Christelijke waarden

Ineens werd er weer over gesproken: over christelijke waarden in de samenleving. Bij de Algemene Beschouwingen na Prinsjesdag begon Wilders erover. Er bleek dat hij ‘opkomen voor je eigen volk’ zag als zo’n waarde.

Zijn er eigenlijk wel christelijke waarden? En zo ja, is dit er dan één van? Om met het laatste te beginnen: ja, die zijn er. Ik vrees echter voor Wilders dat ‘opkomen voor je eigen volk’ hier niet hoog bij scoort. Jezus leert ons als broeders en zusters met elkaar te leven, ongeacht je afkomst. Hij ging om met de destijds verachte Samaritanen. Hij genas ziekte bij soldaten van de Romeinse bezettingsmacht! Vanuit de hemel bezien, zijn we allemaal mensen. Vanuit dat perspectief stellen de verschillen niet veel voor. ‘Ons burgerschap is in de hemel’ schrijft Paulus ergens. Het laatste Bijbelboek schildert ons in de hemel een grote menigte ‘uit alle volken, talen, naties en stammen’. Voor wie daarheen leeft, zijn verschillen tussen allochtoon of autochtoon ook nu al relatief. Die tussen immigrant en gevestigde burger al evenzeer. Nee, nationalisme is géén christelijke waarde.

Wat is dan wel een christelijke waarde? Ik denk aan vrijheid en aan dienstbaarheid. Het evangelie heeft op ons continent een cultuur voortgebracht van vrijheid. Veel vluchtelingen begrijpen dit. Daarom komen ze hierheen. Niet alleen vanwege de welvaart, ook vanwege de vrijheid die ze thuis misten! Naast vrijheid moet echter de dienstbaarheid staan, wil ze niet ontaarden in ‘ieder voor zich’. Het christelijk geloof stond aan de wieg van ziekenhuizen, zorg voor wezen, weduwen en ouden van dagen. Ons continent is erdoor gevormd. Hierbij past ook zorg voor mensen die huis en haard zijn ontvlucht. Dat betekent niet iedereen blindelings een verblijfsvergunning geven. Het betekent wel een menswaardige behandeling voor allen, en een plaats om te wonen voor wie geen toevluchtsoord meer heeft.

Deze waarden zijn het waard om te bewaken. In asielzoekerscentra bijvoorbeeld. Daar mogen we geen dwang en repressie accepteren. Hoe bestáát het dat christenen daar worden geïntimideerd? Het gebeurt helaas! Maar ook in het politieke debat. Opdat niet angst en eigenbelang het laatste woord zullen hebben. Dat zou pas echt een ramp zijn voor ons land.

(Veel in deze column is ontleend aan dit ‘commentaar bij de tijd’ van dr. Arjan Plaisier)