Waar gebeurd: enige tijd geleden was ik op weg om te gaan klussen bij mijn broer die ver weg woont. Onderweg stopte ik ergens bij een tankstation. Een praatgrage klant was daar in gesprek met de caissière. Blijkbaar had zij er behoefte aan om haar hart te luchten, want ik ving zinnen op die mijn aandacht trokken. Ze zei ongeveer dit. “Ik help echt niemand meer! Je zet je in en wat krijg je terug? Nog niet eens een bedankje! Ik kies voortaan mooi voor mezelf, en de rest zoekt het maar uit!”
Wat een trieste woorden! Vooral omdat ze echt diep gemeend klonken. Ik kwam naar de kassa om af te rekenen, en het gesprek brak af. Maar de rest van de autorit bleef het door mijn gedachten malen. Wat zou er toch gebeurd zijn dat haar zo teleurgesteld maakte? En vooral: zou ze gelukkiger worden door voortaan maar niets meer te doen voor een ander? Ik werd somber toen ik daar over doordacht. Hoe begrijpelijk ook, zo ontneem je jezelf de kans om te ervaren dat niet iedereen zo doet, dat er wel goedheid en waardering van anderen kan komen. Dan word je snel een bitter en eenzaam mens.
Andersom bedacht ik hoe voorzichtig je moet zijn als een ander hard en gesloten overkomt. Wat kan daar niet een heel verhaal achter zitten van teleurstelling en verdriet! De neiging is heel snel om onvriendelijk terug te doen, of het bij een oppervlakkig contact te houden. Maar hoe kan zo iemand ‘ontdooien’, vrij komen uit zo’n leven in teleurstelling? Hoe kan ik of kunt u daarbij helpen? Juist door toch hartelijkheid en liefde en aandacht te blijven geven. Eigenlijk juist wat die vrouw zelf had gedaan…
Maar hoe houd je dat vol als een ander afwijzend doet, niets teruggeeft? Hoe voorkom je dat je zelf afknapt? Het jaarthema in onze kerk is ‘Leven uit de Bron’. Alleen geven zonder zelf te ontvangen kan niemand. Maar… bij God is een bron waar we ons op mogen aansluiten. Hij geeft wat wij mogen doorgeven: genade en liefde, vreugde en vrede. Wie leeft uit die Bron, die kan doorgeven aan anderen. Ook als mensen hard tegenvallen – want dat gebeurt, zeker! Maar dan is er Eén die je weer wil vullen, zodat je verder kunt en zelfs jezelf kunt blijven geven. Leef uit de Bron – dan verdort je leven nooit!