In de deze dienst werd het Heilig Avondmaal gevierd.

Uit de Bijbel is gelezen: 1 Petrus 1:1-9, 13-21

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: hoop]
Hoop is hard nodig. We leven in een wereld vol onrust, en de toekomst is onzeker. Oorlog in het Midden Oosten, maar ook in Europa – in Oekraïne, opgehoogde defensiebudgetten… Wie zal zeggen hoe de wereld er over 10 jaar uitziet? We leven ook in een wereld die in een ecologische crisis verkeert: vervuiling, opwarming, uitsterving van soorten… En zo kan ik nog wel meer dingen noemen. Het is niet altijd eenvoudig om hoop te houden. Voor deze wereld, of misschien voor je kleinkinderen, of ook voor jezelf.
Mijn opa had vroeger een sticker achter op zijn auto “Er is hoop” met een regenboog erboven – ouderen zullen het nog wel kennen. “Er is hoop”, drie woorden als samenvatting van het hele evangelie. Hoop – wat er ook gebeurt, in de wereld, of in je eigen leven, een christen heeft hoop!

Je zou deze sticker ook kunnen plakken boven het Bijbelgedeelte dat we lazen: ‘er is hoop’. Hoop is namelijk het centrale thema van het Bijbelgedeelte dat we lazen. Het begint ermee, het eindigt ermee, en in het midden komt het ook weer terug. In vers 3, direct na opschriften en groet, dankt Petrus God. Waarvoor? Omdat Hij, zo staat er, “ons levende hoop gegeven heeft”. Wat voor hoop? Op het eeuwige leven dat komt, de toekomst met God die Jezus geeft aan wie in Hem gelooft.
In het midden van het gedeelte dat we lazen komt de hoop terug. Vers 13: “vestig al uw hoop op de genade die u ontvangen zult”. Aan het slot, in vers 21, klinkt het nog een keer “dat uw geloof en hoop op God gericht zijn”. Zo staat hoop centraal in alles wat we lazen.
Vanuit dat kernpunt wil ik met u stilstaan bij vers 18 en 19, de tekst voor vanmorgen. Lees verder →