Deze overdenking is uitgesproken voor de kerkradio aangezien de kerkdienst niet kon plaatsvinden wegens de uitbraak van het coronavirus

Broeders en zusters, waar u zich ook bevindt,

[intro: onrust door de coronacrisis]
het coronavirus heeft heel veel stilgelegd. Mensen zitten thuis, bijeenkomsten, bezoeken en concerten gaan niet door. Agenda’s zijn een stuk leger, ineens heb je vrije avonden of misschien zelfs vrije dagen. En toch, hoeveel het ook stillegt, de corona-uitbraak heeft weinig rust gebracht, is mijn indruk. Eerder het tegenovergestelde: allerlei dingen moesten worden afgezegd of gewijzigd of geregeld, dat gaf mij bepaald geen rust. Misschien, kun je denken, wordt het rustiger als we een paar weken in deze situatie verkeren…
Maar toch, ik denk dat de onrust die de huidige situatie bij velen veroorzaakt diep zit. Niet omdat er wat dingen moeten worden geregeld, maar omdat alles zo onvoorspelbaar verandert. Je hebt geen grip op wat er gebeurt, en dát maakt je onrustig. Hoe lang gaat het duren? Welke maatregelen zullen er nog komen? Zou ik misschien zelf ziek worden? Onrust, vooral in je hoofd – want op de straten is het overal juist heel rustig. Onrust, of zeg maar gewoon: ongerustheid. Bezorgdheid over jezelf, je geliefden, je baan, de economie. Angst misschien zelfs, al zou je het zelf nooit zo uitspreken. We leven in vreemde tijden, en wie weet waar het heen zal gaan? Misschien wordt alles vrij snel weer als vanouds, maar daar is geen garantie op… Onrust, herkent u het, of jij? Als ik eerlijk ben wel. Maar laat ik erover ophouden. De vraag is: hoe vind je rust in dagen van corona? Hoe kom je tot rust? Kan dat nog?

[rust bij God]
Juist omdat we in deze omstandigheden verkeren, las ik vanmorgen met u psalm 62. We, hoorden de oude woorden: ‘Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van Hem komt mijn redding’. Kijk, dat is zó belangrijk om te horen in deze tijd van onrust van buiten en van binnen. Waar is rust te vinden? Bij God! De psalmdichter wijst ons weg uit het platte vlak van de omstandigheden, hij wijst naar boven. Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust – dáár alleen! Bij Hem. Wat is het goed, wat is het belangrijk om dit te horen. Daarom ben ik zo blij dat we vandaag kerk houden, al is het dan via de uitzending. Samen mogen we het horen: bij God is rust, bij God is redding, vergeet dat niet!
De dichter houdt het zichzelf voor. Hij weet het ergens wel, hij leeft allang met God, maar toch moet hij het tegen zichzelf zeggen in vers 6: zoek rust, mijn ziel, bij God alleen! Hij zegt het tegen anderen, in vers 9: vertrouw op Hem, mijn volk! Net zo mogen wij het tegen onszelf zeggen, en tegen elkaar, en tegen anderen: bij God is rust, is houvast, is veiligheid. Oók in tijden van coronacrisis!
Prachtige beelden gebruikt de dichter: God is een rots, een burcht, een schuilplaats, een toevlucht. Op een rots sta je stevig, naar een burcht kun je vluchten als er gevaar dreigt. Bij God is rust en veiligheid. Laat dat onze basis zijn, ook nu!

[futiliteit van andere zekerheden]
Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van hem komt mijn redding. Wat is het belangrijk dat te weten en te geloven! Dat geldt juist nu, wanneer allerlei zogenaamde zekerheden wegvallen. De psalm zegt dar dingen over die ik heel herkenbaar vind. Luister wat vers 10 zegt “Niets dan lucht zijn de kinderen van Adam, niets dan een leugen de mensenkinderen. In de weegschaal gaan zij omhoog, samen zijn zij lichter dan lucht”.
Wij mensen denken dat we heel wat zijn en heel wat kunnen. Maar kijk eens wat een klein virusje doet met ons en onze maatschappij? Ineens besef je hoe klein en kwetsbaar je bent. Je vreest voor jezelf als je maar even moet niezen. Met zijn allen worden we in de verdediging gedrongen – samen lichter dan lucht!
De psalm gaat verder, over geld en goed. Zet er je hart niet op, waarschuwt de dichter. We zien hoe de economie in een recessie komt, hoe er allerlei sombere dingen worden voorspeld. Of ze uitkomen moet nog blijken – maar als je er je hart op hebt gezet, op geld en goed, dan zie je nu toch wel hoe vluchtig dat is? Het is zo weg! En trouwens, al heb je nog zoveel, ook met het meeste geld kun je geen onkwetsbaarheid kopen.
Nee, al die dingen – geld, grootheid, gezondheid – ze zijn ineens niet meer onaantastbaar. Daar geen rust, geen redding. Dan blijf ik liever bij de psalm. Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen; van Hém blijf ik alles verwachten! U ook?

[moeilijk om te vertrouwen]
Tja, denkt iemand misschien, het klinkt zo mooi, maar ik vind het zo moeilijk! Rust zoeken bij God, meer nog rust vínden bij Hem. Het lukt me zo slecht. Ik blijf onrustig. Ik kan mijn hoofd niet stil krijgen, zelfs niet om te bidden. Als ik uit de Bijbel lees, denk ik aan dingen uit het nieuws. Herkenbaar? Zo ging het soms bij mij de afgelopen week, ik zeg het eerlijk.
Hoe vind je rust, rust bij God? Tóch maar bidden, toch maar die Bijbel open slaan. Ik ben blij dat ik dat de afgelopen week kon doen, met alle onrust van binnen en van buiten. Bidden, je hart voor Hem openen, zegt vers 9. Vertel maar aan de Heer over al je zorgen, en bid ervoor. Dat hoeft niet met mooie woorden. Breng het bij Hem.

En weet u, uiteindelijk gaat het er niet om hoe rustig ik mijzelf kan krijgen. Als je goed bent in yoga lukt dat misschien nog beter dan wanneer je bidt. Het gaat niet om mijn gevoel, mijn innerlijke rust, het gaat om wat God ons zegt, en dat je daar aan vasthoudt. Kijk dan eens in vers 12. Eenmaal gesproken, tweemaal gehoord ‘de macht is aan God’. Hoor je dat! Niet een virus heeft de macht. Niet regeringsleiders met hun maatregelen. De macht is aan God. Hem loopt het niet uit de hand, ook nu niet. Het coronavirus kan slechts zover gaan als Hij toelaat! De macht is aan God.

[Jezus en Gods ontferming]
En dan staat er nog iets, gelukkig: ‘bij U, Heer, is ontferming’. Want alleen weten van Gods macht helpt je weinig. Waar wil Hij heen met zijn macht? Dát is de vraag. Maar dan mogen we hier het evangelie ontdekken ‘bij U, Heer, is ontferming’. En dan moet ik direct denken aan Jezus. In Hem zien we op het helderst hoe God is. Machtig – en goed. Machtig over ziekten – hoevelen genas onze Heer er niet. Goed – ontfermend, juist over zwakken en armen, zo is Jezus. En Hij geeft de diepste hoop – de hoop van Pasen, waar we naar toe leven. Geen simplistische hoop: als je maar gelooft en goed leeft word je niet ziek, dan over komt je niets. Nee, zo werkt het niet. Wie gelooft volgt Jezus op zijn weg, en die ging echt langs het kruis! Juist in deze weken denken we daar aan. Maar Jezus laat ons zien: toch komt het goed. Die nieuwe wereld waar Hij van sprak is geen onzin. Hij stierf, maar Hij leeft, Hij stond op uit het graf. God geeft leven door nood en door dood heen, dát is de goede boodschap die ik u en jou mag brengen. Aan Hem is macht, en bij Hem is ontferming.
Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van hem is mijn redding. Redding – in het Hebreeuws staat daar ‘jesjóea’ – de Joodse naam van Jezus. Hij is Gods redding, voor ieder die in Hem gelooft. Ook nu, ja júist nu!

[slot]
Houd daar dan aan vast, houd vast aan onze Heer, wie je ook bent, jong of oud. Vertrouw op Hem, mijn volk! Als vol bent van onrust en ongerustheid, vertrouw dan op Hem. Op God die door Jezus ook uw of jouw God en Vader wil zijn. Hij die machtig is en ontfermend. Vertrouw op Hem, in wiens naam je gedoopt bent. Toen beloofde Hij al dat Hij ‘al het kwaad van ons wil weren, of voor ons ten goede wil keren’. Durf je dat te geloven? Vertrouw dat Hij het weet, ook al begrijpen we zijn wegen niet. Dat Hij het goed maakt, ook al gaat het fout. Dat zijn rijk komt, door alle weeën heen.
Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust, van hem is mijn redding – zeg het de psalm maar na. Zeg het maar tegen jezelf, zoals ook de dichter dat deed. Laten we het tegen elkaar zeggen, zoals we nu doen.
Open voor hem je hart. God is onze schuilplaats.

Amen