Gemeente van Jezus Christus, hier en thuis, jong en oud,

Intro
als je in Australië woont, aan de andere kant van de wereld, zijn de seizoenen omgedraaid. Tenminste, het is daar ook gewoon lente-zomer-herfst-winter, alleen ze vallen zes maanden later. Als het daar zomer is, is het hier winter, en als het hier lente wordt, begint daar de herfst. Dat betekent, heel vreemd, dat het kerstfeest daar in de zomer valt. Stel je voor! Ik zag er wat foto’s van op internet, en dat ziet er heel merkwaardig uit. Een kerstboom op het strand, en mensen in zwembroek of bikini die erlangs lopen. En soms ook iemand in een kerstmannenpak die vreselijk staat te zweten. Kerst in de zomer!
Maar laten we naar vandaag gaan. Het is Pasen. Hier én in Australië. Maar in Australië en Nieuw-Zeeland is het nu herfst. Hier loopt alles uit, gaan de bloemen bloeien, maar daar stopt alles juist met groeien en bloeien. Ten minste, als je ver genoeg naar het zuiden zit; meer in het noorden is het altijd lekker weer geloof ik. Pasen in de herfst. Toen ik daarover nadacht, kreeg ik het gevoel: dat kán eigenlijk niet, dat klopt gewoon niet. Want het past precies samen: Jezus die weer leeft, en de natuur die herleeft. Gezang 202 zegt het ‘nu de Heer is opgestaan, loopt alom het leven uit, breekt een nieuwe lente aan’. Jezus die het graftuin uitloopt, en mijn tuin die uitloopt, zeg maar. Stel; je voor dat nu de blaadjes zouden vállen… Toen ik deze preek zat te tikken van de week was het wel bijzonder mooi lenteweer, en dat hielp mij. Dat past bij Pasen.