Uit de Bijbel is gelezen: Zacharia 9:9-10 en Mattheüs 21:1-17. Wegens het coronavirus werd deze dienst door de gemeenteleden beluisterd via kerkradio of internet

Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters, waar u zich ook bevindt,

[intro]
We hoorden de geschiedenis van Jezus’ intocht in Jeruzalem. Een bekende geschiedenis voor veel trouwe kerkgangers. Bij de voorbereiding van deze preek probeerde ik echter te luisteren alsof ik het verhaal niet kende, en niet wist hoe het verder gaat. Toen merkte ik iets opvallends. Als je deze geschiedenis hoort, zou je dan ooit verwachten dat Jezus een week later bespot werd en veroordeeld en geëxecuteerd aan een kruis? Ik denk het niet! In deze geschiedenis, zeker zoals Mattheüs hem verteld, ontmoeten we Jezus met autoriteit, koninklijk. De mensen juichen voor hem, de leiders moeten voor hem wijken, in al zijn daden toont hij dat een nieuwe tijd begint. Hoe kan hier dan Jezus’ lijden en dood al heel snel hier op volgen?
Ik wil het vanmorgen maar niet teveel over het coronavirus hebben, maar in een voorbeeld komt het van pas. Wie van ons had in februari verwacht dat wij nu als heel land, als heel continent in een soort lockdown zouden zitten? Goed, aan de horizon was een donker wolkje te zien van een virus in China, maar wie had gedacht dat het zo’n enorme storm zou worden? Houdt u dat beeld even vast!

[Jezus de messias, Gods koning]
Laten we het Bijbelgedeelte wat nauwkeuriger bekijken. Zoals ik al zei zien we Jezus hier met koninklijke uitstraling. Het begint al met het feit dat hij zijn intocht doet in Jeruzalem, op een ezel, met massa’s juichende mensen om hem heen. Dat doet een gewoon mensen niet! En die ezel: voor ons is dat een nederig dier, maar in Israël was dat het beest waar ook koning Salomo op reed toen hij gekroond werd. Bovendien, bij mensen die de Bijbel kenden, riep het herinneringen op aan een woorden van de profeet Zacharia, we hoorden ze: “Juich, Sion, je koning is in aantocht, bekleed met gerechtigheid en zegen. Nederig komt hij aanrijden op een ezel, op een veulen, het jong van een ezelin”. Dat Jezus zo zijn entree maakt in Jeruzalem, wil zeggen: hier is de beloofde Koning, de messias, degene die Gods nieuwe tijd komt brengen!
Mattheus vertelt verder. Eenmaal aangekomen in de stad, maakt Jezus grote schoonmaak in de tempel. Met autoriteit treedt hij op, als degene die er daarvoor het zeggen heeft. Hij veegt de tempel schoon, maakt het weer het gebedshuis, zoals het bedoeld was. Nu kan er een zuivere eredienst zijn, gericht op God alleen. Jezus treedt op als degene die de ruis uit de verbinding tussen God en zijn volk wegneemt!
En nog meer verteld Mattheus ons. in de gezuiverde tempel geneest Jezus blinde en verlamde mensen. Hij laat zo zien dat er een nieuwe wereld op het punt staat aan te breken, een wereld zonder ziekte en gebrek. Hij, Jezus brengt die nieuwe wereld dichtbij, dat blijkt door deze genezingen!
Als je dit alles hoort en verder van niets weet, zou je dan niet verwachten dat Jezus nog veel meer grote dingen gaat doen, dat hij glorieus zal gaan regeren?
Oh ja, er is één donker wolkje aan de lucht: Joodse leiders zijn verontwaardigd als Jezus die mensen geneest in de tempel. Vreemd, waarom dat? Maar het lijkt niet veel te betekenen in het geheel. Houd echter dit donkere wolkje in de gaten!

[geloven = hem erkennen als koning]
Jezus is de koning. Zo erkennen de mensen om Hem heen Hem enthousiast. Hosanna voor de zoon van David! Gezegend is hij die komt in de naam van de heer! Ze erkennen Jezus als Koning, en ze geven hem eer. Kleding leggen ze neer als een soort rode loper, takken breken ze af om enthousiast mee te zwaaien. Eer aan de koning, hun koning!
Is dit niet precies wat geloven is: Jezus erkennen als koning? Geloven is niet alleen ‘geloven dat Jezus voor jouw zonden gestorven is’ zoals ik wel eens hoor. Ja, dat hoort er ook wel bij. Maar als je het zo zegt, klinkt het een beetje alsof het gaat om wat Jezus jou oplevert: vergeving en een plekje in de hemel. Geloven is echter allereerst: Hem erkennen als koning. Als koning van de wereld, en dan ook als koning van je eigen leven. Heb jij dat al gedaan? Jongere, die misschien meeluistert omdat het van je ouders moet – is Jezus de koning van je leven? Ook als je ouder bent: wil je Jezus wel volgen, doen wat Hij zegt? Zie je iets in Hem, zie je álles in Hem? Dat is christen-zijn: zeggen: ja, Hij is de koning. Wij mogen doen wat de mensen toen ook deden: Hen eren en erkennen, enthousiast zijn voor Hem en uitzien naar wat Hij zal doen. Jezus is de koning, onze koning, mijn koning. En wij mogen juichen voor hem.

[zijn koningschap roept verzet op]
Maar ja, hoe gaat de geschiedenis verder? Niet met toejuichingen, niet met een inhuldiging door allen. Nee, er volgen twistgesprekken, toenemende vijandschap. En we weten waar het op is uitgelopen: op Jezus’ kruisiging en dood. Hoe kan dat toch?
In bij het beeld van net te blijven: het kleine volkje dat we hier al konden zien, ontwikkelt zich in korte tijd tot een enorme storm. De verontwaardiging van de Joodse leiders als Jezus in de tempel genezingen doet, is het begin van een enorme botsing.
Hier blijkt iets belangrijks: Jezus’ koningschap roept verzet op. Als hij in Galilea was gebleven, als prediker en wonderdoener, dan was de vijandschap niet zo opgelaaid. Maar Jezus laat hier zien wij Hij echt is: de koning, de Messias van God! Dát roept nu juist het verzet op. Want een koning, die is de hoogste. Die mag het zeggen, daar moet je naar luisteren. En dáár hadden de leiders geen zin in! Zijn macht bedreigt hun macht en positie. Hem erkennen, is zelf moeten buigen. Dat voelen ze haarfijn aan.Daarom hun woede, hun haat. Dáárom steekt de storm om: Jezus moet dood, weg, onschadelijk gemaakt.
Jezus’ koningschap roept verzet op. Zou het nu anders zijn? Heb ik eigenlijk wel zin om mijn eigen leven, mijn eigen zin op te geven en echt Hem de leider te laten zijn van mijn leven? Tot op zekere hoogte misschien… Maar deze koning heeft recht op álles in mijn bestaan. Mijn tijd, mijn geld, mijn plannen, mijn talenten. Het is niet níets om jezelf christen te noemen. Dan moet er iets in je buigen. Wil ik dat wel, of jij, of u? Ik hoop het! Want Hij is gelukkig de beste Heer die je hebben kunt! Daar straks nog iets over.
Ook anderen voelen wel dat Jezus’ koningschap wat kost. Daarom komt er soms verzet als je in de maatschappij wijst op Gods goede regels. Daarom is er, denk ik, ook zoveel christenvervolging wereldwijd, terwijl onze broeders en zusters in die landen écht geen bedreiging zijn: vaak arm en weerloos. Nee, zij niet, maar Jezus wel! Hij is de koning die komt – en dat voelen machthebbers haarfijn aan, dat is voor hen een bedreiging…

[Jezus de nederige en liefdevolle koning]
Jezus loopt hier, bij zijn intocht in het licht. Maar donkere wolken pakken zich samen met een enorme snelheid. Daarover zullen we horen in de komende week, in de vespers en de diensten. Maar… Het onweer komt niet onvoorzien. Wel nee! Jezus weet dat dit hem wacht. In de voorgaande hoofdstukken heeft Jezus al driemaal aangekondigd dat hij in Jeruzalem zal worden gevangen genomen, bespot, gekruisigd en gedood! En toch, toch gaat hij op weg naar Jeruzalem. Hij doet zelfs bewust zijn intrede als koning. Hij lijkt de confrontatie wel op te zoeken met deze opvallende intocht! Wat gebeurt hier toch?
Wel, Jezus is geen gewone koning. Die nemen de macht over en slaan tegenstand neer. Maar Jezus is anders. Hij zei het zelf al, in het vorige hoofdstuk. “De mensenzoon”, dat is hij, “is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en om zijn leven te geven als losprijs voor velen”. Jezus’ koningschap roept verzet op, en daarom moet hij dood. Maar op wonderlijke wijze is juist dit de weg van God, de weg waarlangs Jezus Gods koninkrijk brengt. Hij moest zijn leven geven als losprijs, Hij wílde zijn leven zo geven! Hij is de koning van het kruis. Dat is de diepte van het evangelie. Zouden de mensen die Jezus toejuichen daar veel van begrepen hebben? Jezus wel. en dat maakt Hem juist des te groter. Hij wist waar hij naar toe ging: naar zijn einde. Naar zijn verwerping, zijn vreselijke dood. En tóch ging Hij! Waarom? Omdat Hij een koning is, die zelfs zijn leven wil geven. Geen koning hoog te paard, maar een ezelruiter. Een gekruisigde, die zijn leven uitgiet in liefde, als losprijs. Die zelf onze onwil, zelfs onze vijandigheid tegen Gods koninkrijk wilde dragen.

[oproep Hem te eren]
Zo komt Jezus als koning. Hij is niet de nieuwe baas om voor te beven, nee! Hij is zachtmoedig en nederig van hart. Hem erkennen is je overgeven aan zijn liefde. Leven uit zijn dood, en met Hem opstaan in een nieuw bestaan.
Jezus is Koning! Ja, dan hebben de mensen groot gelijk die voor hem juichten “Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer!” Juist als je beseft wat voor koning Hij is, wat hij wilde doen voor jou – ja, dan erken en eer je Hem! dan Juich je voor hem, kniel je voor hem, volg je hem. Dan zeg je mee: “Hosanna voor de zoon van David! Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer”. Zegt u het mee, en jij? Is hij niet de hoogste, maar ook de beste koning die er is? Zouden wij dan ook niet buigen, en juichen? Leve de koning die komt! Hosanna!

Amen