Uit de Bijbel is gelezen: Jesaja 6 en Openbaringen 4

Gemeente van Jezus Christus, hier en thuis,

[intro]
‘Heilig, heilig, heilig’ hoorde Jesaja in zijn visioen. ‘Heilig, heilig, heilig is de HEER’, hoorde Johannes in zijn visioen. ‘Heilig, heilig, heilig’ – het klinkt elke zondag in tienduizenden kerken over de hele wereld. In liederen – ik had het voor deze dienst eenvoudig om er een aantal te kiezen – en in de liturgie. In alle katholieke kerken over de hele wereld klinken deze woorden vanmorgen, en in Oosterse kerken, en ook in wat in onze kerk gezongen wordt vandaag. ‘Heilig, heilig, heilig is de Heer van de hemelse machten’ – alsof de aarde het uitademt, overal waar christenen samen zijn. ‘Heel de aarde is vol van zijn heerlijkheid’ – op deze manier wordt het elke zondag al wat waar. Dit móet worden gezegd, dit móet worden beleden: wie de grote God is. Heilig!
Heiligheid, het is iets waar ze meer gevoel voor lijken te hebben in die kerken waar in elke eredienst het ‘heilig’ wordt aangeheven. Ik zag van de week een filmpje van een orthodox klooster in Irak, en daar is de eredienst heel anders dan bij ons. Plechtig, eerbiedig, soms ook onbegrijpelijk. God is heilig, bij Hem past het alledaagse niet! Of denk aan een rooms-katholieke kathedraal, met hoge pilaren, wierookgeur, schilderingen, kaarsen en gewaden. Je kunt daar van alles van vinden, maar één ding is zeker. Mensen die daar binnen lopen krijgen meer een gevoel ‘dit is iets heiligs’ dan wanneer ze een betonnen zaaltje binnenlopen waar een preek wordt gehouden.
Wij horen bij de protestantse kerk. Veel Lees verder →