Dienst met doventolk.

Gemeente van Jezus Christus, u hier in de kerk, en wie thuis meekijkt,

[intro]
Laten we in gedachten eens naar het meer van Galilea gaan. We zijn in de buurt van een dorpje dat aan de oever ligt. De witte huisjes weerkaatsen de felle zon. Op het strand van het meer voel je koele wind van over het water. Verschillende scheepjes liggen er, half op het strand getrokken. Ik zie een paar mannen staan, die een eindje het meer zijn ingelopen. Ze gooien een groot rond werpnet in het water, dat ze daarna langzaam weer inhalen. Iets verderop zitten een paar mannen in hun boot. Ze laten lange netten door hun handen gaan, en kijken die nauwkeurig na op beschadigingen. Het is wel duidelijk dat we bij een vissersdorpje zijn. Je kunt het zelfs ruiken – op platte stenen liggen vissen te drogen in de zon, zodat ze langer bewaard kunnen blijven. Het leven hier is verbonden aan het meer en de visvangst.
Er komt een man aangelopen langs het strand. De vissers kijken even op, ze kennen hem niet. De man blijft staan en kijkt rond. In één oogopslag ziet hij het hele bestaan van deze stoere mannen: huis, boot, net, vis. Maar dan gebeurt er iets vreemds. Hij roept. Hij roept naar de twee broers met hun werpnet: “Hé!” Ze kijken op. En de man roept verder: “Kom, ga met mij mee! Ik zal jullie leren om mensen te vangen in plaats van vissen!” Wat zou jij doen, als je een van die mannen was geweest? Ik kan van alles bedenken – dat je verbaasd bent; dat je gaat vragen wat hij wil; misschien wel dat je tegen je voorhoofd tikt en verder werkt… Ik zou nooit bedenken wat er in werkelijkheid gebeurt. Simon en Andreas, zo heten de vissers, laten meteen hun netten achter en gaan met de man mee. Jezus is het, die ze riep. Daarna gebeurt nog een keer hetzelfde bij de vissers die in hun boot zitten. Jezus roept, en meteen gaan ze mee. Is dat geen wonder?
Maar eigenlijk gebeuren er hier twéé wonderen, zo merkte ik toen in dit Bijbelstuk bestudeerde. Het ene wonder is dat die mannen zomaar meegaan. Maar er is nog een wonder: dat Jezus deze mannen roept! Over allebei die wonderen wil ik vanmorgen iets zeggen: dat Jezus roept, en dat mensen hem gaan volgen. En als derde kijken we nog kort wat voor gevolgen het heeft als je Hem volgt. Lees verder →

Online dienst met tolk voor dove mensen. Uit de Bijbel is gelezen: Markus 5:21-6:6a

Gemeente van Jezus Christus, iedereen die meekijkt via internet of meeluistert via de kerkradio,

[intro]
“wees niet bang, blijf geloven!” Dat zei Jezus in het gedeelte dat we hoorden uit de Bijbel. “Vrees niet, geloof alleen” zoals de oudere vertaling zegt . Ik denk dat we we deze woorden goed moeten vasthouden, juist in de rare tijd die wij nu beleven. ‘Wees niet bang, blijf geloven!’. Want ik merk dat er behoorlijk veel angst is bij sommige mensen. Angst om besmet te worden met het coronavirus, angst voor de nieuwe Britse mutatie en wat die gaat doen, Of misschien ben je wel bang voor de angst van vele anderen, en waar die onze maatschappij heen voert. Ben jij ook bang? Of bezorgd? Het lijkt alsof we in een schip zitten dat door de stroming steeds verder wordt meegevoerd. Waar komen we uit?
Maar nu horen we Jezus zeggen vandaag ‘wees niet bang, blijf geloven!’. En wat is het goed dát te horen! Laat dit ons houvast maar zijn. Er is er Eén op wie we mogen vertrouwen. De Heer, Híj heeft alles in de hand. In de wereld, en in jouw leven. Als je dat gelooft, hoef je niet bang te zijn! Ook niet in deze lockdown!
Ik wil vanmorgen echter niet voortdurend focussen op de huidige coronacrisis. Het gaat er overal al over, je wordt er moe van! We staan vanmorgen maar gewoon stil bij wat het Bijbelgedeelte brengt dat we lazen. Ik heb mijn preek in drie punten verdeeld:
• Ten eerste: Jezus heeft macht
• ten tweede: Jezus vraagt geloof
• en ten derde: Jezus geeft hulp
Alle drie zijn dat dingen die passen op de huidige onzekere tijd, maar de toepassing is veel breder. Lees verder →