Schriftlezingen: psalm 90 en 1 Korinthe 15:57-58

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
op een nieuwjaarsdag als vandaag hoor je vaak allerlei goede wensen. Een gelukkig nieuw jaar, veel heil en zegen, en dat je maar gezond mag blijven. Enzovoorts. Straks na de dienst kunnen we elkaar de hand schudden en nieuwjaar wensen.
Maar… wat zou u of jij eigenlijk wensen voor het komende jaar? Goede wensen zijn vaak heel breed, maar laten we proberen om het eens wat toe te spitsen! Waar hoop je op voor 2017? Wat zou dit nieuwe jaar góed maken voor u? Ik kan het u natuurlijk niet allemaal persoonlijk vragen, dus ik heb het voor mezelf maar overdacht. Volgens mij zijn er twéé soorten dingen die we wensen. Allereerst hoop je dat leed en rampen je bespaard worden. Dat je niet ziek wordt, of een ongeluk krijgt, of geliefden verliest. Dingen dus die je juist níet wenst. En anderzijds zijn er voor veel mensen dingen in dit jaar waar ze naar uitkijken. Dat je je diploma gaat halen bijvoorbeeld. Of dat je huwelijksjubileum viert, of dat je oma hoopt te worden. Als het in zulke dingen gaat zoals je hoopt, dan wordt 2017 een prachtig jaar!
Maar… wat als je nu géén bijzondere dingen in het vooruitzicht hebt? Lees verder →

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: vergankelijkheid]
het is oudejaarsavond, het jaar 2016 is zo goed als voorbij. Zo’n avond kan je een weemoedig gevoel geven. Wéér een jaar om! Weer de hele cirkel afgelegd van januari tot december. Vooral als u wat ouder bent, denkt u misschien: waar blijft de tijd? Een jaar is zo omgevlogen!
Oudejaarsavond bepaalt je bij de onomkeerbare stroom van de tijd. Een oud lied zegt “uren, dagen, maanden, jaren, vliegen als een schaduw heen”. Het bepaalt je bij de vergankelijkheid van elk mens. Zeker nu we vanavond de namen zullen noemen van gemeenteleden die ons ontvallen zijn in het afgelopen jaar. Misschien hebt u mensen verloren in de kring van familie of vrienden. Wat kun je dan een leegte voelen! Wat kun je iemand missen.
Elk mens is vergankelijk, ook wij zoals we hier zitten. De psalm die we zojuist lazen spreekt duidelijke taal. Hij noemt ons ‘stervelingen’, mensen die moeten sterven. “De dagen van onze jaren: daarin zijn zeventig jaren, of als wij zeer sterk zijn, tachtig jaren. Het wordt snel afgesneden, en wij vliegen heen”. En is het niet zo? Goed, wij hebben in onze tijd het nog iets weten op te rekken: de levensverwachting Lees verder →