Gemeente van Jezus Christus,
[intro: kruis een smet?]
als je met mensen over Jezus spreekt, dan is vaak de opstanding een punt waar ze blijven haken. Goed, Jezus kan best een wijze man zijn geweest, en dat hij gekruisigd dat zal ook wel, maar opstaan uit de dood? Dat is echt iets dat mensen niet kunnen plaatsen. Dat hindert ze om het hele Evangelieverhaal aan te nemen. Opstaan uit de dood, kom nou! Net als al die wonderen waar de evangeliën vol van zijn – op water lopen, blinden genezen en zo – het past niet in hoe mensen van nu de wereld zien. En daarom stoten ze zich. Aan de opstanding nog het meest. Als je die gelooft, dan de rest ook wel. De opstanding als probleem.
In de tijd dat Lukas zijn evangelie schreef, was dat heel anders. Als een heidense Romein of Syriër of wie dan ook over Jezus hoorde, dan geloofde zo iemand best dat Jezus wonderen deed. Dat paste in hun wereldbeeld – een bijzonder mens doet immers bijzondere dingen. En dat Jezus opstond uit de dood was ook niet het grootste probleem. Dat zou wel passen voor iemand die zo dicht bij God staat. Nee, er was iets anders waar men zich aan stootte: dat Jezus zou zijn gekruisigd. Vernederd en gedood als een misdadiger, zonder dat er iets tegen gebeurde. Dat past toch niet bij iemand die in de gunst van God staat? Jezus’ dóód was het punt waarop mensen afhaakten.
Soms nog steeds trouwens: moslims willen bijvoorbeeld best geloven dat Jezus een profeet is, en wonderen deed en wijze dingen zei. Maar dat Hij gekruisigd is? Nee, dat past niet – en daarom ontkennen ze dat. God zal zijn boodschappers toch altijd helpen? Niet de opstanding, het krúis is het probleem. Lees verder