Gemeente van Jezus Christus,

[intro: moord –> angst]
afgelopen dinsdag werd de wereld opgeschrikt door weer een aanslag, in Saint-Étienne-du-Rouvray. Helaas de zoveelste aanslag in Frankrijk en in Europa. Maar ditmaal heeft de terreur toch een nieuwe dimensie. Deze aanslag was speciaal gericht tegen een christelijk doelwit, een kerk. De priester Jacques Hamel werd op brute wijze de keel afgesneden, terwijl hij mis opdroeg in de parochiekerk. Een hoogbejaarde man, hij was 86 jaar oud. Hij had allang met emeritaat kunnen gaan, maar hij wilde zijn geestelijke taak voortzetten vanwege het priestertekort. Jacques Hamel, een goede en vriendelijke man, zegt iedereen die hem kende. In een krant las ik het getuigenis van de plaatselijke loodgieter: pastoor Hamel zocht ons op toen we een kind verloren, en heeft ons toen erg gesteund. Hij was gezien in het dorp en bevriend met de plaatselijke imam.
En nu, gruwelijk vermoord. Niet om iets wat hij deed, maar om wie hij was: een priester, vertegenwoordiger van de christenen. Vermoord om zijn geloof. Gebeurt dat in onze tijd, in ons Europa? Ja dus! Dan kan de schrik je om het hart slaan. Als mens, maar ook en juist als christen. Ben ik en zijn wij, zoals we hier zitten, potentieel doelwit van IS? Het lijkt er wel op! Eerder werd in Frankrijk al een aanslag op een kerk verijdeld. Je gaat je afvragen of zoiets ook in Nederland kan gebeuren. Saint-Étienne ligt hier maar net 500 kilometer vandaan. Een slaperig voorstadje waar niet veel te beleven was. En nu ineens zó in het wereldnieuws. En wij, als kerkje in het rustige Poeldijk? Lees verder →