1. U prijs ik, HEER, want U genas
mijn ziekte die zo dreigend was.
De vijand zwijgt, want tot zijn spijt
hebt U mij van de dood bevrijd.
U trok mij uit het graf naar boven.
Omdat ik leef, wil ik U loven!

2. Kom, trouwe dienaars van de HEER,
loof God met mij en geef Hem eer!
Zijn woede duurt maar één moment,
terwijl zijn gunst geen einde kent.
Al is de avond zwaar van zorgen,
vol vreugde is de nieuwe morgen. Lees verder →

1. Bestrijd wie mij bestrijden, HEER!
Bevrijd mij, grijp uw schild en speer.
Sta op, verjaag wie mij belagen.
Zeg tegen mij: ‘Ik zal je dragen.’
Laat hen die uit zijn op mijn dood
te kijk staan, maak hun schande groot.
HEER, stuur uw engel op hen af.
Laat hen verwaaien als het kaf.

2. Voor mij, die hun nooit iets misdeed
maken zij sluw een val gereed.
Verwar hen in hun eigen netten,
de strikken die ze voor mij zetten.
Dan vult mijn hart zich met muziek;
dan zing ik: ‘Heer, U bent uniek!
U komt naast zwakke mensen staan
en pakt de onderdrukkers aan.’ Lees verder →

1. Ik nam mij voor: ik let op wat ik zeg;
ik mijd het kwaad, ik weeg elk woord,
bijt op mijn tong en slik het meeste weg
zodat wie slecht is het niet hoort.
Er kwam geen enkel woord meer uit mijn mond,
maar zonder dat ik vrede vond.
Lees verder →

1. Met dit gedicht wil ik de koning loven;
de woorden springen in mijn hart naar boven.
Ik zing ze uit; mijn tong is als een pen
waarmee ik soepel aan het schrijven ben.
O koning, als wij naar uw schoonheid kijken
is er geen mens met u te vergelijken.
Genade spreekt uit alles wat u zegt;
wij zien dat God zijn zegen op u legt. Lees verder →

1. Gelukkig wie aan arme mensen denkt
en zwakken helpt in nood.
Weet dat de HEER je dan zijn zegen schenkt:
Hij redt je van de dood.
Al ben je ziek, de vijand heeft geen macht;
de HEER is om je heen.
Hij ondersteunt, Hij geeft je nieuwe kracht
en helpt je op de been. Lees verder →