Tags
Gemeente van Jezus Christus,
[Isaaks geboorte, een belachelijk verhaal]
de lach – die speelt een belangrijke rol in het Bijbelgedeelte dat we hoorden. En laten we wel wezen, Het is ook een belachelijk verhaal. Hoor vers 5: “Abraham was 100 jaar toen zijn zoon Isaak werd geboren” en, zo lezen we elders zijn moeder Sara was 90. Dat kan toch niet, dat is belachelijk! Het lijkt een beetje op zo’n kunstmatig happy end in sommige minder goed geschreven boeken: iedereen lacht blij, en ze leefden nog lang en gelukkig.
Belachelijk! Het zit ook al in de Bijbeltekst zelf. Sara zegt in vers 6 “iedereen die dit hoort zal met mij mee lachen”. Tenminste, zo zegt onze vertaling het. Maar vanuit het Hebreeuws kun je ook weergeven “iedereen die dit hoort zal om mij lachen”. Een kind met zo’n belachelijk oude moeder… een hoogbejaarde vrouw met een baby aan de borst, het zal de lachlust opwekken! 
Centraal in dit Bijbelgedeelte staat de naam ‘Isaak’, ‘Jitschaq’ in het Hebreeuws, de naam van het pasgeboren zoontje. ‘Jitschaq’ betekent ‘hij lacht’ of ‘hij laat lachen’. Destijds werden kinderen vaak genoemd naar een kenmerkende eigenschap, Bijvoorbeeld Esau of Edom, kreeg zijn naam omdat hij rossig was, en Jakob omdat hij de hiel vasthield. Zo was Isaak ongetwijfeld een kindje dat heel lief lachte. “Hij lacht” – zo moest hij heten! Maar tegelijk zit er meer achter. Daar gaan we in deze preek verder op inzoomen.
We gaan het hebben over twee soorten lachen. En daarbij geldt: wie het laatst lacht, lacht het best. Lees verder


