Ik zie de duivel aan het werk. Misschien ligt het aan deze donkere dagen voor kerst, maar werkelijk, ik zie hem bezig! En voordat u denkt dat ik ze zie vliegen: nee, ik zag geen zwarte figuur met bokkenpoten en hoorns. Wel zag ik voor- en tegenstanders van zwarte Piet elkaar belagen en uitschelden. Ik zie hoe er steeds meer tweedelingen in de maatschappij lijken te komen: die tussen hoger- en lageropgeleiden, tussen de Randstad en de rest, tussen arm en rijk, tussen links en rechts in de politiek. Wat bindt ons nog samen? En wat werpt ons zo uiteen? Het land lijkt wel uiteen te vallen in allerlei belangengroepen die vooral voor zichzelf gaan.
Kijk, en daar zie ik de duivel in. U moet weten, het woord ‘duivel’ komt van het Griekse woord ‘diabolos’. Dat kun je begrijpen als ‘uiteen-werper’. De boze doet niets liever dan verdeeldheid zaaien. Hij doet niets liever dan een wig drijven tussen mensen. Weet hij in een familie onenigheid te brengen, dan viert hij een overwinning. Weet hij de maatschappij te verscheuren, dan lacht hij helemaal.
Dat laatste zie ik dus al te veel gebeuren om me heen, hoe mensen uit elkaar worden gedreven. Hoe dat wat samenbindt, minder lijkt te tellen dan wat scheidt. Wij tegen zij, en wij zijn natuurlijk de goede partij… Natuurlijk zijn er allerlei aardse oorzaken aan te wijzen voor de maatschappelijke ontwikkelingen van dit moment. Maar toch: erachter zie ik een akelige grijns van de vijand van God en mens. Je zou er mismoedig van worden!
Wat is het dan gelukkig dat het bijna Kerst wordt. Dan horen we dat er méér is te zeggen dan dat het kwaad rondgaat. ‘Hiertoe is de Zoon van God geopenbaard, dat Hij de werken van de duivel verbreken zou’, zegt de Bijbel. En daarom is er méér te zeggen. De volgende keer kunt u hier lezen over: ik zie God aan het werk. Ook dat, gelukkig!