Gemeente van Jezus Christus,

[Intro]
Er zijn allerlei organisaties in ons land waarbij er een C in de naam zit. Ik denk aan de NCRV, de PCOB, het CNV, het CDA… Je hebt ook PC-scholen, zoals dat heet – Protestants-christelijk. Want de C in al die afkortingen staat natuurlijk voor christelijk. Misschien weet u of jij er nog wel een paar, van vroeger of van nu – want vroeger kwam je die C vaker tegen. Door fusies en andere veranderingen is nogal eens de ‘c’ van christelijk verdwenen uit allerlei namen van organisaties.
Maar is dat erg? Wat is dat eigenlijk, christelijk? Dat je het christelijk geloof aanhangt waarschijnlijk, of dat je vindt dat christelijke principes leidend moeten zijn. Of soms betekent het nog minder. Sommige politici hebben het over de Joods-christelijke identiteit van Europa die vooral behouden moet blijven. Maar het lijkt er wel op dat daarmee ze vooral de islam willen afwijzen, zonder dat ze verder zoveel hebben met Christus, onze Heer.
Nee, ‘christelijk’ dat is een label waar veel over te zeggen is, en niet altijd positief. Wist je dat het hele woord niet eens in de Bijbel voorkomt? In de Bijbel gaat het niet over ‘christelijk zijn’ – als cultuur, of als label voor een club. Wat je wel tegenkomt, zijn ‘christenen’. Geen idee of een cultuur, maar ménsen; mensen die iets hebben met Christus. Daar wil ik het vanmorgen eens over hebben, over wat het betekent om een christen te zijn. De tekst die centraal staat, lazen we in Handelingen 11:26 “Het was in Antiochië dat de leerlingen voor het eerst christenen werden genoemd”. Ik heb mijn preek verdeeld in 3en, allemaal met een G: Lees verder →