Auteur Archief: ajmolenaar

Preek ‘Jezus’ komst maakt klein en blij’, n.a.v. Lukas 1:39-56

12 vrijdag dec 2025

Posted by in Advent, Lukas, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
Zodra Maria Elizabeth ontmoet, springt het kindje in Elizabeths buik op, zo lazen we. Hoe moet ik me dat voorstellen? Een ongeboren kind kan moeilijk opspringen, toch? Het hangt meestal zelfs ondersteboven in zijn moeders buik. Ik denk dat Elisabeth voelde dat het kindje ineens begon te bewegen, te schoppen. Het lijkt me een heel wonderlijk gevoel, dat binnen in je te voelen – ik als man heb daar uiteraard geen ervaring mee. Maar nog opvallender is dat er staat dat het kind van vreugde opspringt. Gek genoeg kan ik me er dan toch iets meer bij voorstellen. Iets zoals wanneer mensen wel zeggen ‘mijn hart maakte een vreugdesprongetje’. Zoiets zal Elizabeth hebben gevoeld, maar dan in haar buik. Een beweging van blijdschap.
Het hele Bijbelgedeelte dat we lazen is vol beweging van blijdschap. En daar willen we vanmorgen bij stilstaan. Het is Advent, de tijd voor kerst. Dat is een tijd van wachten, van uitzien naar het licht, van verlangen in deze donkere dagen. Maar… Advent mag ook een tijd van vreugde zijn. Lees verder →

Preek leerdienst ‘Het Christelijk Huwelijk’

05 vrijdag dec 2025

Posted by in Efeze, Genesis, Leerdiensten, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Uit de Bijbel is gelezen: Genesis 2:18-25 en Efeze 5:21-33

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
“Je trouwdag, de mooiste dag van je leven” wordt er wel eens gezegd. Ik denk dan altijd maar: het is niet te hopen, dan wordt het daarna alleen nog maar minder!
Als twee mensen besluiten te gaan trouwen, komen ze er al snel achter wat een enorm aanbod er is aan dingen om die trouwdag zo mooi en bijzonder mogelijk te maken. Unieke trouwlocaties, antieke trouwauto’s, een stropdas die ineens driemaal zo duur is als normaal omdat het voor een bruiloft is… Plechtige of juist informele ceremonies in stadhuis en kerk, net hoe je het wilt. Weddingplanners en wat niet al. Allemaal ter opluistering van het huwelijk.

Of nou ja, het huwelijk? Dit is alleen maar de huwelijksdág. Je zou door al de opsmuk haast vergeten wat een trouwdag is: dát is niet je huwelijk, dat is het begín van een huwelijk. Van een leven als man en vrouw. Dáár gaat het om. “Een trouwdag is even, getrouwd-zijn een leven”.
Er doet zich iets in onze tijd merkwaardigs voor, lijkt het: aan de ene kant worden bruiloften steeds specialer, aan de andere kant staat het huwelijk steeds lager aangeschreven. Minder mensen trouwen, en méér en meer huwelijken houden geen stand. Hoog tijd dus om het vanavond eens te hebben over dat belangrijke onderwerp: het christelijk huwelijk.
Ik merkte bij het maken van deze preek dat hij een beetje als een woekerplant was. Er is zoveel over dit onderwerp te zeggen dat het al snel alle kanten uit woekert. Ik heb mijn best gedaan om te snoeien zodat we het vandaag bij de hoofdlijnen houden. Drie punten en een paar praktische tips. Lees verder →

Preek “De verwachting en vragen van Maria”

05 vrijdag dec 2025

Posted by in Advent, Lukas, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Uit de Bijbel is gelezen Lukas 1:26-38

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: verwachting]
Zou Maria uitgekeken hebben naar de komst van Gabriël? Zat ze daar, in het huisje van haar ouders, te wachten tot deze boodschapper van God bij haar zou komen? Ik denk het niet! Wie verwacht er nu dat er een engel aan je zal verschijnen? Een engel met een boodschap? Jullie toch ook niet, kinderen! We lezen in de Bijbel: ze schrok hevig bij het horen van Gabriëls woorden. Terwijl Gabriël helemaal geen angstwekkende dingen zegt, maar mooie: “gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je”. Toch schrikt Maria, en dat is ongetwijfeld omdat ze deze boodschap en deze boodschapper geen moment verwachtte.


Maar nu een andere vraag: zou Maria uitgekeken hebben naar de komst van de Messias? Naar de komst van Hem van wie zij onverwacht de moeder mocht worden? Dat zou wel kunnen. Gelovige Joden wisten dat er een koning beloofd was zoals David. Iemand die recht en vrede brengt, die Israël weer bij de Heer zou brengen. Zou Maria daarnaar hebben uitgekeken? Misschien. Maar misschien ook niet, of niet zo erg. Wat al weet je van Gods belofte, ze zijn niet altijd levend voor je.
Wat dat betreft kunnen wij wel naast Maria gaan staan. Wij zijn óók mensen die weten van Gods beloftes, van zijn plan, van zijn komende Koninkrijk. We horen er hier in de kerk vaak van. Maar leeft het voor ons? Verwachten we?
in het Bijbelgedeelte van vanmorgen horen we hoe Maria in verwachting raakt. En ik hoop eigenlijk dat wij vanmorgen allemaal in verwachting raken. Ik bedoel: Lees verder →

Preek ‘voor Hem leven zij allen’ – Eeuwigheidszondag 2025

21 vrijdag nov 2025

Posted by in Bijzondere diensten, Lukas, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Uit de Bijbel is gelezen: Lukas 20:27-40

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: tot de dood ons scheidt]
‘tot de dood ons scheidt’. Het is een kenmerkend zinnetje uit het huwelijksformulier. Als hier in de kerk een huwelijk wordt bevestigd, dat klinkt het: ‘in goede en kwade dagen, in rijkdom en armoede, in gezondheid en ziekte, tot de dood u scheidt’. Wie trouwt, belooft trouw, in alle omstandigheden en levenslang. En hoe lang is dat? Tot de dood ons scheidt. Tot één van beide partners wegvalt. Want dat is wat onvermijdelijk gebeurt, vroeg of laat, wanneer twee sterfelijke mensen zich aan elkaar verbinden. Daar komt een einde aan. Dan blijft er één van beiden alleen over. Juist vandaag, als we degenen gedenken die het afgelopen jaar zijn overleden, dan kan dat gevoeld worden. Als iemand hier zit als weduwe of weduwnaar, als de lege plek nog altijd niet went. Stil verdriet…
Tot de dood ons scheidt. Het is ook waar in zijn algemeenheid natuurlijk: de dood maakt scheiding. Wanneer je als kind je moeder moet missen, als zij niet meer hier is. Als steeds meer vrienden wegvallen, zeker als je zelf ouder wordt. Als je vandaag gekomen bent om die éne naam te horen van wie je dierbaar is, maar die er niet meer is.


Tot de dood ons scheidt. Mensen vallen weg uit je leven. En dan? Zijn ze dan weg, verdwenen voor altijd? Is de dood het definitieve einde, van vriendschap, van verbinding, van alles? Vandaag gedenken we de overledenen. Maar is dat niet meer dan ‘herinneren’, zoals je je een mooie vakantie van vroeger herinnert? Of is er meer te zeggen? Ís er meer, voorbij die laatste grens? Dat is wat we hier in de kerk mogen geloven. Dat maakt veel verschil, juist als je iemand mist. Laten we vanmorgen naar een Bijbelgedeelte luisteren dat erover gaat. Lees verder →

Preek ‘ontvangen bij de Koning’ n.a.v. 1 Koningen 10:1-13

14 vrijdag nov 2025

Posted by in 1 en 2 Koningen, Heilig Avondmaal en dankzegging, OT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[Intro: andere wereld]
We hoorden in het Bijbelgedeelte dat we net lazen van een wereld die voor ons niet alledaags is: het koninklijke hof. Salomo’s rijkdom en wijsheid worden ons voor ogen geschilderd. Grote geschenken van goud en edelstenen en reukwerk. Hoofse bedienden in de mooiste kleding, rijke gerechten en de duurste dranken. De intrigerende ontmoeting van twee vorsten: de wijze koning Salomo, en de koningin van Sjeba, afkomstig van verre streken. Ja, zo brengt de Bijbellezing ons even aan het hof van een oosterse heerser, met glans en schittering, met kussens en kleuren. Sprookjesachtig, en toch echt, eens daar in Jeruzalem toen koning Salomo regeerde.


Wat een contrast met ons dagelijkse bestaan. Zeker nu, in de grauwe novembermaand. Grijze wolken, korte dagen. Je zit in je gewone huis, doet je gewone werk. Je geniet van kleine dingen (hoop ik), maar je leven is niet groots en schitterend. Vaak is het veeleer de alledaagse sleur. De moeite van de werkvloer, de stress van school, de drukte om je gezin draaiend te houden. Gedoe over kleine dingen, en ga zo maar door. Wonderlijk, als dan zo’n geschiedenis van Salomo langskomt. Als je het je voorstelt, is het of je even in een andere wereld wordt gezet!

[De allegorie neerzetten]
Nu vierden we vandaag het Heilig Avondmaal. En daar gebeurt ook zoiets. Het Lees verder →

‘De bediende dienaar’ – preek n.a.v. Lukas 17:7-10 en Lukas 12:37; viering HA

14 vrijdag nov 2025

Posted by in Heilig Avondmaal en dankzegging, Lukas, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]

‘dankjewel’ zeggen zit er diep in bij ons. Vorige week woensdag, toen we dankdag vierden, gebruikte ik het nog als voorbeeld. Altijd dankjewel zeggen als je iets krijgt, of als iemand iets voor je doet. Een leuk voorbeeldje: we hebben tegenwoordig AI. Onlangs was nog in het nieuws dat het bedrijf achter ChatGPT vraagt om níet te bedanken als het programma iets voor je heeft gedaan. Want dan wil de AI weer op die dankwoorden reageren, en dat kost flink energie – slecht voor het milieu. We bedanken blijkbaar zelfs massaal een computerprogramma! Bedanken zit diep in onze cultuur.

Wat we Jezus hoorden vertellen vanmorgen, kan op ons daarom bot overkomen. Over een meester en een knecht – in de grondtaal staat er trouwens ‘een slaaf’, dat maakt verschil. Jezus zegt “hij (de meester) bedankt hem (een slaaf) toch niet omdat hij gedaan heeft wat hem is opgedragen?” Ik moet zeggen, ik zou het lastig vinden om géén dankjewel te zeggen. Als de slaaf binnenkomt na een dag werken, en meldt “baas, de akker is helemaal geploegd”. “Mooi, dankjewel”. O nee – ik ben duidelijk niet gewend om een slaaf te hebben. Een slaaf werd destijds meestal gezien als een ‘menselijke machine’, een soort robot die klussen doet. Niet als een gelijkwaardig medemens. Daarom zegt die heer géén dankjewel, als de slaaf thuiskomt van de akker. Nee, hij zegt: mooi, ga nu maar eten voor mij klaarmaken! Terwijl de heer eet, staat de slaaf in een hoek, voor als er nog iets van de heer zijn dienst was. Pas daarna kan de slaaf gaan eten.

[door je plicht te doen verdien je niets]

Maar waarom vertelt Jezus dit? Wat wil hij ermee zeggen? Het is niet dat Lees verder →

Preek ‘Hoe verbind je zondag en maandag? Jezus volgen, elke dag’

07 vrijdag nov 2025

Posted by in Jaarthema 'Leerlingen van Jezus', Mattheüs, NT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro met plaatje]


Ik heb hier een plaatje, je ziet het op de beamer, dat plaatje is de voorkant van een boek. “Help, het is weer maandag!” heet het. Ondertitel: ‘over christen zijn op je werk’ – dat waar we net ook al iets van hoorden in die twee interviewtjes. Dit plaatje geeft treffend iets weer van een probleem dat er blijkbaar kan zijn. Een kloof tussen de zondag en de maandag. Een kloof tussen de kerk en het kantoor, of je werk in de zorg, of je opleiding – wat het ook maar is dat je door de weeks doet. De man op het plaatje heeft dan gelukkig nog het voordeel dat hij bij allebei hetzelfde pak aan aanhouden…
Ik denk dat velen van ons ons bij die kloof heel goed iets kunnen voorstellen. Want inderdaad lijken het soms gescheiden werelden. Kerk en werk, zondag en maandag. Zondag, kerk – dat is je richten op God, bidden en Bijbellezen. De geestelijke dingen. En maandag: dat is de hectiek van je zaak of je baan of je opleiding. Druk bezig zijn met aardse dingen, presteren, deadlines… Heeft dat nog iets met elkaar te maken?
De kloof die we soms ervaren tussen zondag en maandag, heeft alles te maken met een scheiding die we onbewust maken tussen wat “geestelijk” is, en wat “werelds” is, zoals we dat noemen. Dat zit diep in onze cultuur. Dan kun je die kloof ook op één dag hebben: ’s morgens vroeg bidden en een stukje uit de Bijbel lezen – dat is geestelijk; en dan je in je werk storten, dat is werelds, aards – iets anders. Een scheiding tussen geestelijk en wereldlijk. Daar kan ook het idee bijhoren dat het “geestelijke” iets is van een hogere rang. Dat bijvoorbeeld als je dominee bent, dat dat niet alleen anders, maar ook béter is dan wanneer je bouwvakker bent. De dominee aan de goede kant van de kloof, en de meeste anderen moeten helaas heen en weer springen. Alsof het ideaal is om altijd bij de kerk te zijn, altijd bezig met de geestelijke dingen Lees verder →

Preek Dankdag 2025 ‘Zing voor de Schepper die zorgt’ – bij psalm 147

04 dinsdag nov 2025

Posted by in Bid- en dankdag, OT, Preken, Psalmen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[intro: dankjewel vs. danklied]
Als kind heb je het ongetwijfeld geleerd: dankjewel zeggen. Je bent met je moeder bij de slager, en de slager vraagt of jij een plakje worst wilt. Ja, natuurlijk. Dus de slager snijdt een plakje leverworst af en geef dat aan je. Lekker! Je wilt het net in je mond stoppen, en dan hoor je de stem van je moeder: “en wat zeg je dan?” Oh ja… ‘Dankjewel!’ Want zo hoort het. Bedanken als je iets krijgt: bij de slager, of als je ergens op visite bent, of waar dan ook. Dankjewel zeggen!
Nu is het vandaag dankdag. Een dag die is ingesteld door de kerk, zodat we niet vergeten God te bedanken. Te bedanken voor alles wat we van Hem krijgen. Maar werkt het in het geloof dan net zo als bij de slager: netjes dankjewel zeggen omdat dat nu eenmaal zo hoort? Is dankbaarheid een aangeleerde plicht?
De psalm die we zojuist lazen leert ons wel iets anders. Het is een lied van dankbaarheid, zeker! Maar deze psalm roept niet op om netjes dankjewel te zeggen. De psalmdichter roept op tot… zingen! En dat is iets heel anders. Iets veel mooiers en iets veel diepers.


Ik denk dat we het verschil wel voelen, tussen een bedankje en een danklíed. Als iemand mij iets aangeeft, dan zeg ik dankjewel zonder er zelfs maar over na te denken – want zo ben ik opgevoed. Maar als je gaat zingen, dan is er een snaar geraakt. Dat doe je niet zomaar! Daar zit gevoel in. De psalm zelf zegt het zo: “hoe góed is het te zingen voor onze God, hoe héérlijk hem onze lof te brengen!” Heerlijk – proef je dat woord. Lieflijk, staat er letterlijk. Zingen voor God is iets moois. Hem zó bedanken voor de goede dingen die Hij geeft. Niet met een ‘dankjewel’, maar met een welgemeend loflied. Daar gaan we het vanavond over hebben. Lees verder →

Salomo’s wijsheid: Stemadvies vanuit de Bijbel – preek n.a.v. 1 Koningen 3:16-28

24 vrijdag okt 2025

Posted by in 1 en 2 Kronieken, OT, Preken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Gemeente van Jezus Christus,

[Intro]
Het zal niemand ontgaan zijn: de verkiezingen komen eraan. Je kunt geen televisie aanzetten of je ziet wel een lijsttrekker, Je kunt geen krant openslaan of je ziet een of andere peiling. Zelfs in het Jeugdjournaal gaat het erover. Woensdag mag er gestemd worden voor de Tweede Kamer, er gaat een nieuwe regering komen.
En ja dan mag je dus kiezen, als je tenminste boven de 18 bent. En wat moet je dan kiezen? Wie? Er is nogal wat keuze uit partijen, met de meest uiteenlopende standpunten. Wat is goed voor ons land? Wie vertrouw je? En… Kun je er vanuit geloof ook nog iets over zeggen? Geeft de Bijbel ons misschien stemadviezen?
Ik ben als predikant in mijn opleiding danig gewaarschuwd: pas op met politiek op de kansel! Ik zal oppassen… Maar ik denk dat het Bijbelgedeelte dat we zojuist lazen, wel enkele lijnen aanreikt die we naar vandaag kunnen doortrekken. Het gaat over Salomo, de wijze koning. Ik had eerlijk gezegd dit Bijbelgedeelte uitgekozen voor vandaag vóórdat ik me realiseerde dat het juist de zondag voor de verkiezingen is. Maar het komt wel heel goed uit! Hebben we in ons gepolariseerde Nederland, dat voor allerlei uitdagingen staat, niet schreeuwend behoefte aan wijze leiders – leiders zoals Salomo? Ik wil vanmorgen uit het Bijbelgedeelte drie dingen uitlichten om mee te nemen. Dingen om over te denken als je van de week naar het stemhokje mag gaan. En als je niet mag stemmen, bijvoorbeeld omdat je pas 7 of 17 bent: het zijn dingen die we allemáál nodig hebben, en niet alleen op de verkiezingsdag.

Lees verder →

Preek ‘christen en crematie’

17 vrijdag okt 2025

Posted by in Leerdiensten, Themaleerdiensten

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Uit de Bijbel is gelezen 1 Korinthe 15:3-8, 35-44a ‘de opstanding van het lichaam’

Gemeente van Jezus Christus,

[intro]250
ik wil u vanavond eens meenemen naar Nepal, het land waar een oom en tante van mij ontwikkelingswerk deden. Het is prachtig om te zien hoe God daar gewerkt heeft. Een halve eeuw geleden waren er nog maar weinig christenen in Nepal, tegenwoordig zijn het er een paar honderdduizend! En hun aantal groeit nog steeds.
Maar deze mensen lopen wel tegen allerlei problemen op in een land dat grotendeels hindoeïstisch is. Neem het geval van de grootvader van Anil. Hij overleed, en naar Nepalees gebruik is de uitvaart liefst nog dezelfde dag. Alleen waar? Als ze hindoe waren geweest was het duidelijk: dan hadden ze de oude man naar de plaatselijke tempel gebracht waar zijn lichaam verbrand zou worden. Maar nu is deze familie christelijk. En daarom willen ze hun doden begraven. Echter… er zijn bijna geen begraafplaatsen in Nepal. De overheid wil er geen grond voor aanwijzen; en als iemand een eigen stukje grond beschikbaar stelt, protesteren de omwonenden hevig. Waar moet Anils familie nu hun grootvader begraven? Uiteindelijk hebben ze maar een bestelbusje gehuurd, en zijn ze met het lichaam naar zuid-Nepal gereden, waar een kerk is met een eigen begraafplaats…


Zulke dingen gebeuren dagelijks in Nepal. In de politiek is dit één van de belangrijkste eisen van de christenminderheid: begraafplaatsen! Want voor hen is het glashelder: hindoes verbranden hun doden, maar een christen moet begraven worden. Al is dat nog zo lastig te realiseren. Begraven hóórt bij hun nieuwe geloof. Want zij geloven niet in reïncarnatie, zoals hun buren, maar in de opstanding. En daarom doen ze grote moeite om te kúnnen begraven. Riskeren ze ruzie met dorpsgenoten, of gaan ze desnoods een busje huren.

[crematie rukt op]350
Zo is het in Nepal. In Nederland is de situatie wel anders. Hier neemt het aantal begrafenissen jaarlijks af en de crematies toe. Vroeger, een generatie geleden, was de lijn nog helder: wie christelijk was werd begraven. Maar tegenwoordig neemt ook onder christenen het aantal crematies duidelijk toe. Hoe moet je daar over denken? Dat is het onderwerp waar we vanavond bij stilstaan! Lees verder →