‘Van krantenjongen tot miljonair’ zo wordt de Amerikaanse droom wel uitgedrukt: iedereen kan ver komen, als je de kansen maar benut en een beetje geluk hebt. Maar is dat wel zo in ons land? Uit onderzoek blijkt dat de afstand tussen rijkeren en armeren steeds groter wordt, en de kans om van de ene groep in de andere te komen steeds kleiner. Wat dat betreft lijkt er een Bijbels gezegde van toepassing ‘aan wie heeft, zal gegeven worden’.
Een paar voorbeelden maken het principe wel duidelijk. Als je rijk genoeg bent om een huis te kopen, heb je na dertig jaar geen hypotheeklasten meer, maar wel een huis dat je kunt verkopen. Als je je echter geen koophuis kunt veroorloven, hebt je na je pensioen nog steeds de maandelijkse huurkosten, en géén huis dat geld waard is… Ander voorbeeld: als je geld hebt, kun je het je veroorloven om het maximale risico te nemen bij de zorgverzekering, en ben je maandelijks goedkoper uit. Iemand zonder buffer kan dat niet doen en betaalt meer. En zo is het met opleiding ook: wie geld heeft kan bijles voor de kinderen betalen, zodat ze een hogere opleiding voltooien en meer gaan verdienen dan de kinderen van iemand met weinig geld.
‘Aan wie heeft zal gegeven worden’ – het is wel waar. Maar waarom staat zo’n cynische wijsheid in de Bijbel? Of is dit anders bedoeld? Als je het nazoekt, gaan deze woorden in elk geval niet over geld. Het gaat over hoe je in het leven staat. Het gaat over groeien in een leven met God. En daarin werkt het inderdaad zo: als je daar eenmaal iets van kent dan neemt het gaandeweg een steeds grotere plek in in je leven. Het wonderlijke is: juist wie veel ‘heeft’ op aards vlak is in spiritueel opzicht vaak nogal arm. Wat dat betreft keert God de rollen om. Maar de gift is beschikbaar, voor iedereen. Strek je er maar naar uit, dan begint er een sneeuwbal te rollen!