Gemeente van Jezus Christus,
[Hemelvaart = vertrek]
Hemelvaartsdag is het vandaag. Het herdenken van de dag dat Jezus vertrok bij zijn leerlingen, dat hij wegging van deze aarde. Hemelvaart is allereerst vertrekdag van de Heer!
In gedachten zie ik een menigte mensen op de kade in Rotterdam in de jaren vijftig. Daar vertrokken toen de grote schepen vol landverhuizers, Mensen die bijvoorbeeld gingen emigreren naar Canada of Nieuw-Zeeland. Anders dan tegenwoordig, reisde je niet makkelijk van Nederland naar Nieuw-Zeeland of terug. Dus als iemand emigreerde, nam de familie afscheid met het besef dat ze die zoon of neef en zijn gezin wellicht nooit meer terug zouden zien. Afscheid voor onbepaalde tijd. Zij gingen een nieuw leven beginnen, kregen het hopelijk goed, en de anderen bleven achter in Europa, in het oude leven. Was het bij de hemelvaart van Jezus net zo iets? Hij naar de hemelse heerlijkheid, en zijn volgelingen bleven achter in het oude aardse land.
Daar in Rotterdam ging dan op een gegeven moment de scheepshoorn. De loopplanken werden ingetrokken, de motor aangezet. Langzaam voer het schip af en langzaam verdween het in de verte. Meisjes op de kant zwaaiden met zakdoekjes ten afscheid. Uiteindelijk staarden er nog wat mensen naar een stip op de horizon, tot ook die verdween. Stonden zo ook Jezus’ leerlingen naar de lucht te kijken? Een afscheid voor onbepaalde tijd… Weemoedig zullen ze zijn teruggegaan naar Jeruzalem, net als de familie van een emigrant destijds de trein naar huis nam. Hopelijk heeft hij het goed daar, zegt iemand. Ja, maar je wilt hem niet missen, zegt een ander. Er is een leegte gekomen – ook toen bij Jezus’ leerlingen.
[uitzien naar terugkomst]
Echter, toen de leerlingen daar op de Olijfberg Jezus nastaarden, gebeurde er iets. Iets wat vast niet gebeurde aan de kade in Rotterdam. Lees verder