Overdenking voor de Lofprijzingsdienst in de Pelgrimvaderskerk, R’dam Delfshaven. Bijbelgedeelte: Markus 5:1-20, nadruk op 18-20.

Beste mensen, broers en zussen in Christus,

[intro: de verandering]
wat is het leven van Legioen anders geworden! “Legioen”, zo noem ik hem maar, de man die door een legioen demonen werd gekweld. Zie hem nu zitten bij Jezus en zijn leerlingen, gekleed en bij zijn volle verstand. Vrij en blij kijkt hij de wereld in, nog wat onwennig tussen deze mensen. Een gelukkig mens. En dán zijn situatie van hiervoor, zoals Markus die beschrijft. Rusteloos zwierf hij door de bergen, met enkel wat vieze vodden om zijn lijf. Bezeten door boze geesten, wisten de dorpsbewoners als ze hem zagen in de verte. Wat kun je ook anders denken? Vers vijf uit dit hoofdstuk is wel een van de meest trieste zinnen uit de Bijbel. “En altijd, dag en nacht, liep hij schreeuwend tussen de rotsgraven en door de bergen en sloeg hij zichzelf met stenen”. Jezelf pijn doen, kapot willen maken; woest schreeuwen, onrust, dag en nacht. Kwade machten heersten over hem.
Iemand die door een onreine geest bezeten was – het kan allerlei vragen oproepen bij ons moderne mensen. Lees verder →