Tag Archief: overdenking

Overdenking Kerstavond 2022 ‘Zijn naam zegt het al’

24 zaterdag dec 2022

Posted by in Kerst, Mattheüs, Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ 1 reactie

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus, gasten, ieder hier of die thuis verbonden is,

[intro: namen]
de Engelse dichter Shakespeare heeft eens gezegd: “what’s in a name?” Wat betekent een naam nu helemaal? Hij gaat verder: ‘Zou een roos niet net zo heerlijk ruiken, als we er een andre naam aan gaven’? Het is waar natuurlijk, een naam is ergens maar een klank om iets of iemand aan te duiden. Een ‘meigui’ uit China ruikt net zo lekker als een roos uit Nederland.
Maar toch heeft een naam méér in zich. Vooral de naam van een belangrijke leider zégt vaak iets. Ik denk aan de bekende keizer Augustus, die regeerde toen Jezus geboren werd. ‘Augustus’, het betekent ‘de verhevene’ – dat is de naam die deze keizer kreeg toen hij zijn macht had gevestigd. Eigenlijk heette hij Gaius Octavianus, maar dat klinkt lang niet mooi als ‘Augustus’, ‘de verhevene’.
Of denk aan Stalin – de man van staal. Met die naam wilde Josef Djoegasjvili graag bekend staan, en hij regeerde als Stalin inderdaad met ijzeren vuist over de Sovjet-Unie. Zijn naam zei veel over hem! Of ‘Atatürk’, dat betekent ‘Vader van de Turken’, de stichter van het moderne Turkije– eigenlijk heette hij Mustafa Kemal Pasja. ‘Atatürk’, ‘Turkenvader’, zo’n naam zégt iets
Vanavond komen we ook namen tegen in de Bijbel, in het gedeelte dat we lazen uit het evangelie van Mattheüs. Een kindje zal komen, en het moet de naam ‘Jezus’ krijgen. Wat dat betekent? Het betekent Lees verder →

Overdenking kerk- en schooldienst ‘Eben Haëzer’

14 zaterdag mei 2022

Posted by in 1 en 2 Samuel, Bevestiging ambtsdragers, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Jongens en meisjes, ouders, gemeenteleden,

[intro: de steen die er staat]
Levi loopt met zijn moeder door het Joodse land. Ze lopen op een landweg, met aan beide kanten akkers met graan er op. De zon schijnt, het is een mooie zomerdag. Levi is met zijn moeder onderweg naar Mispa, het stadje waar zijn opa en oma wonen. hij ziet ernaar uit om ze weer te zien! Terwijl ze zo onderweg zijn, ziet Levi iets. Hij ziet een grote steen langs de weg. En niet zomaar een steen die daar ligt, maar een grote steen die rechtop staat en omhoog wijst. De steen is wel zo hoog als Levi’s moeder. Waarom zou die steen daar zo staan? Levi vraagt het meteen. “Mama, wat is dat voor een steen?” Zijn moeder weet het wel. “Dat is de steen ‘Eben haëzer’. Die is daar vroeger neergezet, toen opa nog klein was”. Eben haëzer? Wat een vreemde naam, denkt Levi. “Mama, wat is eben haëzer? En waarom is die steen daar dan neergezet?” “Ja, dat is een heel verhaal, jongen. Opa kan je er straks alles van vertellen, want die heeft het meegemaakt. ‘Eben haëzer’ betekent: steen van hulp. Want hier, op deze plek, heeft God, de Heer, ons volk geholpen. Die steen is een herinnering aan Gods hulp. Vraag maar aan opa.”
Maar Levi heeft helemaal geen zin om te wachten tot ze bij opa en oma zijn! “Wat is er dan gebeurd, mama? Hoe heeft God dan geholpen?” “Nou, vooruit”, zegt Levi’s moeder. En ze vertelt, terwijl ze samen verder lopen. Ze vertelt het verhaal dat wij zojuist uit de Bijbel gelezen hebben. Luister maar! Lees verder →

Overdenking Kerstavond 2021

24 vrijdag dec 2021

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Lieve mensen, waar u ook meekijkt, wie je ook bent,

[intro]
vorige week liep ik te denken toen ik deze dienst aan het voorbereiden was. Ineens zag ik een beeld voor me, een beeld wat, zoals wel vaker, meer zegt dan duizend woorden. In gedachten zag ik een babykamer, waar een klein kindje in zijn wieg lag. Het was een zonnige dag, dus de gordijnen waren dicht. Maar ze waren niet helemaal gesloten; tussen de gordijnen was een spleet waar een straal zonlicht naar binnen viel. Juist In het wiegje viel die lichtstraal, en het kindje zag dat natuurlijk. Vol verbazing greep het ernaar met zijn handjes. het probeerde het licht vast te pakken. Dat lukte natuurlijk niet, maar telkens weer stak het zijn handjes uit en keek ernaar. Het kindje kon het niet vatten, het licht; letterlijk niet, maar ook figuurlijk niet. Wat wat dat? Hier was iets moois, iets stralends, wat het niet kon begrijpen, en niet kon grijpen.
Als kerntekst voor vanavond heb ik gekozen Johannes 1:5. “Het licht schijnt in de duisternis”, staat daar, ” en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen”. Dat laatste, laat ik dat meteen zeggen, is echter ook anders te vertalen. In het Grieks, de taal waarin het Nieuwe Testament is geschreven, staat een woord met dubbele betekenis. het kan zowel ‘grijpen’ als ‘begrijpen’ betekenen. Dus “Het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen” – of “niet begrepen”. Of misschien wel allebei niet. Lees verder →

Overdenking cantatedienst BWV 82 ‘Simeons verlangen’

15 zaterdag mei 2021

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus, u hier in de kerk en wie thuis meekijkt,

[Vertroosting verwachten]
Vanavond staan de spotlights op Simeon; we hoorden over hem uit de Bijbel. Een vrome oude man is hij, rechtvaardig en godvrezend. En, zo staat er ‘hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Wat wil dat zeggen? Waar keek hij naar uit? Naar betere tijden blijkbaar! Vertroosting, licht in het donker.
Laat ik het meteen eens even wat breder trekken. Waar kunnen wíj naar uitzien? In de huidige tijd denk ik natuurlijk meteen aan het einde van de corona-pandemie. Hoe lang duurt het al niet? Wanneer breekt het licht weer door? Maar er kunnen ook dingen zijn in je persoonlijk leven zijn die je doen verlangen naar betere tijden. Als je relatie slecht loopt, als je gezondheid te wensen overlaat, en ga zo maar door. Dan kun je diep verlangen naar troost, naar dat iemand zijn hand op je schouder legt en zegt: het komt goed! Alles wordt anders…
Vertroosting. Maar stel je nu echter eens voor dat het coronavirus verdwijnt, en dat je eigen leven lekker loopt. Is er dan niets meer om naar uit te zien? Ik dacht het toch wel – als je tenminste niet helemaal op jezelf gefocust bent! Als je het nieuws volgt, als je weet wat er in de wereld speelt… Zou je dan niet verlangen naar een einde aan armoede, onrecht en oorlog? Naar een wereld waar geen vluchtelingen op wankele bootjes stappen, en dan soms ook nog teruggesleept worden de open zee op als ze Europa bereiken? Weet je, deze wereld is vaak behoorlijk troosteloos. Voor wie het treft, én voor wie het beseft. Waar dan is vertroosting?
Terug naar Simeon. ‘Hij zag uit naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken’. Deze man zag er óók naar uit dat alles anders zou worden. Maar niet slechts als een algemeen-menselijke wensdroom! Simeon wist meer, als vrome Jood. Hij geloofde met héél zijn hart in wat God beloofd had. Simeon hoopte op de dag dat God in zou grijpen ten goede van zijn volk. Want die dag zóu eens komen, God zelf had het gezegd! Simeon zag uit naar het moment dat God Israël, zijn afgedwaalde volk, weer zou zegenen, en dat alles goed zou komen. Voor Israël, en uiteindelijk zelfs voor de hele wereld. De hoop, trouwens, die de christelijke kerk heeft overgenomen en waar ze uit leeft.

[vertroosting en vreugde vinden als je Jezus ziet door de H. Geest]
En nu: datgene waar Simeon naar uitzag, de vertroosting van Israël, het ingrijpen van God – dat blijkt iets te maken te hebben met een kindje. Lees verder →

Overdenking psalm 123, Biddag 2021

09 dinsdag mrt 2021

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters hier in de kerk en thuis,

[intro: het zat zijn]
‘ik begin het wel zat te raken, al die beperkingen’. Dit, of vergelijkbare woorden hoor je de laatste tijd steeds vaker. Misschien herken je je er wel in: we zijn het zat! De lockdown, de avondklok, het vergaderen en les krijgen online. We hebben er genoeg van, zeggen meer en meer stemmen. We zijn het zat. Een tijd lang was het redelijk vol te houden, maar inmiddels lijkt bij meer en meer mensen de rek er wel uit. Je wilt je vrijheid terug, het leven van vóór corona.
We zijn het zat, zeggen mensen. Daar kan woede in doorklinken, onvrede over de maatregelen om het coronavirus in te dammen. Maar het kan ook gewoon vermoeidheid zijn. Al ben je het in principe eens met veel beperkingen, tóch kun je ze zat zijn. Hoe lang gaat het allemaal nog duren? De persconferentie van maandag bood niet veel versoepelingen. Ja, in de zomer, dán moet er weer veel kunnen. Maar dat duurt lang. Het is momenteel nog winter! Soms kun je er gewoon zó klaar mee zijn. Het misschien niet echt meer zien zitten. We zijn het zat.
Zo zitten we als Nederlandse maatschappij momenteel in de mineurstemming. En daarom staan we vanavond stil bij psalm 123. De mensen die daar aan het woord zijn, zijn het ook zat. Onze vertaling geeft het niet zo goed weer, maar in de grondtekst staat het er heel helder. Letterlijk staat er ‘zeer zijn wij verzadigd, zeer is onze ziel verzadigd’ van de ellende die ze meemaakten. Een Duitse vertaler zegt: ‘satt sind wir des Verachtens, übersatt’. Dat dus: je hebt er je buik vol van, je bent er klaar mee, je bent de ellende zat. En tegelijk: hoe kom je eruit? Waar is er uitzicht? U ziet, een heel passende psalm voor dit moment! Lees verder →

Overdenking Kerstavond 2020, ‘six word story’

24 donderdag dec 2020

Posted by in Feestdagen, Johannes, Kerst, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Online dienst. Uit de BIjbel is gelezen: Genesis 1:1-5 enJohannes 1:1-5, 14-18

 

Lieve mensen, waar u ook meekijkt, wie je ook bent,

[intro]
langs de snelweg in Rijswijk – ik bedoel Rijswijk in Zuid-Holland, niet hier – staat een heel groot reclamebord met daarop zes woorden. ‘Zwijgen is goud’. ‘Vertel mij wat’. Ik reed daar vroeger vaak langs. Wat zit daar achter, vroeg ik me af? Het blijkt de winnende inzending voor een wedstrijd te zijn, een wedstrijd om in slechts zés woorden een heel verhaal neer te zetten. Een ‘six word story’ heet dat op sociale media. ‘Schrijven is schrappen’, zeggen ze, en dit is dan wel de extreme vorm: in zes woorden een heel verhaal oproepen.
In de Bijbel staan ook zes woorden die een heel verhaal oproepen. Eén zin, we hoorden hem net uit de Bijbel, deze namelijk: “het woord is een mens geworden”. ‘Het woord is een mens geworden’ – zes eenvoudige woorden. En tegelijk een groot verhaal, het grootste verhaal aller tijden. Het kerstverhaal, en nóg meer. Luister maar! Lees verder →

Korte preek over Psalm 62 n.a.v. coronavirus

21 zaterdag mrt 2020

Posted by in OT, Preken, Psalmen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Deze overdenking is uitgesproken voor de kerkradio aangezien de kerkdienst niet kon plaatsvinden wegens de uitbraak van het coronavirus

Broeders en zusters, waar u zich ook bevindt,

[intro: onrust door de coronacrisis]
het coronavirus heeft heel veel stilgelegd. Mensen zitten thuis, bijeenkomsten, bezoeken en concerten gaan niet door. Agenda’s zijn een stuk leger, ineens heb je vrije avonden of misschien zelfs vrije dagen. En toch, hoeveel het ook stillegt, de corona-uitbraak heeft weinig rust gebracht, is mijn indruk. Eerder het tegenovergestelde: allerlei dingen moesten worden afgezegd of gewijzigd of geregeld, dat gaf mij bepaald geen rust. Misschien, kun je denken, wordt het rustiger als we een paar weken in deze situatie verkeren…
Maar toch, ik denk dat de onrust die de huidige situatie bij velen veroorzaakt diep zit. Niet omdat er wat dingen moeten worden geregeld, maar omdat alles zo onvoorspelbaar verandert. Je hebt geen grip op wat er gebeurt, en dát maakt je onrustig. Hoe lang gaat het duren? Welke maatregelen zullen er nog komen? Zou ik misschien zelf ziek worden? Onrust, vooral in je hoofd – want op de straten is het overal juist heel rustig. Onrust, of zeg maar gewoon: ongerustheid. Bezorgdheid over jezelf, je geliefden, je baan, de economie. Angst misschien zelfs, al zou je het zelf nooit zo uitspreken. We leven in vreemde tijden, en wie weet waar het heen zal gaan? Misschien wordt alles vrij snel weer als vanouds, maar daar is geen garantie op… Onrust, herkent u het, of jij? Als ik eerlijk ben wel. Maar laat ik erover ophouden. De vraag is: hoe vind je rust in dagen van corona? Hoe kom je tot rust? Kan dat nog?

[rust bij God]
Juist omdat we in deze omstandigheden verkeren, las ik vanmorgen met u psalm 62. Lees verder →

Overdenking kerk- en schooldienst ‘Ik zorg voor je!’

08 zaterdag feb 2020

Posted by in Mattheüs, NT, Overdenkingen, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Uit de Bijbel is gelezen: Psalm 23 en Mattheüs 6:25-34,beide uit de Bijbel in Gewone Taal

 

Gemeente van Jezus Christus, kinderen, tieners en volwassenen,

[verhaal Cindy en haar zorgen]
ik wil jullie eens vertellen over Cindy. Cindy zit op school in een klein stadje, net als hier. Ze heeft een vader en een moeder en een broer, en een lieve kat. Ze heeft thuis een leuke kamer, ze heeft een groepje vriendinnen op school. Cindy zou zo bij jou in de klas kunnen zitten. Cindy is een heel gewoon meisje, en… ze heeft allerlei dingen waar ze zich zorgen over maakt. Misschien ook wel net als jij! Af en toe, dan hebben ze een toets op school, en dan maakt Cindy zich van te voren zorgen hoe het zal gaan. Zal ze het wel goed doen? Zal ze geen slecht cijfer halen? Of, iets anders, er is een meisje bij haar in de klad dat heel populair is. Dat meisje is bijna jarig, en ze heeft gezegd dat ze iets héél leuks gaan doen op haar feestje. Maar Cindy is bezorgd: zal Lees verder →

Overdenking Kerstavond 2019 ‘Een nieuwe start’

24 dinsdag dec 2019

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Uit de Bijbel is gelezen: Jesaja 11:1-9 en Romeinen 5:12-19, beide uit de Bijbel in Gewone Taal

Gemeente van Jezus Christus,

[een nieuwe start: het visioen uit Jes 11]
wat een prachtig visioen ziet de profeet Jesaja voor zich! Wonderlijk is het: een wolf ziet hij spelen met een lammetje. In plaats van dat de woeste wolf het lammetje achtervolgt of opeet, in plaats van dat het lieve lammetje doodsbang in een hoekje kruipt, spélen ze samen! Alsof het roofdier een vriendelijke oom is, die met zijn kleine neefje ravot. Ziet u het voor u! Er is vrede overal waar Jesaja kijkt. Op de heuvelhelling lopen een koe en een beer bij elkaar, en een kalf is gras aan het eten samen met een leeuw. Een kind speelt langs de weg. Maar… iets verderop kruipt een slang. Pas op! zou je willen roepen. Maar ook dat hoeft niet: het kind heeft geen angst en de slang heeft geen haat. Hoe is het mogelijk! Hier is alles zo anders, alsof de wereld opnieuw is begonnen. Niet alleen de dieren, ook de mensen zijn veranderd. Geen mens doet meer kwaad, niemand sticht onheil, op heel Gods heilige berg.. Zou dit geen plek zijn waar u zou willen wonen, of jij? Lees verder →

Overdenking cantatedienst BWV 146

26 zondag mei 2019

Posted by in Overdenkingen, Zangdiensten e.d.

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: verdrukking?]
‘Wij moeten door veel verdrukkingen in het Rijk van God binnengaan’ zingt de cantate van vandaag ons voor, en deze zelfde zin hoorden we ook uit de Bijbel. ‘Door veel verdrukkingen het rijk van God ingaan’ – slaat dat op ons? Weet u aan wie ik moest denken toen ik deze viering voorbereidde? Aan christenen in Noord-Korea of Eritrea. Díe begrijpen direct wat Paulus bedoelt, als hij de gelovigen opwekt om vol te houden en waarschuwt voor verdrukkingen. In Eritrea worden christenen opgesloten in zeecontainers, waar het bloedheet kan worden. In Noord-Korea zijn vele strafkampen waar naast anderen heel wat christenen gevangen zitten, bijvoorbeeld simpelweg omdat er een Bijbel in hun huis werd gevonden. ‘Door veel verdrukkingen…’ De mensen tegen wie Paulus dit zei, begrepen het ook heel goed. Paulus zelf was halfdood geslagen omdat hij preekte over Jezus, en de mensen die door zijn woorden waren gaan geloven hadden ook tegenstand te verwachten van hun stadsgenoten.
Maar wij? Wat kost gelovig-zijn je in onze tijd? Goed, ze zullen praatprogramma’s soms een schampere opmerking maken over kerk of geloof; soms is geloof een oorzaak van verwijdering in families – maar verdrukking? Heeft dat iets met mijn leven en geloof te maken?

[De cantate en het contrast]200
De cantate die we hoorden ontleent Lees verder →