Gaat u met uw tijd mee? Ik doe mijn best, maar of het helemaal lukt? Zo heb ik bijvoorbeeld nog gewoon een adresboekje waar mijn kennissen en contacten in genoteerd staan. En ik lees liever een lekker ouderwets boek dan dat ik van zo’n gevoelloze e-reader lees. Bonnetjes voor de belasting print ik uit, in plaats van ze elektronisch op te staan. Ja, ik ben wel van het papier. In tegenstelling tot enkele hippe collega’s zie ik mezelf nog geen preek houden van een iPad. Kortom, ik ben nog uit het dode-bomen-tijdperk. Ja, het dode-bomen-tijdperk. Een wonderlijke uitdrukking, die tegenwoordig serieus gebruikt wordt. Het ‘dode-bomen-tijdperk’, het moderne equivalent van het stenen tijdperk blijkbaar. Onlangs las ik, op een blog uiteraard, hoe iemand sprak van de ‘dode-bomen-media’. Hij bedoelt de kranten, maar meteen blijkt wel hoe hij over ze denkt…
Ben ik dan tegen digitalisering? Nee, zeker niet! Een telefoonnummer zoek ik echt niet op in een papieren gids, maar op m’n telefoon. Trouwens, dat is pas ‘dode bomen’, de papieren telefoongids die jaarlijks huis-aan-huis moet worden verspreid. Onze oudpapieractie is er goed mee! Internetbankieren is veel handiger dan een papieren overschrijvingskaart, en ga zo maar door.
Alleen… wat digitaal is krijgt zo snel een vluchtig karakter, vind ik. Daarom heb ik écht belangrijke dingen graag op papier. Ik lees bij een ziekenbezoek graag voor uit een échte Bijbel. Voor mijn idee past dat beter bij de waarde van de woorden. Of lees over een paar decennia ook ik dan van mijn telefoonschermpje? Het gaat immers om de inhoud! Want digitalisering kan ook handig zijn: met de Bijbel-app heb je het Boek altijd bij je, zonder bobbel in je binnenzak. Mooi toch? En zo zijn er wel meer handige app’s die je bijvoorbeeld elke dag een stukje ter overdenking geven, of een gebed. Ach, het zal bij de digitalisering wel net zo werken als bij de boekdrukkunst – een stap naar de hemel én een stap naar de hel. De vraag is wat je ermee doet!