Op het moment dat ik dit schrijf is de wereld weer opgeschrikt door een aantal terroristische aanslagen. Alleen al op vrijdag 26 juni vier aanslagen: in Frankrijk werd een man onthoofd, in Tunesië werden tientallen strandgangers neergeschoten, en in zowel Koeweit als Somalië kostte een zelfmoordaanslag tientallen het leven.
Vooral de aanslag in Tunesië komt dichtbij voor ons. Die nietsvermoedende toerist, dat had u of ik kunnen zijn. Stel je voor, je ligt op je handdoekje, je ziet een bootje naderbij komen, daarin een man met een grote parasol… En ineens blijkt die parasol een machinegeweer te bevatten dat zich op jou richt. Je bent volkomen kansloos!
Helaas hebben allevier de aanslagen direct met religie te maken. Het is geen toeval dat ze plaatsvonden in de heilige maand Ramadan, op een vrijdag. Deze aanslagen zijn gepleegd in naam van het geloof in Allah, het heeft geen zin om dat te ontkennen.
Na deze en eerdere aanslagen dreigt er gevaar. Gevaar dat ook in óns land een terreurdaad plaatsvindt. Daar kunnen u en ik helaas weinig aan doen. Het is de taak van de regering om waakzaam te zijn en waar nodig actie te ondernemen, al moeten we beseffen dat ze nooit elk gevaar kan afwenden.
Er dreigt echter nóg een gevaar, en daar kunnen we wel iets aan doen. Namelijk het gevaar om elke moslim te zien als een extremist en potentiële terrorist. Als zulke gedachten ons handelen gaan bepalen, sluiten we een hele groep mensen buiten de samenleving en bevorderen we de polarisering in de maatschappij. We moeten beseffen dat verreweg de meeste moslims in het Westen resoluut afstand nemen van zulke terreurdaden, gepleegd op willekeurige slachtoffers. Als bevolkingsgroepen zo van elkaar vervreemden, speelt dat juist het extremisme in de kaart!
Autochtone Poeldijker: denk daarom niet aan ‘de moslim’ als een ander ver weg, maar verplaats u eens in de situatie van zo iemand. Stelt u zich eens voor dat u die buschauffeur van Marokkaanse afkomst bent. Hoe moet dat voelen, als je merkt dat anderen je wantrouwend aankijken? Als je het idee hebt dat je je voortdurend moet verdedigen? Als je ziet hoe jouw geloof gebruikt wordt om de meest afschuwelijke daden te rechtvaardigen? Praat niet óver mensen, praat liever mét hen. Want waar gepraat wordt, kijk je elkaar in de ogen. Dan ontdek je dat je allemaal een mens bent met een moeder.