• Persoonlijk
  • Columns
    • Columns Poeldijker
    • Columns Poeldijk Nieuws
  • Overdenkingen
    • Dodenherdenking
    • Met gehandicapten
    • Oecumenische vieringen
    • Zangdiensten e.d.
  • Preken
    • Oude Testament
    • Nieuwe Testament
    • Bijzondere diensten
    • Jaarthema’s
    • Feestdagen
  • Leerdiensten
    • Themaleerdiensten
    • Catechismus
  • Psalmberijmingen e.d.

AJMolenaar's archief

~ Website met preken, columns, psalmberijmingen e.d. van ds. Adriaan Molenaar

AJMolenaar's archief

Categorie Archief: Markus

Preek Pasen 2023: ‘Pasen – een open einde’

08 zaterdag apr 2023

Posted by ajmolenaar in Feestdagen, Markus, NT, Pasen, Preken

≈ 1 reactie

Tags

grote opdracht, Markus, Pasen, preek

Gemeente van Jezus Christus,

[Pasen geen happy end]
u of jij kent vast wel boeken of films met een ‘happy end’, zoals dat heet. Dat het goed afloopt, soms tegen alle verwachtingen in. De Harry Potter-boeken. Of de ‘Drie musketiers’. Of… nou ja, je kunt er duizenden verzinnen. Het werkt nu eenmaal goed, om een verhaal zo op te zetten: een hoofdpersoon krijgt met allerlei problemen te maken – vijanden, gevaren, wat niet al. Er komen verwikkelingen, alles lijkt zelfs fout te gaan, maar aan het einde komt het tóch goed allemaal, soms op een bijna ongelooflijke manier. Wij mensen, we houden van een gelukkig einde. Dat geeft een goed gevoel, en tevreden doe je het boek dicht of de film uit. Daarom eindigen streekromans altijd zo, dat ze ‘elkaar krijgen’. Daarom gaan werkelijk álle Disneyfilms op die manier, ze hebben ze een happy end. Alles komt goed, “ze leefden nog lang en gelukkig”.
Nu is het vandaag Pasen. Is dat nu het happy end van de lijdensgeschiedenis van Jezus? Het lijkt er wel op. Onze Heer is de held op een missie. Wat heeft Hij niet allerlei vijanden en lijden ontmoet. Wat leek de duistere kant het te winnen! Jezus werd gevangen, gemarteld, gedood… Maar dan nu, met Pasen, de ontknoping. Tóch leeft Jezus, overwint Hij. Zijn missie is geslaagd: de zonde dragen, de dood overwinnen. Het is tóch gelukt. Het loopt goed af! Ja, dan is Pasen, deze dag vandaag, een dag om blij te zijn, om de overwinning te vieren, om te juichen.
Echter… ik denk niet dat we Pasen moeten zien als het ‘happy end’ van het evangelie. Niet zomaar de goede afloop van het levensverhaal van de Heer. Als dat zo zou zijn, konden we nu tevreden het boek dicht doen. Zo, het is uit, en gelukkig liep het goed af! En dan ga je zo weer verder met je leven. Maar dát is nu net niet de bedoeling! Lees verder →

Preek Goede Vrijdag 2023 ‘zichzelf kan Hij niet redden’

07 vrijdag apr 2023

Posted by ajmolenaar in Feestdagen, Markus, NT, Preken

≈ 1 reactie

Tags

goede vrijdag, Markus, preek

Uit de Bijbel is gelezen: Markus 15:20-39

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
wij in Nederland zijn niet gewend om mensen te zien die lijden en pijn hebben. Er liggen hier geen zieke bedelaars te sterven langs de weg, zoals soms in India. Mensen die lijden door ziekte of aandoeningen zijn aan het zicht onttrokken in ziekenhuis of andere instellingen. Er zijn en er gebeuren in ons land zeker akelige dingen, maar altijd achter gesloten deuren, achteraf.
Wij zijn niet gewend aan geweld of pijniging, en gelukkig maar! Maar dat was vroeger wel anders. Toen waren er openbare executies op de pleinen van de steden en werden er mensen geradbraakt. En dat niet ergens achteraf, nee, hele mensenmassa’s kwamen ernaar kijken. Een onthoofding als attractie, een ketterverbranding als begin van een feestdag. Wat moet dat met de mensen gedaan hebben? Wat doet het met een mens, als je bij de stadspoort dagelijks langs de afgehakte hoofden van geëxecuteerde misdadigers wandelt? Openbare terechtstellingen waren bedoeld als afschrikwekkend voorbeeld, zo van: dit komt ervan als je het slechte pad op gaat. Maar heeft het geholpen? Of heeft het vooral de mensen verhard en afgestompt?
Nu is het goede vrijdag. En wij, mensen uit het zo geciviliseerde Nederland, worden meegenomen naar een openbare executie. Naar de kruisiging van Jezus. Net buiten de stadspoort in Jeruzalem is het, op een plek waar veel mensen langslopen. Afschrikwekkend voorbeeld: dit komt ervan als je het gezag tart! ‘Koning van de Joden’, staat er spottend op het bordje boven Jezus’ hoofd.

[ontluisterend lijden]
Hoe kijken wij naar dit tafereel? Voor ons, westerse mensen, zal het Lees verder →

Overdenking Witte Donderdag 2023 ‘het bloed van het verbond’

06 donderdag apr 2023

Posted by ajmolenaar in Exodus, Heilig Avondmaal en dankzegging, Markus, Overdenkingen

≈ 1 reactie

Tags

Exodus, Heilig Avondmaal, Markus, overdenking, witte donderdag

Uit de Bijbel is gelezen: Exodus 24:3-9 en Markus 14:22:26.

Gemeente van Jezus Christus,

[verbondssluiting met bloed toen]
Daar sta je dan! Samen met heel je gezin, al je bekenden, met heel het volk van Israël. Met schoongewassen kleren, want dat was de opdracht. Onderaan de berg Sinai sta je, middenin de woestijn. En wat gaat er nu gebeuren? Mozes, de leider, heeft een grote schaal vast, en een grote kwast. In de schaal zit bloed. Je hebt het zelf gezien, hoe er net een paar stieren zijn geslacht, hoe het bloed is opgevangen in grote schalen. Op de achtergrond stijgt de rook nog op van het altaar, en je ruikt de doordringende geur van het offer.
Dit is een plechtig moment. De Heer, de God die jou en heel je volk uit Egypte heeft bevrijd, sluit vandaag een verbond met jou en de anderen. Hij zal je God zijn, en jullie zijn volk. En kijk, wat gebeurt er nu? Mozes pakt de kwast. Hij doopt hem in de schaal. En dan sprenkelt hij zó dat bloed over de mensen heen. Over jou, over je kinderen, over iedereen. Je pasgewassen kleren krijgen rode spetters erop. Er zit zelfs bloed op je gezicht. Wat is dit? ‘Dit,’ zegt Mozes, ‘is het bloed van het verbond, dat de Heer met u gesloten heeft’.
Een moment om nooit te vergeten! Hier gebéurt iets, iets heel belangrijks, zelfs de kinderen voelen het aan. Nu ben je aan de Heer verbonden. Aan die grote God, die je heeft bevrijd uit Egypte. Hij heeft zijn regels gegeven – iedereen heeft ze gehoord en er mee ingestemd. Hij heeft zijn zegen beloofd, hij leidt je naar het beloofde land. En jij – hoort – bij – Hem. Zowaar er bloedspetters op je kleren zitten. Zowaar er offerbloed heeft gevloeid. Voor altijd de zijne! Wat een voorrecht. Wat een verantwoordelijkheid ook. Hier begint iets nieuws: een volk, helemaal voor de Heer!

[link met HA nu]
Daar zit je dan! Als leerling van Jezus, aan tafel toen bij die laatste Pesachmaaltijd met hem. Daar zit je dan, als leerling van Jezus straks aan het Heilig Avondmaal hier! En wat gebeurt er? Jezus reikt je een beker aan. Een beker bloedrode wijn, en Hij zegt erbij: ‘dit is mijn bloed, het bloed van het nieuwe verbond’. Een beker bloed, dat is een aangrijpend symbool! Gelukkig is het wijn. Maar tegelijk toch: Jezus’ bloed. Wat is dit? ‘Dit,’ zegt de Heer, ‘is het bloed van het nieuwe verbond, dat voor velen vergoten wordt’.
Een moment om nooit te vergeten, toen aan die tafel bij Jezus. En het ís ook niet vergeten. Alle eeuwen door hebben de volgelingen van Jezus de beker doorgegeven, eruit gedronken. Want hier gebéurt iets, er gebeurde iets, iets heel belangrijks. Jezus’ bloed maakt een nieuw verbond. De beker bloed, de beker wijn, zegt het, net als het bloed toen bij de berg: jij – hoort – bij – de – Heer! God heeft je uitgekozen. Hij leidt je naar het beloofde land. Er begint iets nieuws: een volk van God, uit alle volken verzameld, om voor Hem te leven. En zo waar je de wijn proeft, jij hoort erbij! Wat een voorrecht, wat een verantwoordelijkheid!

Toen bij de berg werden offers gebracht. Maar eens, op Golgotha, werd een offer gebracht, nog veel groter. Jezus offert zichzelf op voor ons. Om de zonden te verzoenen, om een volk te verzamelen, om een nieuw begin te geven. Zíjn bloed bezegelt een nieuw verbond, voor alle volken. Iedereen die Gods beloftes en Gods gebonden hoort en ermee instemt, wordt aan God verbonden. Doordat Jezus’ bloed vloeide voor ons.
Nee, wij drinken geen bloed. Nee, wij krijgen geen spetters op ons witte overhemd. Maar bloed, dat wil in de Bijbel zeggen: leven. Hij, de Heer, gaf zijn leven. Wij ontvangen zijn leven, mogen het indrinken met de wijn. Altijd weer, met talloze gelovigen wereldwijd vanavond. Jezus gaf ons het Avondmaal. Hij geeft ons zichzelf. Hij maakt ons aan God verbonden.

Amen

Preek ‘dienen als Hij’ – bevestiging diaken

31 vrijdag mrt 2023

Posted by ajmolenaar in Bevestiging ambtsdragers, Filippenzen, Markus, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Bevestiging ambtsdragers, lijdenstijd, Markus, preek

Uit de Bijbel is gelezen: Markus 15:1-20 en Filippenzen 2:1-11

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Ik kan er kwaad van worden, wat gebeurt! Als je op je in laat werken hoe het proces van Jezus bij Pilatus in zijn werk is gegaan. Zo compleet oneerlijk, zo helemaal los van alles wat recht mag heten. Daar komen de Joodse leiders in een opgewonden troep, met Jezus geboeid in hun midden. Voor hen staat het al vast: die man moet dood. Niet omdat hij kwaad deed, maar omdat hij hen ergert. Nu hebben ze alleen nog de handtekening van Pilatus nodig, de Romeinse gouverneur. Alleen hij mag een doodvonnis uitspreken.
De Joodse leiders zijn fanatiek, Pilatus lijkt nonchalant. Hij doet geen onderzoek naar recht en onrecht, hij kijkt simpelweg wat praktisch handig is. Willen de mensen dat Barabbas wordt vrijgelaten? Vooruit dan maar – al is het dan een moordenaar. Willen de leiders en het volk dat deze zwijgende man wordt gekruisigd? Vooruit dan maar – al is hij totaal onschuldig. Dit is toch ongelooflijk, hoe er hier met mensenlevens wordt omgegaan! Hoe de rechter geen recht doet. Ik kan er kwaad van worden. Maar Jezus zwijgt.
En dan de mishandeling en vernedering, compleet zinloos. Jezus wordt gegeseld – een akelige Romeinse marteling, waarbij je hele rug kapot wordt geslagen met een scherpe zweep. Hij wordt uitgedost als een spotkoning, met een purperen mantel en een kroon van doorntakken. ‘Avé, Jodenkoning!’ roepen de soldaten en ze buigen voor hem. En meteen daarna: een harde klap op de doornenkroon, zodat het bloed over zijn gezicht loopt. Spuugklodders vliegen naar hem toe. De soldaten hebben de grootste lol. Ik zou willen roepen: kun je wel, tegen zo’n weerloze gevangene! Is dat nu eerlijk? Maar de soldaten lachen, en Jezus zwijgt.

[weerstand tegen de oproep: wees zó gezind…]
Ja, zo tekent het evangelie ons Jezus, onze Heer, als hij voor Pilatus staat. Een akelig tafereel. En opvallend: Lees verder →

Preek Markus 14:43-65

17 vrijdag mrt 2023

Posted by ajmolenaar in Markus, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

lijdenstijd, Markus, preek

Gemeente van Jezus Christus,

[duisternis toen]
Het is een duister Bijbelgedeelte dat we samen lazen. De gevangenneming en het verhoor van Jezus. Letterlijk duister, en figuurlijk net zo goed. Het is goed denk ik, om het hele gebeuren eerst maar gewoon eens te Laten doordringen. On het vóór je te zien. Om te voelen hóe donker dit alles is. Hoe de nacht zwart is, juist op dit moment.
Probeer er in gedachten eens bij te zijn. Het is nacht, en veel verlichting was er destijds niet. Jezus is in een donkere tuin met zijn leerlingen. In gebed heeft hij geworsteld met wat komt. En kijk, daar komt het al! Fakkels met gelig licht naderen door de nacht. Een ongeordende troep mensen met zwaarden en knuppels komt aanstampen. Judas gaat voorop, de verrader. Met een onschuldig gezicht komt hij naar Jezus toe en kust hem. Op dat teken wordt Jezus vastgegrepen en afgevoerd. Wat een duister verraad! En Jezus’ leerlingen? Ze gaan er vandoor, allemaal! Hij is alleen tussen zijn vijanden.
Vervolgens komt Jezus terecht in een onordelijke vergadering van de Sanhedrin, de Joodse rechtbank. Midden in de nacht zijn ze samengekomen, in hun haast om kwaad te doen. We gaan een schemerige zaal in, verlicht met flakkerende olielampen die rare schaduwen werpen. Daar staat Jezus, gevangen en gebonden. Alle regels van het recht worden met voeten getreden in deze nachtelijke hoorzitting. De uitkomst staat allang vast: Jezus moet veroordeeld, moet dood. Deze vreemde prediker bedreigt de gevestigde belangen, en dat mag niet. Onbeschaamd worden valse getuigen gebruikt. Wat een duisternis, ook figuurlijk! Het begint met botte berekening, het wordt aangevuld met pure haat. Jezus, geboeid en gebonden, wordt bespuugd. Hij wordt geblinddoekt en in het gezicht geslagen. Ze drijven de spot met hem als profeet. Alle kwaadaardigheid komt los. Een weerloos mens wordt afgetuigd en vernederd, en iedereen doet mee. En daarna? Jezus wordt afgevoerd om gedood te worden. Ook weer afgehandeld.
Werkelijk, wat een duisternis! In deze nacht heeft het kwaad zwaar de overhand. Wie goed wil, is allang gevlucht of staat machteloos. Jezus zelf zwijgt, waar verdedigen zinloos is. Een akelig tafereel, en tegelijk maar al te reëel. Al te voorstelbaar, dat zulke dingen gebeuren.

[duisternis nu]
Dergelijke dingen gebeuren nu ook. In onze Lees verder →

Preek Markus 8:34 ‘radicaal’

25 zaterdag feb 2023

Posted by ajmolenaar in Markus, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Markus, preek

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Bent u, ben jij radicaal in het geloof? Ben je een radicale christen, 100% toegewijd aan de Heer? Een grote vraag misschien wel mee te beginnen, maar daar wil ik het vanmorgen over hebben. Staan wij als hervormde gemeente van Woudrichem bekend als radicaal? Of misschien juist helemaal niet, misschien wel als lauw en flauw?
Wat is dat eigenlijk, radicaal christen zijn? Ik moet denken aan een man waar ik van hoorde, jaren terug alweer. Hij was lid van een kerk, maar geloof leefde niet echt voor hem. Voetbal was veel belangrijker, en zijn vriendengroep met wie hij uitging naar feesten en festivals. Maar toen kwam de man tot een levend geloof, en dat zorgde ervoor dat hij zijn leven radicaal omgooide. Hij nam al zijn cd’s met niet-christelijke muziek, en sloeg die met een hamer kapot op de tegels in zijn achtertuin! Even voor de jeugd: een CD is zo’n ding dat je vroeger nodig had om muziek te luisteren, uit de tijd vóór Spotify en Streaming. Hij vernietigde die muziek. En dat niet alleen. Hij stopte helemaal met roken en drinken. Hij ging heel anders met zijn vriendin om, die kreeg het beter. Regelmatig was hij voortaan met anderen bij het winkelcentrum te vinden om daar te evangeliseren. Kijk, dat is radicaal, toch?
Als je zo’n verhaal hoort, dan steekt mijn toewijding daar flets bij af, en die van u of jou waarschijnlijk ook. Maar ja, misschien komt dat omdat je niet zo’n radicaal omkeermoment kent. Misschien ben je nooit erg uit de band gesprongen. Een zegen! Maar kun je ook dan radicaal christen zijn? Wat is dat eigenlijk? Waar blijkt het uit dat je Jezus volgt? Wat onderscheidt je van de wereld? En is dat eigenlijk wel waar het om gaat? Lees verder →

Preek ‘in de boot zonder Jezus?’ Markus 6:45-52

18 zaterdag feb 2023

Posted by ajmolenaar in Heilig Avondmaal en dankzegging, Markus, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Dankzegging HA, Markus, preek

Gemeente van Jezus Christus,

[de leerlingen]
Vanmorgen horen we over het wonder van de wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging. Zo’n bijzonder moment, met velen het brood eten dat Jezus gaf, op het groene gras in de stralen van de ondergaande zon. Veilig en vredig, verzadiging en verbazing. Maar nu is dat voorbij. Hoe gaat het verder? De Bijbel vertelt het ons: “meteen daarna gelastte hij, Jezus, zijn leerlingen om in de boot te stappen en alvast naar de overkant te varen; intussen zou hij zelf de menigte wegsturen”.
Laten we ons eens in de leerlingen verplaatsen. Jezus stuurt hen het meer op, terwijl de zon al ondergaat. Het is circa 12 km varen naar de overkant, dus ze zullen in het donker moeten varen. Daarbij komt dat de wind uit de verkeerde richting waait, dus dat zal hard roeien worden. Ik kan me voorstellen dat de leerlingen niet erg enthousiast worden over deze opdracht. Bovendien zijn ze moe. In het voorgaande is te lezen hoe ze terugkwamen bij Jezus, nadat hij ze door het land had laten trekken in groepen van twee. Jezus was met hen naar deze kant gevaren van het meer, om daar hopelijk wat rust te vinden. Maar dat was niet gelukt, de mensen waren achter hun aangekomen. Ook nu hebben ze weer een lange drukke dag gehad. En na die lange dag wacht dus een nachtelijke reis. Opdracht van de Heer zelf!
Misschien beseften ze het eerst niet zo, maar denk je in hoe het halverwege de nacht moest zijn geweest. Het is donker om hen heen, ze komen nauwelijks vooruit door de harde tegenwind. Het is koud op het water, ze zijn moe. Waarom heeft Jezus ze hierheen gestuurd? Waarom is hij zelf niet meegegaan? Helpt hij hen niet, laat hij hen los?
Ze trekken aan de riemen en zwoegen voort. De sfeer van die wonderlijke, bovenaardse maaltijd van net zijn ze helemaal kwijt. Het weten dat de Heer bij ze is, dat Hij geeft wat nodig is. Nee, ze zijn zonder hem, in het donker. Wat een contrast!

[wij als de leerlingen]
Laat ik meteen maar met de deur in huis vallen: ik denk dat deze leerlingen een beeld kunnen zijn van hoe het soms in ons leven gaat. Lees verder →

Overdenking Markus 6:41, viering Heilig Avondmaal

18 zaterdag feb 2023

Posted by ajmolenaar in Overdenkingen, Heilig Avondmaal en dankzegging, Markus, NT

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Heilig Avondmaal, overdenking, Markus

Gemeente van Jezus Christus,

[Intro]

We lazen uit de Bijbel die geschiedenis van de wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging. Voor velen zal het een bekend verhaal zijn. vanmorgen wil ik de nadruk leggen op vers 41. Laten we dat eens stukje voor stukje lezen en voor ons zien wat Jezus daar doet [gebaar erbij]:

  • Hij nam de broden en de vissen
  • hij keek omhoog naar de hemel en sprak het zegengebed uit
  • hij brak de broden
  • hij gaf ze aan zijn leerlingen
  • om ze aan de menigte uit te delen

Als je dit zo voor je ziet, waar doet dat dan aan denken? Het is precies wat bij het heilig avondmaal gebeurt. brood nemen, danken, breken, en delen. En het lijkt mij geen toeval dat Marcus het op deze manier opschrijft. Het is alsof hij wil zeggen: “wat daar gebeurde bij dat meer, dat gebeurt nog elke keer”. Als wij vandaag het heilig avondmaal vieren, is het alsof wij als het ware ook daar zitten. Op het groene gras, bij het meer van Tiberias. We hadden het er van de week over op groot huisbezoek van wijk 3, dat er zoveel aspecten zitten aan het Avondmaal. En Laten we vanmorgen dan dit aspect, deze kant er eens uitlichten: avondmaal aan het meer, bij de Heer.

[dit bijzondere moment]

Jezus zocht een moment rust met zijn leerlingen. een hele menigte mensen is hen echter gevolgd tot aan de andere kant van het meer. rust krijgen ze niet. Jezus gaat weer bezig met tot hen te spreken, onderwijs te geven. Maar dan wordt het avond. de zon hangt al vrij laag, en magen beginnen te rommelen. Tijd om te stoppen en naar huis te gaan, of in elk geval om ergens eten te gaan kopen. Een beetje zoals na een dag op vakantie, wanneer je van alles hebt bezichtigd of gedaan, en je moe en hongerig begint te worden. Het is mooi geweest!

De leerlingen zeggen het, de mensen voelen het: de dag is om. Niemand verwacht van Jezus dat hij hen te eten zal geven, niemand vraagt om een wonder. Waarom zouden ze ook? Er is niets tot nu toe geweest want in die richting wijst. En Jezus stopt ook met spreken. Maar dan doet hij iets onverwachts. hij vraagt naar het voedsel dat er is, en hij laat alle mensen zitten daar op het gras. Je moet weten, als er destijds werd gesproken, bijvoorbeeld in een synagoge, dan zát de spreker, maar de hoorders stonden. Heel stonden ook in deze kerk geen banken, je luisterde staande. Zo stonden de mensen ook naar de Heer te luisteren. Maar nu zegt Jezus dat iedereen moet gaan zitten. Ik zie in gedachten een hele beweging door de mensen gaan, als ze omlaag gaan. Ze kijken vol verwachting: wat gaat er nu gebeuren?

Dit: dat Jezus brood neemt, en vis, dankt en breekt en deelt. Onverwachts krijgen ze een avondmaaltijd. Daar zitten ze dan, in groepen, in de stralen van de laagstaande zon. Ze eten en raken verzadigd. De hemelkoepel boven hen, groen gras onder hen, en genoeg voor allen – terwijl er bijna niets was! Wat moet dit bijzonder zijn geweest! Gedempt klinken vele stemmen. En Jezus? Hij staat in het midden.

Dit groene gras is als de groene weiden waar psalm 23 van zingt, waar de goede herder zijn schapen heenleidt. Het is als een stukje van het oude paradijs, of als een voorsmaak van Gods grote toekomst. Dit is niet alleen voedsel voor het lichaam, maar voor heel je wezen. Het is góed.

[Wat Jezus eerder gaf en nu]

Jezus geeft hier iets anders dan hij tot nu toe deed. Hij gaf onderwijs, hij verkondigde Gods Koninkrijk. Zo horen wij hier in de kerk ook elke week woorden van God, onderwijs en troost en aansporing. Dat is voorrecht, een zegen. Maar deze keer geeft Jezus meer. Voedsel, verzadiging, proeven dat hij goed is. Als wij vandaag het avondmaal vieren, mogen wij als het ware daarbij aanschuiven. Niet zozeer horen, maar voelen, proeven, ervaren dat de Heer goed is!

Jezus deed destijds ook veel wonderen. Hij hielp mensen, hij genas en bevrijdde. Dat was bijzonder genoeg! En ook nu mogen wij soms gelukkig ervaren dat de Heer helpt, dat hij heelt, dat hij bevrijdt uit waar je in vastzit. Een zegen, als je daar iets van weet. Maar hier, op deze heuvel, geeft Jezus iets waar niemand om vraagt. Zomaar! Een maaltijd, overvloed, gewoon omdat hij dat wil. Een moment waar de zorgen wegvallen in plaats van opgelost worden met een wonder.

Je kunt vanmorgen gekomen zijn met allerlei dingen die drukken. Moeite op het werk, wrijving met mensen, zorgen om geld, zorgen om gezondheid. Net als er toen mensen bij waren die verdriet hadden of problemen, en daarvoor de Heer zochten. Je kunt vol vragen zitten. Maar wat gebeurt er? Ze mochten gaan zitten zoals Jezus aanwees. Wij mogen gaan zitten, op Jezus uitnodiging. Geen onderwijs aanhoren, maar rust vinden. Kracht krijgen. Want de Heer zelf deelt uit. Zomaar – aan jou! Brood dat smaakt naar barmhartigheid; vis die hij zelf is – want het Griekse woord voor vis, “ichthus” was bij de vroege christenen een afkorting die staat voor “Jezus Christus, Gods zoon, redder”. Hij deelt zichzelf uit!

[verbazing, vreugde en vrede]

Voor de mensen die het meemaakten, moet deze eenvoudige maaltijd van brood en vis wel heel bijzonder zijn geweest.

Allereerst was er natuurlijk verbazing. Wat gaat er gebeuren? Wil hij met ons een maaltijd houden? Ja, dat wil Jezus. Dat is al bijzonder genoeg! Samen eten is een teken van gemeenschap. Hij wil horen bij al deze gewone mensen. voor hen zorgen. Misschien hebben wij al vaak het avondmaal gevierd. Voel je ook die verbazing nog? Dat de Heer jou uitnodigt aan zijn tafel! Dat zijn zorg en liefde uitgaat naar ons. Hij stuurt ons niet weg om het elders te gaan zoeken. Hij zegt: ga zitten, ik reik het je aan!

Verbazing moet daar zijn geweest, maar ook vreugde. Heel simpel: we krijgen te eten! Er wordt voor ons gezorgd. Maar nog meer door het wónder ervan. Zou je daar niet enthousiast van worden, als je voor je ogen ziet gebeuren dat er overvloed komt aan brood, op een onbegrijpelijke manier? Als je beseft hoe machtig de Heer is, en dat hij jou daarmee dienen wil! Als je voelt hoe goed Hij is, zou je daar niet blij worden? Ook vandaag aan de tafel. Als je dat grote wonder voor ogen ziet, dat hij zich gaf voor jou. Dat er genade en aanvaarding is, voor jou, zomaar een mens, een zondig mens nog wel. Zou je dan geen vreugde voelen, verbaasde vreugde?

Toch denk ik niet aan uitbundig gejuich daar bij dat meer. Nee, ik stel me eerder een gevoel van vrede voor. Daar zo zitten met velen, gezegend zijn, de zakkende zon. Stille verbazing om wat er gebeurt. Vrede, met de Heer in het midden. Sjaloom. Alles goed, even. Ik kan daar soms diep naar verlangen. Juist omdat het leven vaak zo onrustig is en zonder vrede, zo vaak níet goed en zoals God het bedoelt. Wat een wonder als je daar dan iets van mag proeven, al is het maar even. Wat een wonder dat Jezus het brood dan deelt, ook vandaag!

[Afronding]

Zo werd daar de maaltijd gehouden. Hongerige magen werden gevuld. Maar ik denk ook dat innerlijke leegte, onvrede, verdriet, bij sommigen werd gestild. Dat geloof groeide in deze rabbi, die zoveel méér is dan een leraar. De Heer is Hij van hemel en aarde – ook onze Heer!

Ach, en er zit nog zoveel in deze geschiedenis. Bijvoorbeeld dat er twaalf manden overbleven, voor elke leerling één – het is een vooruitwijzing naar hoe ze later het levende brood uitdelen overal. Maar dat is voor later. Dit moment, van gevoed worden onder een open hemel, dit moment van verbazing, vreugde en vrede – het is nu. Het is goed, want de Heer zelf geeft en deelt! “Met spijs en drank in overvloed/ wilt Gij ons hart verblijden”.

Amen

Preek Markus 4:26-35

11 zaterdag feb 2023

Posted by ajmolenaar in Markus, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Markus, preek

Uit de Bijbel is gelezen: Ezechiël 17:22-24 en Markus 4:26-35

 

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Velen van u zullen wel eens in een vliegtuig hebben gezeten. Ikzelf ging ook eens voor het eerst vliegen, En ik moet zeggen dat ik dat een spannende ervaring vond. Niet het hoog in de lucht vliegen, dat is eigenlijk gewoon saai, Maar het opstijgen. Je zit in zo’n vliegtuigstoel, met je gordel om, en dat vliegtuig gaat steeds harder rijden over de startbaan. Eerst zo hard als een auto, dan zo hard als een raceauto, en het blijft maar harder gaan. In tussen komt het vliegtuig nog steeds niet los van de grond. Angstig keek ik uit het raam, en ik dacht bij mezelf: als dat maar goed gaat. En dan ineens komt het vliegtuig wel los, en hang je helemaal achterover in je stoel terwijl de motoren loeien – ook best eng.
Wat misschien nog het engste van alles is, is dat je helemaal geen controle hebt. Je zit daar, en Je moet maar hopen dat het goed gaat. Je kunt helemaal niets doen. En natuurlijk, je weet wel dat het beter is dat een ervaren piloot stuurknuppel in handen houdt, en niet jij; maar toch… Het zou een heel wat prettiger gevoel geven als je het idee hebt dat je zelf wat aan goed opstijgen kon bijdragen.
in de auto hebben sommige mensen dat ook. Als ze op de bijrijdersstoel zitten, kunnen ze het niet Laten om vreselijk mee te rijden. Te kijken wat de bestuurder doet, te kijken naar verkeer uit zijstraten, en af en toe misschien zelfs iets te zeggen: kijk uit, hij zit nog achter je! Andere mensen hebben daar helemaal geen last van. Die gaan lekker zitten op de bijrijdersstoel, en vertrouwen zich helemaal toe aan de stuurmanskunsten van de chauffeur.
Controle willen hebben of vertrouwend loslaten. Daar gaat het vanmorgen over in de preek.

[de gelijkenis]
Uit het evangelie van Marcus lazen we twee korte gelijkenissen. Twee simpele verhaaltjes waarmee Jezus iets wil zeggen: Over zaad dat groeit, en over een klein mosterdzaadje dat een grote plant wordt.
Wat is Lees verder →

Preek Markus 1:40-45 ‘een melaatse genezen’

21 zaterdag jan 2023

Posted by ajmolenaar in Markus, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Markus, preek

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Weet u nog van alle coronamaatregelen? nu ligt het gelukkig alweer even achter ons, maar wat had dat een invloed. Wat stempelde dat je dagelijks leven. We leefden ineens in een heel andere wereld met zijn allen – of beter gezegd: ieder apart. Geen andere mensen ontmoeten, maar ieder in zijn eigen huis, eenzaam soms. Geen knuffel kunnen krijgen van je kleinkinderen, geen arm slaan om een ander, maar afstand! wie besmet was moest voor een tijd in quarantaine of in isolatie – in het begin zelfs afgezonderd van je eigen huisgenoten. En denk aan die vervelende mondkapjes, waardoor je elkaars gezicht niet goed kon zien, en waardoor mijn bril steeds besloeg. om nog maar te zwijgen van de complete pakken en schorten die je in het ziekenhuis soms aan moest doen. niet alleen het coronavirus was erg, de maatregelen ertegen hadden ook enorme impact. Op een bepaald moment vroeg je je misschien af: komt er ooit weer een normaal leven voor mij en mijn kinderen?
Waarom begin ik hiermee? Omdat we in het Bijbelgedeelte van vandaag een melaatse man tegenkomen – huidvraat, zegt onze vertaling. Niet alleen zijn ziekte, maar ook de maatregelen ertegen, hadden een enorme impact op zijn leven. Anders dan bij ons met corona, leek een normaal bestaan voor hem voorgóed verleden tijd.
Uit het Bijbelboek Leviticus lazen we de maatregelen die golden tegen melaatsheid, en waar de man dus mee te maken had. Ik moest meteen aan de coronatijd denken toen ik ze las. Als eerste moest een melaatse Lees verder →

← Oudere berichten

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • mei 2023
  • april 2023
  • maart 2023
  • februari 2023
  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015

Categorieën

  • Columns
    • Columns Poeldijk Nieuws
    • Columns Poeldijker
  • Geen categorie
  • Leerdiensten
    • Aanvechting
    • Allah en God
    • Catechismus
    • de duivel
    • Gezag v.d. Bijbel
    • HC zo 1
    • HC zo 10
    • HC zo 13
    • HC zo 14
    • HC zo 15
    • HC zo 16
    • HC zo 17
    • HC zo 18
    • HC zo 19
    • HC zo 2
    • HC zo 20
    • HC zo 21
    • HC zo 22
    • HC zo 23
    • HC zo 24
    • HC zo 38
    • HC zo 8
    • Herkenning in hemel?
    • Kerk en kerken
    • Themaleerdiensten
    • Tienden geven?
    • Uitverkiezing
    • Verbond
    • Verloren gaan
    • Vragen rond schepping
    • Wanneer christen?
    • Zegenen
    • Ziekte en genezing
    • Zondag en zondagsrust
    • Zonde tegen de H. Geest
  • Overdenkingen
    • Dodenherdenking
    • Met gehandicapten
    • Oecumenische vieringen
    • Zangdiensten e.d.
  • Preken
    • 1 en 2 Koningen
    • 1 en 2 Korinthe
    • 1 en 2 Petrus
    • 1 en 2 Samuel
    • 1 en 2 Thessalonicenzen
    • 1 en 2 Timotheüs
    • 2 Kronieken
    • Advent
    • Belijdenisdiensten
    • Bevestiging ambtsdragers
    • Bid- en dankdag
    • Bijzondere diensten
    • Daniël
    • Efeze
    • Exodus
    • Ezechiël
    • Feestdagen
    • Filippenzen
    • Galaten
    • Genesis
    • Handelingen
    • Hebreeën
    • Heilig Avondmaal en dankzegging
    • Hemelvaart
    • Jaarthema 'delen met de ander'
    • jaarthema 'geef het geschenk door'
    • Jaarthema 'Jozef'
    • Jaarthema 'Leven uit de Bron'
    • Jaarthema's
    • Jeremia
    • Jesaja
    • Johannes
    • Jona
    • Jozua
    • Kerst
    • Kolossenzen
    • Lukas
    • Markus
    • Mattheüs
    • NT
    • Numeri
    • Openbaringen
    • OT
    • Oud- en nieuwjaar
    • Pasen
    • Pinksteren
    • Psalmen
    • Richteren/Rechters
    • Romeinen
    • Ruth
    • Spreuken
    • Titus
    • Trouwpreken
    • vrucht vd Geest
  • Psalmberijmingen e.d.

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • AJMolenaar's archief
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • AJMolenaar's archief
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen