Schriftlezingen: Jesaja 12, Johannes 7:37-39

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]

Water! Wat kan dat lekker zijn! Als je een paar uur hard gewerkt hebt, en je zet dan dorstig een flesje water aan je mond… Hmm, wat een heerlijke verfrissing. Of als je gelopen hebt op het strand, tegen de harde wind in, en je komt bij een strandtent. Wat smaakt iets te drinken dan extra goed, juist omdat je een droge huid en keel hebt.
Water is verfrissend. Als je onder de douche springt na een zaterdag klussen, of als je op een warme zomerdag lekker in het water duikt. Lekker!
Water is onmisbaar. Denk aan woestijnen, of uitgedroogde gebieden in Afrika als het te lang droog blijft. Wat kan water dan een verschil maken! De woestijn gaat bloeien – jarenlang verstopte zaden komen ineens tot leven. In uitgedroogde streken gaat het gras weer groeien, en mens en dier hebben weer voedsel.
De afgelopen tijd zagen we ook in ons land hoe belangrijk water is. Het voorjaar was vrij droog, maar als er de afgelopen tijd een bui viel, zag je ineens alles groeien. De druiven in mijn tuin, het gras op mijn grasveld. Door het water van de regen is er leven, en groei en bloei!

[de achtergrond van Jezus’ woorden]

We hoorden zojuist uit de Bijbel ook over water. Op de laatste dag van het Loofhuttenfeest roept Jezus op het tempelplein. Wegens het feest zijn er zeer veel mensen, en ze horen hem duidelijk: “Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken!” Wat bedoelt Jezus? Had hij een standje waar je flesjes water kon krijgen? Geen overbodige luxe in het warme Israëlische klimaat, zo tegen de zomer. Maar nee, dat toch niet. De Bijbeltekst helpt ons al een beetje: “dit zei Hij over de Geest”. Maar hoe bedoelt Jezus deze woorden? Waarom wil Hij hiermee de aandacht trekken?
Het is voor het begrip belangrijk dat we iets weten van het verband. Het was het Loofhuttenfeest, ik zei het al. En op dat feest was er elke dag in de tempel een ritueel met water. In een plechtige processie werd er water gehaald uit de bron van Siloam. In een gouden kruik werd het meegedragen, door de zogenaamde waterpoort naar het tempelplein. Er werden woorden gesproken en gezongen, zoals die we hoorden uit Jesaja “ik zal met vreugde water schappen uit de fonteinen van het heil”. Het water uit de gouden kruik werd dan leeggegoten bij het altaar. Een plechtig en vrolijk ritueel. Het wees heen naar de komende regentijd, en naar de zegen die God zou geven in de nieuwe oogst.
En tegelijk wees dit ritueel verder. Het wees naar de zegen die God beloofd had voor de toekomst. De profeten hadden erover gesproken: een stroom van heil zou vanuit de tempel de hele wereld overgaan, en overal groei en bloei brengen. Letterlijk, maar ook geestelijk. Vrede en vreugde en vergeving, door God beloofd! Dat was waar de gelovigen in Israël naar uitzagen.
En nu roept Jezus dus: “Kom, híer is water! Bij mij!”. Terwijl misschien net de hele processie met gouden kruik was langsgekomen. Dan klinken Jezus’ woorden ineens heel anders! Hij zegt als het ware: de echte zegen, daarvoor moet je bij mij zijn! Het is door mij, dat God zijn beloften gaat waarmaken!

[aangesproken?]

U kunt zich voorstellen dat sommige mensen zich aan Jezus geërgerd zullen hebben. Wat moet die schreeuwer daar in de menigte? Maar er zullen ook mensen zijn geweest die zich aangesproken voelden. Misschien wel een jongetje dat daar liep, dat dorst had gekregen in de warme mensenmassa. Heeft die man daar water? Mag je komen drinken? Hij gaat snel kijken!

Maar misschien ook wel een volwassene. Een vrouw die dit feest al vaak had meegemaakt. Telkens werd haar verlangen weer wakker gemaakt, niet slechts naar een goede oogst dit jaar, maar juist het verlangen dat de zegenstroom zou komen die beloofd was. Dat de wereld zou bloeien, vrede en vreugde zouden doorbreken. Zo lang al geleefd in verwachting. En nu hoort ze Jezus: “kom bij mij! Dan zal er een stroom van levend water uit je binnenste vloeien!” Het raakt haar. Water, leven, verfrissing, diep van binnen. en deze man is geen schreeuwer, dat ziet ze wel. Wat Hij zegt, moet een diepe zin hebben. Ja, ze is dorstig, in haar hart. Dorstend naar gerechtigheid – zulke mensen zijn zalig, zei Jezus een andere keer.
Voelt iemand zich vanmorgen misschien ook aangesproken? Zou je ook zo graag verfrist en verkwikt willen worden? Misschien is uw leven droog en dor, door alles wat er gebeurd is. Misschien hebt u het juist goed, maar is er toch ergens een leegte. Dorst van binnen… Zelfs veel drinken verlost je niet van die dorst! Luister dan, Jezus zegt: bij Mij moet je wezen!

[hoe krijg je de H. Geest]

Laat wie dorst heeft, komen en drinken. Ja, dat klinkt mooi. Zou u dat niet willen? Maar hoe doe je dat dan? Het jongetje dat daar liep op het tempelplein kwam er ook al achter. Hij liep op de roep af, maar… er stond geen waterverkoper met zijn grote schenkkan op zijn rug. Letterlijk water had Jezus niet. Hoe kun je dan drinken? Het jochie snapte er niets van!
En nu hebben we precies hetzelfde. Jezus is zelfs niet meer op aarde. Hoe kan Hij uw dorst lessen? Uw dorst en droogte diep van binnen? Niet door letterlijk te drinken dus. Maar hoe wel? Jezus zelf geeft gelukkig een antwoord. Hij zegt “wie in mij gelooft…”. Dáár gaat het blijkbaar om. Geloven in Jezus. Geloven dat Hij niet zomaar een schreeuwer is die wat roept, maar werkelijk geloven in wie Hij is. Accepteren dat Hij degene is die leven en zegen brengt. Geloven in Jezus!
Hij is het die bij God vandaan komt, Hij is het die de ware wijsheid heeft, Hij is het die ons tot God brengen kan. Jezus erkennen als Heer en God.
Gelooft u eigenlijk in Jezus? Hè, denkt iemand, wat een rare vraag! We zijn toch in de kerk hier. Hier zijn we als gelovige mensen bijelkaar. Ja, maar de vraag blijft: geloof u in Jezus? Wat ziet u in Hem? Is hij een goede man van lang geleden, een voorbeeld, een wijze? Of is Hij voor u de levende Heer, die kwam om ú te zoeken? Hij leeft, vandaag! En dat is maar goed ook, anders konden we nooit bij Hem onze dorst en droogte laten weggaan. En Hij wil zo graag dat u en jij Hem erkent als Heer, Hem liefhebt en op zijn spoor gaat. Dát is geloven!

[Wat geeft de H. Geest]

En dan, dan ontvang je de Heilige Geest. Als water voor de dorst, als irrigatie voor je droge hart, als verfrissing op de lange weg. Je hoeft er niets voor te doen, Jezus gééft zijn Geest. Niet alleen aan speciale, heel goede gelovigen, heiligen en zo, nee, ieder die gelooft ontvangt de Heilige Geest. Dat wil zeggen: God zelf in je leven, met de zegen en frisheid van water. Ik hoop dat u er iets van kent! En zo niet, Hij wil het geven, ook vandaag nog!
Wat doet de Heilige Geest? Wel, net hetzelfde wat water doet. Niet voor niets gebruikt Jezus deze vergelijking. Het eerste wat er gebeurt als je gaat geloven, is dat je dórst wordt gelest. Alsof je uren hebt gelopen in de zon, en nu een fles water krijgt. Ahhh… je knapt meteen op! Je kunt er weer tegenaan! En dat is juist wat de Geest ook geeft als je gaat geloven. Je voelt je een ander mens! ‘Opnieuw geboren’ zegt de Bijbel zelfs. Met nieuwe moed om dóór te gaan, met frisse kracht. Want die droogte van binnen is voorbij. Wat een heerlijkheid!

Dat is het effect op de korte termijn. Maar ook op de lange termijn zorgt Gods Geest voor verandering in je. Je innerlijke akker is niet meer uitgedroogd en dor, maar wordt bevloeid met water uit Gods rivier. Dan kan je leven weer groeien en bloeien! In allerlei opzichten: in hoe je in het leven staat, in hoe je omgaat met anderen, in wat er uit je handen komt. Je leven wordt vruchtbaar, de vrucht van de Geest gaat groeien. Liefde, blijdschap, vrede, geduld… en nog meer. Kortom, je verandert zelf ten goede. Omdat die bron in je leven borrelt. Omdat je weet: Jezus is mijn Heer. God is mijn Vader. Mijn kwaad is vergeven, en zijn liefde is eeuwig!
En zoals ons bijbelgedeelte zegt: dan borrelt het ook naar buiten toe. Niet alleen voor jezelf, er is ook zegen voor anderen. Zelf gezegend, mag je zegen verspreiden. Zo wordt de belofte van de oude profeten al een beetje waar, in je eigen leven. En tegelijk zijn we er nog niet: maar reikhalzend zien we uit naar de dag dat Gods koninkrijk komt met kracht.

[slot]

Wat zou ik dan nog meer zeggen? Zet uw, zet jouw vertrouwen maar op Jezus. Voor het eerst misschien, of telkens weer. Hij belooft: dan komt er een brón in je. Dan maakt de Heilige Geest je leven bloeiend en groen, dan is de dorst voorbij. Geloof het maar! En bid maar of het ook in uw leven meer en meer zo mag worden.
En laten we vooral ook dánkbaar zijn voor deze belofte. Dankbaar voor wat we er zelf al van hebben ervaren, althans, zo hoop ik van harte. Laten we ons steeds weer laven aan de bron van zegen die de Heer ons geeft. En laten we op deze Pinksterdag, en telkens weer, bidden om de volheid van Gods genade, de Heilige Geest in ons leven. Lof zij Vader, Zoon en Geest!

Amen