Dit jaar is het 500 jaar geleden dat de schilder Jheronimus Bosch overleed. In ‘s-Hertogenbosch is er een grote tentoonstelling over hem. In de nieuwe ‘Poeldijk Nieuws’ komen kleurenafbeeldingen gelukkig goed tot hun recht. Daarom in deze weken voor Pasen een afbeelding met een gedicht erbij: de ‘Doornenkroning’ van Jheronimus Bosch

Vier beulen doen hun best om imposant te lijken.
Zij staan om Jezus heen meedogenloos te kijken.
En laten zichtbaar zien hoezeer zij hem verachten.
Zij weten ook allang wat of hem staat te wachten:
de kruisiging, die straks een eind maakt aan zijn leven,
maar vooralsnog wordt hén de buitenkans gegeven
om zich nog even met hem te vermaken…
Het lijkt hem niet te raken.

De grijsaard Leedvermaak doet of hij het niet droog houdt,
terwijl de Spotmajoor een koningskleed omhoog houdt.
De beul Verdiende Loon, de ogen toegeknepen,
heeft ruw en soldatesk een schouder vastgegrepen.
Beul Doornenkroon heeft zich belast met de voltooiing,
een aureool van pijn, uitsluitend ter verstrooiing
van vier gevallen engelen der wrake…
Het lijkt hem niet te raken.

Vier beulen staan symbool voor toen en alle tijden
van onrecht en geweld, verschrikkingen en lijden
Maar hij staart voor zich uit en lijkt hen te negeren.
Veel eerder lijkt hij óns bedroefd te observeren.
Alsof hij weer beseft het antwoord niet te krijgen
op de bedekte vraag waarom wij blijven zwijgen.
Toeschouwers, die zich nergens druk om maken…
En niets ons lijkt te raken,
niet wezenlijk te raken.
(Jan Boerstoel, 2015)