Tags
Gemeente van Jezus Christus, u hier in de kerk en wie thuis meekijkt,
[Vertroosting verwachten]
Vanavond staan de spotlights op Simeon; we hoorden over hem uit de Bijbel. Een vrome oude man is hij, rechtvaardig en godvrezend. En, zo staat er ‘hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Wat wil dat zeggen? Waar keek hij naar uit? Naar betere tijden blijkbaar! Vertroosting, licht in het donker.
Laat ik het meteen eens even wat breder trekken. Waar kunnen wíj naar uitzien? In de huidige tijd denk ik natuurlijk meteen aan het einde van de corona-pandemie. Hoe lang duurt het al niet? Wanneer breekt het licht weer door? Maar er kunnen ook dingen zijn in je persoonlijk leven zijn die je doen verlangen naar betere tijden. Als je relatie slecht loopt, als je gezondheid te wensen overlaat, en ga zo maar door. Dan kun je diep verlangen naar troost, naar dat iemand zijn hand op je schouder legt en zegt: het komt goed! Alles wordt anders…
Vertroosting. Maar stel je nu echter eens voor dat het coronavirus verdwijnt, en dat je eigen leven lekker loopt. Is er dan niets meer om naar uit te zien? Ik dacht het toch wel – als je tenminste niet helemaal op jezelf gefocust bent! Als je het nieuws volgt, als je weet wat er in de wereld speelt… Zou je dan niet verlangen naar een einde aan armoede, onrecht en oorlog? Naar een wereld waar geen vluchtelingen op wankele bootjes stappen, en dan soms ook nog teruggesleept worden de open zee op als ze Europa bereiken? Weet je, deze wereld is vaak behoorlijk troosteloos. Voor wie het treft, én voor wie het beseft. Waar dan is vertroosting?
Terug naar Simeon. ‘Hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Deze man zag er óók naar uit dat alles anders zou worden. Maar niet slechts als een algemeen-menselijke wensdroom! Simeon wist meer, als vrome Jood. Hij geloofde met héél zijn hart in wat God beloofd had. Simeon hoopte op de dag dat God in zou grijpen ten goede van zijn volk. Want die dag zóu eens komen, God zelf had het gezegd! Simeon zag uit naar het moment dat God Israël, zijn afgedwaalde volk, weer zou zegenen, en dat alles goed zou komen. Voor Israël, en uiteindelijk zelfs voor de hele wereld. De hoop, trouwens, die de christelijke kerk heeft overgenomen en waar ze uit leeft.
[vertroosting en vreugde vinden als je Jezus ziet door de H. Geest]
En nu: datgene waar Simeon naar uitzag, de vertroosting van Israël, het ingrijpen van God – dat blijkt iets te maken te hebben met een kindje. Lees verder
AJMolenaar's archief 