Dienst met doventolk.

Gemeente van Jezus Christus, u hier in de kerk, en wie thuis meekijkt,

[intro]
Laten we in gedachten eens naar het meer van Galilea gaan. We zijn in de buurt van een dorpje dat aan de oever ligt. De witte huisjes weerkaatsen de felle zon. Op het strand van het meer voel je koele wind van over het water. Verschillende scheepjes liggen er, half op het strand getrokken. Ik zie een paar mannen staan, die een eindje het meer zijn ingelopen. Ze gooien een groot rond werpnet in het water, dat ze daarna langzaam weer inhalen. Iets verderop zitten een paar mannen in hun boot. Ze laten lange netten door hun handen gaan, en kijken die nauwkeurig na op beschadigingen. Het is wel duidelijk dat we bij een vissersdorpje zijn. Je kunt het zelfs ruiken – op platte stenen liggen vissen te drogen in de zon, zodat ze langer bewaard kunnen blijven. Het leven hier is verbonden aan het meer en de visvangst.
Er komt een man aangelopen langs het strand. De vissers kijken even op, ze kennen hem niet. De man blijft staan en kijkt rond. In één oogopslag ziet hij het hele bestaan van deze stoere mannen: huis, boot, net, vis. Maar dan gebeurt er iets vreemds. Hij roept. Hij roept naar de twee broers met hun werpnet: “Hé!” Ze kijken op. En de man roept verder: “Kom, ga met mij mee! Ik zal jullie leren om mensen te vangen in plaats van vissen!” Wat zou jij doen, als je een van die mannen was geweest? Ik kan van alles bedenken – dat je verbaasd bent; dat je gaat vragen wat hij wil; misschien wel dat je tegen je voorhoofd tikt en verder werkt… Ik zou nooit bedenken wat er in werkelijkheid gebeurt. Simon en Andreas, zo heten de vissers, laten meteen hun netten achter en gaan met de man mee. Jezus is het, die ze riep. Daarna gebeurt nog een keer hetzelfde bij de vissers die in hun boot zitten. Jezus roept, en meteen gaan ze mee. Is dat geen wonder?
Maar eigenlijk gebeuren er hier twéé wonderen, zo merkte ik toen in dit Bijbelstuk bestudeerde. Het ene wonder is dat die mannen zomaar meegaan. Maar er is nog een wonder: dat Jezus deze mannen roept! Over allebei die wonderen wil ik vanmorgen iets zeggen: dat Jezus roept, en dat mensen hem gaan volgen. En als derde kijken we nog kort wat voor gevolgen het heeft als je Hem volgt.

[Jezus roept]
Als eerste: het wonder dat Jezus roept. Toen, bij het meer, gebeurde dat letterlijk. Jezus riep, en die vissers gingen met hem mee. Ze hoorden zijn stem. Hij wil hem meenemen en ze iets bijzonders leren: mensen vangen in plaats van vissen.
Maar weet je dat Jezus méér mensen roept dan alleen die paar vissers? Dat lezen we net daarvoor. Jezus trok overal rond, en hij preekte. Hij riep alle mensen op: begin een ander leven! Ga geloven! Geloof in mij, en leef zoals ik zeg. Dat is een roep voor álle mensen. Jezus roept iedereen. Niet alleen toen, maar ook nu nog. Weet je dat Jezus ook ons roept? Jou en mij? Wij horen zijn stem natuurlijk niet letterlijk, zoals die vissers. Maar wij krijgen wel diezelfde oproep uit de Bijbel: geloof in Jezus, en ga leven zoals Hij zegt!
Jezus roept, ook vandaag. Hij roept jou, hij roept ons allemaal. Wij zijn vaak net als die vissers: druk met onze dagelijkse dingen, ons werk, ons gewone leven. Maar nu komt Jezus langs, vandaag. Hij roept jou: ga met mij mee! Begin een leven met mij. Een leven waarin ik de leiding heb. Heb je die roep al eens echt gehoord, met je hart? Hij roept jou, nu, en elke keer als er kerk is of je uit de Bijbel leest. Hij wil niet dat je verder leeft zonder Hem. Hij roept jou naar zich toe!

[het wonder van Zijn roep]
Als ik hierover nadenk, dan is dat een groot wonder. Waarom zou Jezus mij roepen? Waarom zou Jezus een paar gewone vissers roepen? Want laten we goed bedenken wie Jezus is. Ook dat hoorden we uit de Bijbel. Jezus is niet zomaar iemand: hij is Gods zoon. Degene van wie God de Vader veel houdt. Hij is gekomen om een groot werk te doen: de mensen weer bij God brengen. Zou Hij dat werk waarvoor Hij is gekomen niet alléén kunnen? Maar hij roept mensen om met Hem mee te gaan.
Opvallend is wat voor mensen Hij dan roept. Hij gaat niet naar Jeruzalem, de belangrijke stad – hij gaat naar een klein dorpje achteraf. Hij roept geen mensen die rijk zijn. Hij roept ook geen mensen die gestudeerd hebben of alles van de Bijbel weten. Nee, Hij roept eenvoudige vissers. Is dat geen wonder? Wat kan Hij nu aan hen hebben? Toch is dát wat hij doet!
En zo is het nog. Jezus roept heel gewone mensen om bij Hem te horen. Heeft Hij daar iets aan? Wordt Hij daar beter van? Toch doet Hij het. Hij wil mensen zoals jij bij zich hebben. Misschien niet wijs, of rijk, of bijzonder. Heel gewone mensen met heel gewone levens – die roept hij. Geloof is niet iets voor speciale mensen. Nee! Jezus roept jou, en u, en mij. Ook jij, die misschien denkt dat je weinig waard bent. Hij roept je! Hij wil heel je leven veranderen. Hij wil je leren wat een leven met God is. Hij wil je zelfs inschakelen in zijn werk, net zoals Hij dat deed met die vissers. Het is een wonder, maar het is waar: Jezus roept óns. Om op weg te gaan met Hem.

[wat volgen is]
Dat brengt ons bij het tweede wonder. Het wonder dat die vissers zomaar meegaan. Dat ze Jezus volgen. Ik zei al hoe vreemd dat is. Je laat toch niet zomaar je dagelijkse werk achter om met een onbekende mee te gaan? Maar blijkbaar zat er zoveel kracht in zijn woorden, dat ze er niet onderuit konden. Blijkbaar zat er zo iets bijzonders in zijn roep, dat ze erdoor aangetrokken werden. Hier zie je heel duidelijk dat Jezus niet zómaar iemand is. Hij is de Heer, die roept met gezag van God. En dan gebéurt het ook: de vissers gaan en volgen Hem.
Wij kunnen Jezus niet letterlijk volgen. We kunnen niet achter Hem aan lopen zoals toen. En toch kunnen wij ook Jezus volgen! Niet letterlijk, maar op de weg van het leven. Je leven is een soort weg waar je op loopt. En nu roept Jezus ons, om die weg niet alléén te lopen, maar samen met Hem. En met Hem voorop. Jezus volgen is dat je je keuzes laat bepalen door Hem. Dat je wilt leven zoals Hij voordeed en zoals Hij zegt. Je regelmatig afvragen: “zit ik op het spoor van Jezus?” Hoe je met andere mensen omgaat, of met je geld, of met belangrijke beslissingen: doe ik wat Jezus wil? En dan wijst Hij je ook echt de weg. Als je bijvoorbeeld bidt voor een beslissing, en dan rust krijgt – of als je juist iets in de Bijbel leest of in de kerk hoort waardoor je het niet doet. Jezus wijst de weg. Het woord ‘volgen’ zegt het al: Hij gaat vooraan, en jij volgt.
Heb jij die keuze al gemaakt, om Hem de leiding te geven? Dát is christen-zijn! Christen-zijn is niet dat je ooit gedoopt bent, of dat je naar kerkdiensten luistert, maar dat je Jezus volgt. Heb je die stap al gezet? Als dat niet zo is, doe het dan! Want een leven met Hem is het beste leven dat er is.

[Wonder van het gaan volgen]
En tegelijk is het echt een wónder als iemand die keuze maakt. Want het is nu nog net zo onlogisch als toen om zomaar Jezus te volgen. Je wilt toch zélf bepalen welke richting je kiest? En misschien betekent het wel dat je dingen moet loslaten die je al jaren doet. Waarom zou je? Je leven is toch best OK zoals het is? En toch… toch gebeurt het. Dat wonder, dat mensen Jezus gaan volgen. Dat je Hem hoort roepen, in de Bijbelverhalen, in de kerk, in je hart. Dat Hij macht over je krijgt; dat je van zijn woorden niet loskomt, van zijn oproep. Hij zelf trekt aan je door zijn Geest. En je gaat mee. Misschien niet zo snel als die vissers van toen, na het horen van één zin. Je hebt vast al meer van Hem gehoord dan zij, je kent Hem al beter. Maar het blijft een wonder, als je Jezus gaat volgen. Dat je zegt, vroeger of later: ja Heer, hier ben ik. U wil ik volgen. U mag het voor het zeggen hebben in mijn leven. Wijst u voortaan maar de weg! Ik kan je vertellen dat dat een mooi, een goed, een gezegend leven is. Maar ik kan niet maken dat je Jezus gaat volgen. Dat is een onverklaarbaar iets – een wonder dat gebeurt van binnen. Iets dat gebeurt omdat Jezus’ roep krácht heeft.
Ken je daar iets van? Snap je ook niet hoe het kan, maar kom je niet los van de Heer? Ik hoop het! Want dát is geloof. Een dubbel wonder. Allereerst dat de Heer je geroepen heeft – en Hij roept ons, allemaal! En dan ook nog dat hij maakt dat je luistert. Eén en al wonder!

[Gevolgen van het gaan volgen]
Dan tenslotte nog kort iets over de gevolgen als je Jezus gaat volgen. Twee dingen wil ik daarbij noemen.
Als eerste: de vissers toen lieten alles achter, letterlijk. Hun hele leven kwam op zijn kop te staan. Er zijn ook nu mensen die de Heer roept om voor Hem aan het werk te gaan, en die wel hun baan daarvoor opzeggen en ver van hun familie vandaan gaan. Dat kan! Maar meestal gebeurt dat niet. Je mag je baan blijven doen en bij je familie blijven, als je Jezus gaat volgen. En toch verandert er iets fundamenteels. Hij wordt het allerbelangrijkste voor je. Niet meer baan of familie of andere dingen. Hij beïnvloedt alles. Hoe je je werk doet, hoe je met je familie omgaat. Waar je tijd insteekt en wat je loslaat. Want Hij leidt, en jij volgt! Als het nódig is, ben je bereid alles achter te laten. Ik zei al: het is een wonder, als je zo in het leven staat. Het gaat regelrecht in tegen hoe we het uit onszelf doen. Maar Hij leert het je gaandeweg, als je Hem volgt.
En ten tweede: als Jezus mensen roept is dat altijd met een doel. Hij zei tegen de vissers aan het meer: ‘ik zal jullie leren om mensen te vangen in plaats van vissen’. Jezus gebruikt beeldspraak die past bij hun beroep. Hij roept deze mannen om méé te gaan doen met wat Jezus doet. Ook mensen te roepen om hun leven te veranderen, ook mensen vertellen over God, net als Hij doet. Ze mogen meewerken in Gods werk. Zo is het nog steeds. Als je Jezus gaat volgen, geeft hij je een taak. Je mag meewerken aan Gods werk. Anderen om je heen vertellen over de Heer bijvoorbeeld. Of Zijn liefde laten zien in daden. Of misschien roept de Heer je wel voor werk in de kerk. Wie geroepen wordt, wordt geroepen om méé te werken; ieder op zijn eigen manier.

[slot]
Zo roept de Heer, ook vandaag. Een dubbel wonder: dat Hij roept, én dat Hij zelf zorgt dat mensen Hem gaan volgen. En tegelijk hoeven we niet passief te wachten op een wonder. We mogen ons leven aan Hem overgeven, die ons roept – allemaal!
“Jezus die langs het water liep
en Simon en Andreas riep,
om zomaar zonder praten
hun netten te verlaten,
Hij komt misschien vandaag voorbij
en roept ook ons, roept jou en mij,
om alles op te geven
en trouw Hem na te leven.”

Amen