Gemeente van Jezus Christus, hier en thuis,

Intro
er was eens een man, laten we hem Albert noemen. Albert was niet gelovig opgevoed, maar op één of andere manier kwam hij regelmatig mensen tegen die hem wilden bekeren. Misschien scheelde het dat hij in een grote stad woonde, misschien was het ook dat hij eruit zag als iemand die wel open staat voor een praatje… Het overkwam hem regelmatig. Zo was hij een keer aan het winkelen en gaf iemand hem een foldertje. En dat niet alleen, hij kreeg er meteen een hele uitleg bij, met behulp van de plaatjes in de folder. Dat er een kloof is tussen God en de mens, en dat Jezus’ kruis daar een brug overheen legt. De man van de folders vertelde er heel enthousiast over. Tja, dacht Albert, wat een wonderlijke theorie. Hij nam het foldertje aan, maar hij kon er weinig mee.
Een tijdje later zat hij met een vriend te praten. Die voerde allerlei argumenten aan waarom de Bijbel betrouwbaar is, en waarom Jezus écht is opgestaan. Het klonk wel logisch zoals die vriend het vertelde. Maar om nu te zeggen dat Albert er door ging geloven? Dat niet. Geloof was meer een soort theorie waar je over kunt redeneren…
Toen, in de zomer, ging Albert op vakantie naar Frankrijk. Hij bezocht een oud kerkje, en daar hing een groot beeld van Jezus aan het kruis. Heel realistisch, al zijn lijden was er aan af te zien. Er was niemand, en Albert keek er een tijd naar. Een hele tijd. ‘s Avonds op zijn hotelkamer vond hij een Bijbel in een la en hij ging er in lezen. Heel het Markus-evangelie las hij uit, want, zo had zijn vriend gezegd, dat is het kortste en het eenvoudigste. Zo las hij ook over het lijden van de Heer. En het raakte hem. Het raakte hem méér dan alle folders of discussies met vrienden. Het kwam binnen: die Jezus is ánders. Geen mens als iedereen. Hoe hij leeft, hoe hij sterft ook… Dat beeld van het kruis – het ging niet meer uit Alberts gedachten. Een jaar later liet hij zich dopen.