Wat hebben mensen snel hun oordeel klaar! Het maakt niet uit waarover: over de val van Cavendish in de Tour, of over de daaropvolgende uitsluiting van Sagan. Over de voordracht van Ahmed Marcouch als burgemeester van Arnhem of over de reactie van de PVV erop. Over het vertrek van burgemeester Van der Tak, of over de sanering van de Leuningjes… Iedereen vindt er wel iets van. Het gaat haast vanzelf. Zeker in deze tijd van social media kan iedereen ongeremd zijn mening geven over alles, en dat gebeurt ook. En zoals dat vaak gaat, zijn de oordelen over mensen en dingen dan niet mals: dit deugt niet, en die is onbekwaam, en die een zakkenvuller…
Nu kan ik natuurlijk gaan schrijven dat we vooral genuanceerd en gefundeerd moeten blijven in onze oordelen. Dat lijkt me ook wel zo verstandig. Maar ik wil nog een stap verder gaan: waarom moet ik eigenlijk overal een mening over hebben? Zou het leven niet een stuk lichter zijn als ik niet overal wat van hoef te vinden?
Ik werd getroffen door woorden van Jezus: ‘oordeel niet, opdat je niet geoordeeld wordt. Want met de maat waarmee je meet, zul je ook zelf gemeten worden’. Wat is dit wijs! Helemaal waar is het: iemand die vaak harde kritiek op anderen heeft, zal zelf minstens zo hard aangepakt worden als daar eens aanleiding voor is. (Dat mochten zekere raadsleden in het Westland wel eens bedenken). Maar Jezus zegt niet: oordeel zacht, dan wordt er over jou ook zacht geoordeeld. Hij zegt: oordeel niet! Gewoon helemaal niet. Anders wordt er over je geoordeeld – door God, zo is bedoeld. Ofwel: wie altijd zijn oordeel klaar heeft, gaat haast onvermijdelijk de fout in. Wie kan zeggen dat hij alle omstandigheden en overwegingen kent bij wat een ander doet? Wees daarom maar heel voorzichtig in het geven van een oordeel. En trouwens, wat geeft het niet een onrust, om overal iets van te moeten vinden! Laat dingen gewoon eens gaan. Een heel ontspannen zomervakantie gewenst!