouder legt en zegt: het komt goed! Alles wordt anders…
Vertroosting. Maar stel je nu echter eens voor dat het coronavirus verdwijnt, en dat je eigen leven lekker loopt. Is er dan niets meer om naar uit te zien? Ik dacht het toch wel – als je tenminste niet helemaal op jezelf gefocust bent! Als je het nieuws volgt, als je weet wat er in de wereld speelt… Zou je dan niet verlangen naar een einde aan armoede, onrecht en oorlog? Naar een wereld waar geen vluchtelingen op wankele bootjes stappen, en dan soms ook nog teruggesleept worden de open zee op als ze Europa bereiken? Weet je, deze wereld is vaak behoorlijk troosteloos. Voor wie het treft, én voor wie het beseft. Waar dan is vertroosting?
Terug naar Simeon. ‘Hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Deze man zag er óók naar uit dat alles anders zou worden. Maar niet slechts als een algemeen-menselijke wensdroom! Simeon wist meer, als vrome Jood. Hij geloofde met héél zijn hart in wat God beloofd had. Simeon hoopte op de dag dat God in zou grijpen ten goede van zijn volk. Want die dag zóu eens komen, God zelf had het gezegd! Simeon zag uit naar het moment dat God Israël, zijn afgedwaalde volk, weer zou zegenen, en dat alles goed zou komen. Voor Israël, en uiteindelijk zelfs voor de hele wereld. De hoop, trouwens, die de christelijke kerk heeft overgenomen en waar ze uit leeft.

[vertroosting en vreugde vinden als je Jezus ziet door de H. Geest]
En nu: datgene waar Simeon naar uitzag, de vertroosting van Israël, het ingrijpen van God – dat blijkt iets te maken te hebben met een kindje. Lees verder →

Overdenking psalm 123, Biddag 2021

09 dinsdag mrt 2021

Posted by ajmolenaar in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

biddag, overdenking, Psalmen

Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters hier in de kerk en thuis,

[intro: het zat zijn]
‘ik begin het wel zat te raken, al die beperkingen’. Dit, of vergelijkbare woorden hoor je de laatste tijd steeds vaker. Misschien herken je je er wel in: we zijn het zat! De lockdown, de avondklok, het vergaderen en les krijgen online. We hebben er genoeg van, zeggen meer en meer stemmen. We zijn het zat. Een tijd lang was het redelijk vol te houden, maar inmiddels lijkt bij meer en meer mensen de rek er wel uit. Je wilt je vrijheid terug, het leven van vóór corona.
We zijn het zat, zeggen mensen. Daar kan woede in doorklinken, onvrede over de maatregelen om het coronavirus in te dammen. Maar het kan ook gewoon vermoeidheid zijn. Al ben je het in principe eens met veel beperkingen, tóch kun je ze zat zijn. Hoe lang gaat het allemaal nog duren? De persconferentie van maandag bood niet veel versoepelingen. Ja, in de zomer, dán moet er weer veel kunnen. Maar dat duurt lang. Het is momenteel nog winter! Soms kun je er gewoon zó klaar mee zijn. Het misschien niet echt meer zien zitten. We zijn het zat.
Zo zitten we als Nederlandse maatschappij momenteel in de mineurstemming. En daarom staan we vanavond stil bij psalm 123. De mensen die daar aan het woord zijn, zijn het ook zat. Onze vertaling geeft het niet zo goed weer, maar in de grondtekst staat het er heel helder. Letterlijk staat er ‘zeer zijn wij verzadigd, zeer is onze ziel verzadigd’ van de ellende die ze meemaakten. Een Duitse vertaler zegt: ‘satt sind wir des Verachtens, übersatt’. Dat dus: je hebt er je buik vol van, je bent er klaar mee, je bent de ellende zat. En tegelijk: hoe kom je eruit? Waar is er uitzicht? U ziet, een heel passende psalm voor dit moment! Lees verder →

Overdenking kerk- en schooldienst ‘Ik zorg voor je!’

08 zaterdag feb 2020

Posted by ajmolenaar in Mattheüs, NT, Overdenkingen, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Bergrede, kerk- en schooldienst, Mattheüs, overdenking

Uit de Bijbel is gelezen: Psalm 23 en Mattheüs 6:25-34,beide uit de Bijbel in Gewone Taal

 

Gemeente van Jezus Christus, kinderen, tieners en volwassenen,

[verhaal Cindy en haar zorgen]
ik wil jullie eens vertellen over Cindy. Cindy zit op school in een klein stadje, net als hier. Ze heeft een vader en een moeder en een broer, en een lieve kat. Ze heeft thuis een leuke kamer, ze heeft een groepje vriendinnen op school. Cindy zou zo bij jou in de klas kunnen zitten. Cindy is een heel gewoon meisje, en… ze heeft allerlei dingen waar ze zich zorgen over maakt. Misschien ook wel net als jij! Af en toe, dan hebben ze een toets op school, en dan maakt Cindy zich van te voren zorgen hoe het zal gaan. Zal ze het wel goed doen? Zal ze geen slecht cijfer halen? Of, iets anders, er is een meisje bij haar in de klad dat heel populair is. Dat meisje is bijna jarig, en ze heeft gezegd dat ze iets héél leuks gaan doen op haar feestje. Maar Cindy is bezorgd: zal Lees verder →

Overdenking Kerstavond 2019 ‘Een nieuwe start’

24 dinsdag dec 2019

Posted by ajmolenaar in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Jesaja, Kerst, overdenking, Romeinen

Uit de Bijbel is gelezen: Jesaja 11:1-9 en Romeinen 5:12-19, beide uit de Bijbel in Gewone Taal

Gemeente van Jezus Christus,

[een nieuwe start: het visioen uit Jes 11]
wat een prachtig visioen ziet de profeet Jesaja voor zich! Wonderlijk is het: een wolf ziet hij spelen met een lammetje. In plaats van dat de woeste wolf het lammetje achtervolgt of opeet, in plaats van dat het lieve lammetje doodsbang in een hoekje kruipt, spélen ze samen! Alsof het roofdier een vriendelijke oom is, die met zijn kleine neefje ravot. Ziet u het voor u! Er is vrede overal waar Jesaja kijkt. Op de heuvelhelling lopen een koe en een beer bij elkaar, en een kalf is gras aan het eten samen met een leeuw. Een kind speelt langs de weg. Maar… iets verderop kruipt een slang. Pas op! zou je willen roepen. Maar ook dat hoeft niet: het kind heeft geen angst en de slang heeft geen haat. Hoe is het mogelijk! Hier is alles zo anders, alsof de wereld opnieuw is begonnen. Niet alleen de dieren, ook de mensen zijn veranderd. Geen mens doet meer kwaad, niemand sticht onheil, op heel Gods heilige berg.. Zou dit geen plek zijn waar u zou willen wonen, of jij? Lees verder →

Preek ‘de Zegen’ n.a.v. Visserijdag 2019

01 zondag sep 2019

Posted by ajmolenaar in Bijzondere diensten, Galaten, Genesis, Oecumenische vieringen, Overdenkingen, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Galaten, Genesis, oecumenische viering, preek

Uit de BIjbel is gelezen: Genesis 12:1-4 en Galaten 3:6-16

Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters,

[intro: wat is zegen/geluk?]
zegen, dat is waar het vanmorgen over gaat. Niet het net dat zo heet, maar de zegen waar de Bijbel over spreekt. Zegen, wat houdt dat in? De Bijbel bedoelt met ‘zegen’ zoiets als ‘dat het je goed gaat, in alle opzichten’. In hedendaags Nederlands zou je mischien zeggen ‘dat je gelukkig bent’. Bent u trouwens gelukkig, of jij? Gaat het goed met je?
Tja, wanneer gaat het goed met je? Als je voorspoed hebt, welvaart, rijkdom? Ik had het er met de kinderen al even over. Het is zeker handig als je geld hebt, maar het maakt nog niet dat je gelukkig bent. Er zijn genoeg steenrijke sterren die op mij niet bepaald gelukkig overkomen. Ze moeten afkicken, of gaan scheiden, of zijn hooghartig tot en met… Nee, in geld alleen zit het hem niet. Wanneer gaat het goed met je, wanneer ben je gezegend? Ik denk eerder als je werk voldoening geeft, als je vrienden hebt, een relatie of gezin misschien, als je gezond bent en geen zorgen hebt. En toch… ben je alleen gelukkig, gaat het je alleen goed als je dat alles hebt? Dat zou jammer zijn voor wie ziek is, of alleen, of geen baan heeft. En andersom: al heb je werk, gezin, gezondheid enzovoorts, dan kun je je toch leeg voelen. Waar zit nu echt geluk in? Lees verder →

Overdenking cantatedienst BWV 146

26 zondag mei 2019

Posted by ajmolenaar in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

cantatedienst, Handelingen, overdenking

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: verdrukking?]
‘Wij moeten door veel verdrukkingen in het Rijk van God binnengaan’ zingt de cantate van vandaag ons voor, en deze zelfde zin hoorden we ook uit de Bijbel. ‘Door veel verdrukkingen het rijk van God ingaan’ – slaat dat op ons? Weet u aan wie ik moest denken toen ik deze viering voorbereidde? Aan christenen in Noord-Korea of Eritrea. Díe begrijpen direct wat Paulus bedoelt, als hij de gelovigen opwekt om vol te houden en waarschuwt voor verdrukkingen. In Eritrea worden christenen opgesloten in zeecontainers, waar het bloedheet kan worden. In Noord-Korea zijn vele strafkampen waar naast anderen heel wat christenen gevangen zitten, bijvoorbeeld simpelweg omdat er een Bijbel in hun huis werd gevonden. ‘Door veel verdrukkingen…’ De mensen tegen wie Paulus dit zei, begrepen het ook heel goed. Paulus zelf was halfdood geslagen omdat hij preekte over Jezus, en de mensen die door zijn woorden waren gaan geloven hadden ook tegenstand te verwachten van hun stadsgenoten.
Maar wij? Wat kost gelovig-zijn je in onze tijd? Goed, ze zullen praatprogramma’s soms een schampere opmerking maken over kerk of geloof; soms is geloof een oorzaak van verwijdering in families – maar verdrukking? Heeft dat iets met mijn leven en geloof te maken?

[De cantate en het contrast]200
De cantate die we hoorden ontleent Lees verder →

← Oudere berichten

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • mei 2023
  • april 2023
  • maart 2023
  • februari 2023
  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015

Categorieën

  • Columns
    • Columns Poeldijk Nieuws
    • Columns Poeldijker
  • Geen categorie
  • Leerdiensten
    • Aanvechting
    • Allah en God
    • Catechismus
    • de duivel
    • Gezag v.d. Bijbel
    • HC zo 1
    • HC zo 10
    • HC zo 13
    • HC zo 14
    • HC zo 15
    • HC zo 16
    • HC zo 17
    • HC zo 18
    • HC zo 19
    • HC zo 2
    • HC zo 20
    • HC zo 21
    • HC zo 22
    • HC zo 23
    • HC zo 24
    • HC zo 38
    • HC zo 8
    • Herkenning in hemel?
    • Kerk en kerken
    • Themaleerdiensten
    • Tienden geven?
    • Uitverkiezing
    • Verbond
    • Verloren gaan
    • Vragen rond schepping
    • Wanneer christen?
    • Zegenen
    • Ziekte en genezing
    • Zondag en zondagsrust
    • Zonde tegen de H. Geest
  • Overdenkingen
    • Dodenherdenking
    • Met gehandicapten
    • Oecumenische vieringen
    • Zangdiensten e.d.
  • Preken
    • 1 en 2 Koningen
    • 1 en 2 Korinthe
    • 1 en 2 Petrus
    • 1 en 2 Samuel
    • 1 en 2 Thessalonicenzen
    • 1 en 2 Timotheüs
    • 2 Kronieken
    • Advent
    • Belijdenisdiensten
    • Bevestiging ambtsdragers
    • Bid- en dankdag
    • Bijzondere diensten
    • Daniël
    • Efeze
    • Exodus
    • Ezechiël
    • Feestdagen
    • Filippenzen
    • Galaten
    • Genesis
    • Handelingen
    • Hebreeën
    • Heilig Avondmaal en dankzegging
    • Hemelvaart
    • Jaarthema 'delen met de ander'
    • jaarthema 'geef het geschenk door'
    • Jaarthema 'Jozef'
    • Jaarthema 'Leven uit de Bron'
    • Jaarthema's
    • Jeremia
    • Jesaja
    • Johannes
    • Jona
    • Jozua
    • Kerst
    • Kolossenzen
    • Lukas
    • Markus
    • Mattheüs
    • NT
    • Numeri
    • Openbaringen
    • OT
    • Oud- en nieuwjaar
    • Pasen
    • Pinksteren
    • Psalmen
    • Richteren/Rechters
    • Romeinen
    • Ruth
    • Spreuken
    • Titus
    • Trouwpreken
    • vrucht vd Geest
  • Psalmberijmingen e.d.

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • AJMolenaar's archief
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • AJMolenaar's archief
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen