Uit de Bijbel is gelezen: Lukas 24:1-12

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
onlangs was ik bezig met een boek te kopen via Marktplaats, de bekende advertentiesite. Daar zag ik de volgende waarschuwing langskomen: “Opgelet! Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is het waarschijnlijk ook te mooi om waar te zijn.” Met andere woorden: laat je niet oplichten.
Kinderen, jullie kennen dat vast ook wel, dat er bijvoorbeeld iemand in je klas allerlei mooie verhalen heeft. Als een jongen vertelt hoe hij er in zijn eentje voor zorgde dat een voetbalwedstrijd gewonnen werd, door zijn geweldige acties. Ja ja, denk je dan, en de rest van het team dan? Het klinkt een beetje te mooi om waar te zijn.
Te mooi om waar te zijn – je kunt ook het omgekeerde hebben. Dat iets te erg lijkt om waar te zijn. Je zit rustig thuis, en dan zegt een huisgenoot tegen je: ‘moet je horen! De Notre Dame in Parijs brandt af!’ ‘Nee joh, dat kan niet, dat bestaat niet!’ Maar het was toch zo, we hebben het allemaal wel meegekregen. Of iets heel anders: in de krant ‘Trouw’ stond eens een artikel met de kop ‘bijna te erg om waar te zijn’ – over gruwelijke dingen die gebeuren in strafkampen in Noord-Korea. Ik zal die dingen hier maar niet gaan vertellen, er zijn kinderen bij – maar inderdaad, toen ik dat artikel las dacht ik wel: dit is gewoon te erg om waar te wezen. Helaas is het dus wél waar, zulke dingen doen mensen elkaar echt aan.
Te mooi om waar te zijn, en te erg om waar te zijn. Weet u wat het jammere is: als je denkt ‘dit is te mooi om waar te zijn’ dan is het meestal ook niet waar. Maar als je denkt ‘dit is te erg om waar te zijn’, dan… is het gewoonlijk wél waar, jammer genoeg. Oftewel: Goed nieuws moet je een beetje wantrouwen, slecht nieuws kun je zo aannemen.
Waarom ik hiermee begin? Omdat het vandaag Pasen is. En met Pasen is het, God zij dank, juist andersom. We horen iets dat te mooi lijkt om waar te zijn: Jezus leeft, al werd hij vermoord. De dood wordt totaal overwonnen! En nu is het geweldige van Pasen: het valt niet tegen, maar mee. Het is niet te mooi om waar te zijn, maar het is waarder en mooier dan je ooit gedacht had!

[het verwijt van de engelen]
We hoorden uit de Bijbel hoe een groep vrouwen op weg gaat naar Jezus’ graf. Hij werd met haast begraven, omdat de sabbat aanbrak, en nu komen ze om zijn lichaam te balsemen. Maar… als ze bij het graf komen staat het open. Wat is dat nu? Jezus’ lichaam is er niet. De vrouwen zijn verward, en geen wonder. Hoe kan dit!? Dan staan er ineens twee mannen bij hen in stralende kleren. Ze zeggen, en het klinkt als een trompetstoot: “Waarom zoekt u de Levende onder de doden? Hij is hier niet, hij is uit de dood opgewekt!” Wat een geweldige boodschap, wat een ongekende omslag! Dat is nu Pasen!
En tegelijk… tegelijk zit er een verwijt in deze woorden. “Waarom zoekt u de Levende onder de doden?” Dat is wat de vrouwen doen inderdaad. Kijk maar wat ze bij zich hebben: geurige olie om een dode te verzorgen. Maar, zeggen de hemelse boodschappers, waarom doe je dat? Je had beter moeten weten! Jezus leeft! “Herinner je,” zeggen ze, “wat hij u zelf gezegd heeft: de Mensenzoon moest worden uitgeleverd aan de zondaars en moest gekruisigd worden, en… op de derde dag opstaan”. Jezus had het gezegd! Wisten ze dat niet meer? Ja, Jezus had het duidelijk gezegd, verschillende keren zelfs, wie de afgelopen tijd hier in de kerk kwam heeft het gehoord. Maar doorgedrongen was het niet. Jezus’ opstanding, hoe helder ook aangekondigd, komt als een volkomen als een verrassing! Hoe komt dat? Was het te mooi om waar te zijn, wat Jezus zei? Daar wil ik vanmorgen eens op focussen!

[hoe de vrouwen met Jezus’ dood omgaan]
Te mooi om waar te zijn… Ik denk dat wat Jezus had gezegd vooral te érg was om voor waar te houden. Dat is ook wel te begrijpen! Stel je het je voor. Jezus zei, terwijl Hij vrij en vrolijk rondliep met zijn volgelingen: ‘ik zal gevangen worden, en gemarteld en vermoord, en daarna opstaan’. Die laatste woorden drongen al niet meer door denk ik! Hij, hun Heer, gevangen, gemarteld, vermoord? Dat kan niet waar zijn! Dat is té erg! Kun je je dat voorstellen, als kind of tiener? Als je een keer bij je opa komt, hij zit in zijn stoel zoals altijd. En dan zegt hij ineens: ‘moet je luisteren. Ik ben heel ziek, heeft de dokter gezegd Ik zal hier niet zo heel lang meer zitten, ik ga dood over een tijdje’. Dan schrik je toch enorm? Dan wil je dat toch maar liever vergeten? Zeker als opa verder gewoon doet als altijd, en niet ziek op bed ligt of zo. Dan doe je maar net of er niets aan de hand is. Het is te erg om waar te zijn!
Zo hadden de vrouwen ook gedaan met de woorden van Jezus, dat hij zou sterven en opstaan. Ze konden het niet vatten, ze drongen het weg. Maar ja… nu zijn we een stuk verder in de tijd. Het bleek maar al te waar te zijn: Jezus ís gevangen, ís vermoord aan het kruis. Wat nu? Nu moeten ze het maar aanvaarden. Dingen die te erg lijken om waar te zijn, zijn vaak tóch zo! Het is nu eenmaal zo. Ze gaan hem de laatste eer bewijzen, en dan moeten ze ermee leven, met deze leegte in hun leven. Die woorden over opstanding? Die zijn vergeten. En mochten ze ze herinneren, dan kunnen ze er niets mee. Te mooi om waar te zijn!

[hoe wij omgaan met moeilijke dingen]
Lijken deze vrouwen niet veel op ons allemaal? Het is een algemene neiging om vreselijk nieuws niet echt te kunnen geloven. Als je hoort dat je ernstig ziek bent bijvoorbeeld. Verschillende mensen hier hebben het meegemaakt, schat ik in. De dokter zegt het: het zit in je lijf, en het is heel ernstig. Maar het voelt niet zo, je voelt je net als gisteren en eergisteren. Je kunt het eigenlijk niet echt geloven. Misschien is dat wel een soort zelfbescherming om de klap aan te kunnen. Het lijkt te erg om waar te zijn.
Net zo is het als er iemand overlijdt van wie je houdt. Een eerste fase in rouwverwerking is ontkenning: dit kan niet waar zijn! Als je opa er niet meer is, dan kun je toch soms denken: straks komt hij gewoon weer binnen, net als altijd… Het lijkt onwerkelijk dat het écht zo is, te erg om waar te kunnen zijn.
Maar, ja, het is wel waar! Jezus stierf echt. Opa is echt overleden. De ziekte blijkt toch zijn werk te doen… En dan, langzamer of sneller, word je gedwongen tot aanvaarding, net als de vrouwen hier Jezus’ dood aanvaarden en er naar handelen. Het is nu eenmaal zo. Zo zit het leven blijkbaar in elkaar. Mensen gaan dood, ziekte is onstuitbaar. Eenzaamheid is een gegeven, en beter wordt het niet. Het is niet te erg om waar te zijn, het is gewoon waar, punt. Berusting lijkt dan de beste oplossing. Want wat doe je er verder aan? Het is nu eenmaal zoals het is, meer is er niet over te zeggen! (stilte)

[de doorbraak: Jezus leeft!]
Maar dan nu… nu Pasen. En dat betekent: er is wél meer over te zeggen! Het is in de wereld níet zoals het nu eenmaal is! Door schade en schande wijs geworden, zijn we misschien geneigd om eerder een slecht bericht te geloven dan iets heel goeds. Maar nu is het Pasen – Jezus leeft! En daarom mag ik u en jou zeggen: het Er is goed nieuws, nog beter dan je ooit zou geloven! Er is iets gebeurd, ongelooflijk maar… waar! En daarom is het leven méér dan berusting en er het beste van maken. Pasen, het is nieuws, mooier en waarder dan je ooit had gedacht!

Even voor de kinderen: stel je voor, je bent bijna jarig, en je hebt op je verlanglijst een hond gezet. Maar je weet wel dat je ouders daar niet voor zijn. Teveel gedoe, en zul je daar wel goed voor zorgen… Het zou te mooi zijn om waar te zijn, als je echt een hond zou krijgen. Je hoopt maar dat er een ander leuk cadeau voor je klaarstaat. Maar… als je dan jarig bent, en je wordt ‘s ochtends wakker, stel je voor dat je ouders dan toch bij je bed staan met een hondje. Een echte hond, en echt voor jou! Kun je je voorstellen hoe blij je je dan voelt? Je kunt dagenlang niet ophouden met blij kijken. Wat een geweldige verrrassing! Of voor de volwassenen: je denkt dat je niet zwanger kunt worden. De dokter heeft het gezegd, en je hebt al zoveel geprobeerd. Maar dan, geheel onverwacht, voel je je vreemd. En wat blijkt: je bent tóch in verwachting! Te mooi haast, en toch waar…

Kijk, en dát gevoel, dat hoort nu ook bij het Paasfeest. Iets wat te mooi is om waar te zijn, gebeurt toch echt! Wat gebeurt er dan met Pasen? Wel, de kinderen weten het al: Jezus werd opgewekt uit de dood. Hij leeft! Dit is niet zomaar eenmalig en onverwacht, iets wat toen ooit gebeurde. Nee, dit is de gebeurtenis die alles in ander licht zet. Jezus’ woorden komen allemaal uit, zowel die over zijn dood, als over zijn verrijzenis. God maakt verschil, zoals Hij zo vaak beloofde. Het blijkt wáár wat de Bijbel overal vertelt: God is machtig! Hij laat niet los wie op Hem vertrouwt. Hij laat doden opstaan, hij overwint elke kwade macht en maakt een nieuw begin.
Wat maakt Pasen dan een verschil! Voor de vrouwen die naar het graf kwamen allereerst. Ze hoeven niet meer te treuren. Ze kunnen hun olie opbergen. Ze horen: de Heer leeft! Ze mogen leven bij zijn woorden: dit is de weg van God. Door de dood het leven. Gods plan gaat door, de weg loopt niet dood! Jezus’ woorden, die ze vergeten waren, zijn waar geworden. Te mooi om waar te zijn, en tóch!

[betekenis nu]
Dat is nu precies wat Pasen ook voor ons mag zijn. Dat we weten dat Jezus’ woorden wáár worden. Dat Gods beloften in de Bijbel betrouwbaar zijn, al lijken ze té mooi. Ook al zijn er erge dingen, te erg soms haast om waar te zijn, dat we daar niet bij blijven. Nee, er is méér te zeggen. Jezus zei: ik sta op – en het gebeurde! God zegt: zie, ik maak alle dingen nieuw – en zal dat gebeuren? Jezus tóónt het, met Pasen. Met Hem begint het nieuwe al. Hier blijken Gods beloften méér dan mooie woorden, te mooi om waar te zijn. Hier wordt het al waar!
Pasen is namelijk niet een mooi verhaal, het is echt gebeurd. Het graf was leeg. En dat is zo geweldig! Niet de dood, maar Gods grote, goede plan heeft het laatste woord. Zelfs het vermoorden van de verlosser kan dat niet stoppen! Jezus leeft, en wie bij Hem hoort zal leven. Er is een macht, sterker dan de dood. Er is een kracht, sterker dan de slechtheid van mensen – Gods grote opstandingskracht. Er is iets, sterker dan de vergankelijkheid – Gods onvergankelijke leven!
Dat mag ik u verkondigen, dat mag u geloven: God maakt alles anders! Er is hoop, altijd. De rechtvaardige wordt gered. Er is een toekomst, zelfs voorbij de dood. De doden zullen herleven. Er komt een nieuwe hemel en aarde, waarop gerechtigheid woont. Al Gods woorden worden waar – te beginnen bij Jezus’ woord over de opstanding. Het ís niet te mooi om waar te zijn. Het valt niet altijd tegen, het valt oneindig mee. Dát is wat Pasen ons toont!
Nu mag u, en jij, leven – niet geworpen in een wereld die zo vaak tegenvalt, maar: leven met de Levende. Als je op Hem vertrouwt, op Jezus, als je je laat meenemen door Hem, als zijn leven je vult door zijn Geest, dan komt er opstandingskracht in je bestaan. Hoop, ondanks dood; vreugde, ondanks verdriet; vertrouwen ondanks vragen. Jezus leeft! Láát je meenemen! Als je ouder bent, en misschien veel hebt meegemaakt, maar ook als je jong bent. Ben je een tiener bij wie soms alles grijs voelt? Geloof het: er is licht! Gód is het bij wie je moet zijn! Hij doet wat Hij belooft. Hij opent zelfs een graf. En Hij belooft: als je bij Hem komt, vind je rust. Vergeving. Vreugde. Want Jezus leeft!

[verhaal is niet af]
Nog één ding: het verhaal wat we lazen, is duidelijk niet af. De vrouwen hebben Jezus nog niet gezien. Waar is Hij? Ze hebben alleen zijn woorden, en een leeg graf. Er is nog een vervolg nodig! Dat vervolg komt er ook, kijk maar verderop in het hoofdstuk. Volgende week zondagavond zal ik daarover preken, als God het geeft. Het verhaal is niet af. Maar de sfeer is wel totaal omgekeerd. Van verdriet en berusting, naar vreugde en verwachting. Hoe komt dat? Omdat ze aan Jezus’ woorden zijn herinnerd.
Ook voor ons is het verhaal niet af! Pasen is pas het begin. Het einde staat nog uit, als Jezus terugkomt en alles anders wordt. Onze situatie lijkt wel op die van de vrouwen. Wat hebben we? Jezus’ woorden, én een leeg graf. Juist omdat het Pasen is, het graf leeg, weten we dat Jezus’ woorden waar zijn! Hij is opgestaan. God is trouw. Zijn koninkrijk zal komen. Daar mogen we naar uitzien, en daar mogen we al uit leven. Jezus is de eersteling, de rest moet nog komen. Maar wie in Hem gelooft, weet dat het goed komt. Dat er toekomst is!
Ik begon met die waarschuwing van Marktplaats “als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is het meestal ook te mooi om waar te zijn!” Je weet toch hoe de wereld in elkaar zit, waarschuwt de website. Maar wij, wij mogen weten: er is meer. Er iets iets groters deze wereld ingebroken, toen de steen van het graf werd weggerold. De toekomst staat open: Jezus leeft, en ik met Hem, als ik ze zijne ben! Dat is niet van deze wereld – dat is wat God geeft!

Halleluja!

Amen