Schriftlezingen: Genesis 2:18-24 en Spreuken 3:1-6

Bruidspaar Tim en Mieke, ouders, familie en vrienden, gemeente van Jezus Christus,

[intro]

het huwelijk is een prachtig iets! Vooral op een dag als vandaag komt dat naar voren. Trouwen, het begin van een mooie toekomst samen. Een nieuwe fase van jullie relatie, iets waar je naar hebt uitgekeken. Wie had gedacht, Mieke en Tim, dat jullie vakantie naar Gambia hierop zou uitlopen? Maar jullie vonden elkaar, en nu sta je samen voor in de kerk. Elkaar niet gezocht, wel gevonden; daar mag je de hand van God zeker in zien. En nu is het jullie huwelijksdag. Een dag van vreugde, niet alleen voor jullie maar ook bij ouders en verdere familie.
Deze dag is daarbij nog maar een begin. Elke dag weer mag je genieten van het getrouwd zijn, mag je elkaar in duizend kleine dingen genegenheid tonen, of gewoon samen TV-kijken – als daar tijd voor is in jullie leven, tenminste…. Gelukkig is het onzin om je trouwdag ‘de mooiste dag van je leven’ te noemen. Alsof het daarna alleen maar minder wordt…

[Gods bedoeling]

Het huwelijk, zo leert de Bijbel, is afkomstig uit het paradijs, en dat is nog altijd te merken. We hoorden hoe God zelf het eerste paar samenbracht. God Zelf spreekt het uit: het is niet goed dat de mens alleen is! Ik zal een hulp maken die bij hem past. Een ‘tegenover’, zogezegd – iemand die je aanvult en steunt; net als jij maar toch anders.
Als Adam de eerste vrouw ontmoet, letterlijk gemaakt voor hem, jubelt hij het uit: been van mijn beenderen, en vlees van mijn vlees! Het is alsof hij nu pas compleet is. Zij was het die hij miste, al wist hij het zelf niet! Zo kan het nog steeds voelen als een jongen en meisje elkaar vinden. We passen gewoon bij elkaar, dit klopt helemaal. Zo hebben jullie het ook ervaren, anders stond je hier vandaag niet.
Het is God zélf die dit verlangen in een mens gelegd heeft, het verlangen naar een levenspartner. Dáárom is het huwelijk zo’n bijzondere zaak. Daarom kan het trouwens ook zo’n pijn doen als je géén partner hebt, of niet meer. Het ligt diep in de mens om daarnaar te verlangen. Naar een ander om je leven mee te delen, om één te zijn in plaats van eenzaam. Het huwelijk is ten diepste Gods eigen idee, vanaf het begin! Een niet genoeg te waarderen geschenk uit het paradijs.

[gebrokenheid]

Maar laten we niet op een roze wolk blijven hangen. Wij bevinden ons allang niet meer in het paradijs. De wereld waar we in leven is een gebróken wereld. Relaties zijn verbroken en verstoord.
Allereerst is de band tussen God en mens kapot. In plaats van vanzelfsprekend te leven in eerbied en liefde voor de Schepper, zoekt en tast een mens rond. In spiritualiteit, in religie, of misschien wel door te denken dat je zelf god bent. Een mens staat eenzaam onder een weidse hemel – de relatie met de hemelse Vader is gebroken.
Maar ook de relaties tussen mensen zijn aangetast en gebroken. Angst om je werkelijk te geven verhindert contact. Conflicten ondermijnen wat goed begon. Mensen zijn soms eenzaam met heel wat mensen omzich heen. En ook binnen huwelijken, hoeveel gaat daar niet mis? Man en vrouw die langs elkaar heen leven, ruzies, echtscheidingen… Ja, dit te noemen werpt wellicht even een schaduw op deze blijde dag, maar ook dit is realiteit.
Hoe kun je dan, buiten het paradijs, samen een huwelijk beginnen? Wie zal geven dat het bij jullie ánders is? Is het gewoon een gok die je neemt vandaag: we hopen maar dat het goed gaat?

[herstel in Christus]

Nee, zo hoef je gelukkig je huwelijk niet te beginnen! De Bijbel vertelt méér dan dat het paradijs verloren is. God geeft een nieuwe toekomst. En vanmiddag, als jullie God om een zegen vragen over je huwelijk, mag je van dááruit samen beginnen. Vanuit het nieuwe begin dat onze God wil geven, altijd weer. Vanuit vertrouwen op hem.
Want dát is de goede boodschap van ons geloof: deze wereld is wel gebroken, vervreemd van God en vol met vlekken, maar Hij geeft nieuw perspectief! Immers, Jezus is gekomen, God zelf die mens werd onder de mensen. Hij kwam de mensen opzoeken, midden in deze verwarde wereld. Hij brengt God bij de mensen en mensen bij God. Hij verzoent al het zwarte, hij herstelt wat kapot is. Hij geeft een níeuw begin!
Allereerst een nieuw begin tussen God en mens. Maar óók een nieuw begin in menselijke relaties. Waar mensen hem volgen, worden ze door Hem vernieuwd. En dan vallen dingen weer op hun plek, ook in relaties. Niet dat het paradijs meteen aanbreekt, maar er mag dan al iets zichtbaar worden van Gods nieuwe wereld. De verzoening en liefde die Christus brengt, dat is de krachtbron die nodig is voor een huwelijk in deze gebroken wereld!

[‘huwelijk met God erbij’]

Om die reden koos ik die woorden uit het Spreukenboek: “Vertrouw op de Heere met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Híj je paden rechtmaken.” Alleen een huwelijk wat steunt op Hem heeft toekomst. Alleen een huwelijk dat weet van het nieuwe begin dat Jezus geeft, kan het aan!

“Steunen” zegt de tekst – waar steun je op voor je huwelijk? Want steun is echt wel nodig. Als alles gladjes gaat en voor de wind, dan lijkt het niet nodig. Maar zo is het niet altijd. Er kan vanalles gebeuren wat je huwelijk op de proef stelt. We leven immers niet meer in het paradijs! En dan zijn er genoeg dingen waar je huwelijk op lijkt te kunnen steunen, maar die te zwak kunnen blijken. Dan is het alsof je een rietstengel voor een stevige stok aanzag. Je leunt erop, maar… ineens knapt hij af! Je kunt steunen op je liefde voor elkaar, dat is ook logisch. Maar wat als die langzaam afkoelt? Steunen kun je op het feit dat je zo goed bij elkaar past, zo’n vergelijkbare achtergrond hebt – dat is zo bij jullie. Maar is dat stevig genoeg? Ja, zelfs het feit dat je elkaar in het openbaar trouw beloofd hebt, steunt soms niet meer.
Wat geeft werkelijk steun? Wat is een stevige stok waar je met het volle gewicht van het leven op kunt leunen? Dat is alleen de genade van God in Jezus. Híj wil jullie wijsheid en kracht geven om sterk te staan!

[Christus weerspiegelen]

Steun op de Heere! Ken hem in al je wegen! Dan zal Híj je paden rechtmaken. En hoe werkt dat dan concreet? Wel, niet denken: wij redden het wel. Na een tijdje zul je merken dat er ook in een jong huwelijk kleine moeilijkheidjes zijn en komen, van allerlei soort. En dan: ken de Here erin! Bid voor elkaar, en voor je relatie – trouwens, daar zou ik maar meteen mee beginnen, niet pas als het moeilijk wordt… Vraag je af: hoe kan ik nu zijn als Christus voor de ander? Want als dát je insteek is, bij allebei, dan is jullie huwelijk bovenaards sterk.

Zijn als Christus tegenover de ander, wat betekent dat concreet? Ik noem enkele dingen. Om te beginnen is zijn liefde onvoorwaardelijk. Hij heeft ons lief, niet als wij goed genoeg zijn, maar ook als we tegenvallen. En zo mag het zijn in een christelijk huwelijk. Het is geen contract dat je opzegt als het niet bevalt. Nee, je belooft ónvoorwaardelijk trouw; ook als die ander soms tegenvalt. Wat verdraagt de Here niet van ons? Zou je dan ook niet de zwakheden van de ander verdragen? Trouwens, die heb je zelf ook, dat weet je diep van binnen wel.
Christus’ liefde is opofferend. Hij offerde zichzelf, meer dan ooit een mens zal doen in een huwelijk. Maar Hij is hierin model voor jullie. Soms is liefhebben en trouw zijn heel gemakkelijk, maar soms is het een offer! Straks gaan jullie beloven dat offer te brengen, waar nodig: in gezondheid en ziekte, in goede en kwade dagen. Maar denk niet alleen aan de grote dingen, dat de ander in een rolstoel komt of zo. Denk ook aan het kleine offer elke dag: je over jezelf heenzetten, het belang van je man of vrouw voorop zetten, niet je eigen zin doen. Dát is liefde die sterk is!
Christus’ liefde is vergevend. Hij wil altijd een nieuw begin geven. En ook dát geldt in het huwelijk. Alleen zó kun je elkaar immers levenslang trouw beloven? Werp de ander eventuele fouten niet voor de voeten, maar praat het samen uit en begin opnieuw.
Ja, je belooft heel wat als je trouwt in de kerk – méér dan in het stadhuis. Het klinkt wellicht als een zware opgave. Maar… wie hier in de kerk Gods zegen vraagt, kríjgt ook veel. De Here Jezus zelf wil je vormen naar Zijn beeld, ook in het huwelijk. Hij wil jullie relatie funderen op zíjn liefde voor jullie: onvoorwaardelijk, opofferend en vergevend. Uit je zelf kom je niet tot die hoogte en diepte En daarom: “Vertrouw op de Heere met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Híj je paden rechtmaken.”

[belofte]

Daar zit een belofte in: wie op weg gaat met de Here, ook in het huwelijk, diens paden worden rechtgemaakt. Recht, dat wil zeggen: je vermijdt heel veel kromme wegen, foute keuzes en dwaalsporen als je leeft op de manier van Christus. En, mocht je toch een verkeerde afslag nemen, ‘krom’ gaan, dan wil Hij in zijn genade je paden weer rechtmaken.
Recht, dat wil in de Bijbel echter ook zeggen: voorspoedig. Wellicht niet zonder hobbels in de weg, maar toch… de weg naar Gods bedoelingen met jullie. Je mag Hem om hulp, steun en zegen vragen, en je mag ook vertrouwen dat Hij die wil geven. Zijn woord zegt het: dan zál Hij je paden rechtmaken. Of eigenlijk staat er een ander accentje in de tekst: Dan zal Híj je paden rechtmaken. Wie zou het beter kunnen?

[Slot]

Zo gaan jullie samen op weg, Tim en Mieke. Het leven in, het huwelijk in. Maar jullie hoeven niet alleen te gaan. Dat willen jullie ook niet, daarom ben je hier. Omdat je wilt doen wat de tekst zegt: de Here kennen in al jullie wegen, ook deze weg. Jullie willen niet op je eigen inzicht steunen, maar Zijn zegen vragen en Hem danken voor wat Hij geeft.
Blíjf dan op die manier je weg gaan, nu en in de toekomst. Dan mag je vertrouwen op de steun en kracht van God. Dan mag je putten uit Hem, die zelf de bron van liefde is.
Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij jullie paden recht maken!

Amen