In de dagen nadat u dit blad ontvangt, begint in onze kerk en in vele andere de zogenaamde ‘Paaskring’. In een reeks vieringen van Witte Donderdag tot en met Paaszondag wordt Jezus gevolgd op zijn weg. Dit zijn wel de meest intense dagen van het jaar in de kerk. Het centrale mysterie van het geloof komt aan de orde: hoe Jezus stierf en weer opstond, en zo een nieuw begin voor allen mogelijk maakt. Ik schrijf het nu zo kort neer, maar als je erover doordenkt, of nog liever: mediteert, dan gaat het je bevattingsvermogen te boven.
In de vieringen van deze dagen kom je de meest uiteenlopende situaties en emoties tegen. Een vredig samenzijn bij de maaltijd met vrienden – donderdag. Schrille kleuren van mishandeling, onrecht, moord, lijden – vrijdag. De leegte na het verlies van een geliefde – zaterdag. En tenslotte blijdschap, ongelooflijke blijdschap, als alles anders blijkt te zijn dan je dacht. Dood is geen dood, zinloos lijden blijkt een diepe zin te hebben gehad. Hij die je zag sterven lééft!
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de wonderlijke contrasten: samenzijn met vrienden versus verraad door één van hen. Strijd versus slaap in de tuin van Getsemané. Het wonderlijke zwijgen van Jezus tussen al het geschreeuw. Jezus die bidt voor de mensen die hem kruisigen. Een rijk graf voor een man zonder geld.
Het lijkt wel een samenvatting van het hele leven! Ieder kan wel ergens zichzelf herkennen, en ieder zal zich ergens vervreemd voelen. Dit is hét verhaal, beter nog: dé werkelijkheid die de wereld bepaalt. Kom dan en kom het op je in laten werken. Kom luisteren waarom deze week de ‘goede week’ wordt genoemd! En dat is niet alleen omdat het toch goed afloopt…