Ik weet u of u het zich bewust bent, maar we leven momenteel in de ‘maand van de spiritualiteit’. Aan het begin van elk jaar keert deze maand terug – misschien om aan te kunnen sluiten bij goede voornemens van mensen: minder leven voor je werk, minder doorrennen zonder tijd voor diepere dingen? Hoe dan ook, de Protestantse Kerk doet op haar manier ook mee aan deze maand! Namelijk met een advertentiecampagne in verschillende bladen. De teksten gaan ongeveer als volgt: “Geloven doe je in de kerk? Nadenken ook”; of “… onthaasten ook” of “… verwonderen ook”.
Ik heb altijd mijn twijfels als een kerk zo reclame maakt. Is geloof wel product dat je aan de man kunt brengen met marketingtechnieken? Maar over deze campagne is in elk geval nagedacht. Ons land kent heel wat zinzoekers, mensen die op één of andere wijze bezig zijn met spiritualiteit. Bladen als de ‘Flow’ of de ‘Happinez’ verkopen goed! Alleen leven op het platte vlak bevredigt velen blijkbaar niet. Toch zullen zulke mensen niet snel een kerk opzoeken voor hun spirituele zoektocht. Waarom niet? Uit onderzoek voor deze reclamecampagne blijkt dat zinzoekers niet naar de kerk komen, omdat ze veronderstellen dat je daarvoor ‘volleerd gelovige’ moet zijn. Naar de kerk ga je als je het al gevonden hebt, niet als je zoekt, zo is het idee.
Het is goed om eens te benoemen dat het anders is! Iedereen is welkom in de kerk, waar je ook staat in je spirituele zoektocht. Die uitdrukking ‘geloven doe je in de kerk’ suggereert slinks dat het in de kerk gaat om dingen aannemen op gezag. Maar geloof is veel dieper, het is een vast vertrouwen diep in je hart. Het is met redeneren niet over te brengen. Geloof is bij uitstek ‘spiritueel’ – daar zit het woord ‘spirit’ in, geest. Gods Geest alleen kan het je geven. Alleen: waar vind je zoiets ongrijpbaars als de Geest? Enerzijds: overal. Maar anderzijds: er zijn plekken die duidelijk spiritueler zijn dan andere… Een heel eenvoudige kerk misschien?