Assertief

‘De brutalen hebben de halve wereld’, zegt een spreekwoord. Als de familie van een oudere in een verzorgingshuis veel zeurt, heb je kans dat ze nog heel wat gedaan krijgen ook. Maar ook algemener: assertiviteit is in. Je kunt er trainingen in volgen. Mondigheid wordt hoog aangeslagen, en wie zijn mond niet genoeg open doet laat over zich heenlopen, vindt men.
Maar is dat nu allemaal alleen positief? Het gevaar bestaat dat iedereen alle aandacht wil voor zijn of haar persoonlijke punt, terwijl het algemeen belang op de achtergrond verdwijnt.
Veel christelijke deugden worden algemeen aanvaard als goed in onze maatschappij: eerlijkheid, trouw, liefde… Voor één ding geldt dat echter niet: de waardering die het christelijk geloof heeft voor nederigheid. Nederig, wie wil dat nu zijn? Het roept al snel negatieve associaties op. Dan heb je zeker een laag zelfbeeld – tijd om daar iets aan te doen!
Wat is echter ware nederigheid? Dat is niet minder van jezelf denken, het is minder áán jezelf denken. Een leven leiden waarin niet alles ten diepste om jezelf draait. Aan nederige, bescheiden mensen is volgens mij grote behoefte in deze tijd van het ‘dikke ik’.
Maar hoe word je zo? In veel hedendaags denken lijkt het een onmogelijke optie. Zelfs als je goed doet, zo wordt wel gezegd, is dat tenslotte verkapt eigenbelang, of een evolutionaire aanpassing die de kansen van onze soort vergroot. Ik denk dat je ten diepste God nodig hebt om voorbij eigenbelang te komen. So wie so, als er iemand boven je is, ben je zelf niet meer de maat van alle dingen. Maar ook omdat de Allerhoogste zelf de allerminste werd in Jezus, gekruisigd als misdadiger. Hij doet het voor!
Jezus zei eens: ‘gelukkig zijn de zachtmoedigen, zij zullen de aarde beërven’. Brutale mensen mogen de halve wereld hebben, maar wie Jezus volgt op de weg van nederigheid zal de héle wereld hebben!