Waar is het nog echt stil in ons land? Volgens mij niet in deze omgeving. Als je in een van den nieuwe wijken woont waar nog overal gewerkt en geklust wordt, maar ook als je in het ‘oude’ Poeldijk bent. Altijd hoor je wel auto’s of ander menselijk geluid, van een radio tot een sloophamer. Het is hier net zo min echt stil als dat het ‘s nachts echt donker is. Daarvoor wonen we met té velen op elkaar hier in het Westen!
Op vakantie kun je het soms anders treffen. Heel wat mensen gaan graag naar zo’n plek. Op het Franse platteland bijvoorbeeld, waar je ‘s avonds laat alleen de krekels hoort, en duizenden sterren aan de hemel te zien zijn. Als u dit leest ben ik net terug van een vakantie aan de Deense waddenkust, waar het hopelijk heerlijk leeg is. Dat zal weer wennen zijn hier!
Altijd drukte is niet goed voor een mens. Maar waarom zou je stilte willen hebben? Er zijn genoeg mensen die er een hekel aan hebben. Als het in je huis altijd stil is, is dat begrijpelijk. Dan doe je graag de radio of TV aan. Maar altijd geluid om je heen is niet goed! Stilte is opladen, bijkomen van alle prikkels die je de hele dag bestoken. Als de drukte buiten je weg is, kan ook de drukte in je hoofd hopelijk wat tot stilstand. Alleen al daarom is het goed soms stil te worden.
Maar er is nog een reden. Een lied zegt ‘de stilte zingt u toe, o Heer’. Pas als je stil geworden bent kun je iets opvangen van de stem van God. ‘A still small voice’ zeggen de Engelsen. Misschien klinkt u dit vreemd in de oren. Misschien verneem je nooit iets van hem. Maar ligt dat misschien ook eraan, dat wij niet stil genoeg zijn om te kunnen luisteren?

Poeldijk breidt zich uit! Of moet ik zeggen: Den Haag breidt zich uit? Allebei is waar. Langzamerhand komen dorp en stad zo goed als aan elkaar vast te zitten. Heel wat mensen zijn net verhuisd, of gaan verhuizen, of beginnen hun draai in het nieuwe gebied te vinden. Welke winkels zijn dichtbij? Waar ga je naar de sportvereniging? Waar staat een kerk in deze buurt?
Of is dat laatste een vraag die er niet bij hoort? Een meerderheid van de Nederlanders is geen kerklid. Toch noem ik met opzet deze vraag, en dat heeft een reden. Een onderzoek uit 2013 wees uit dat een verhuizing reden nummer 1 is dat mensen stoppen met kerkbezoek. Ook als je op je vorige woonplek wel iets met een kerk had, is de kans vrij groot dat dat met een verhuizing ophoudt. Niet omdat je ineens van overtuiging verandert, maar gewoon omdat er al zoveel nieuwe dingen zijn. Dan wil een oriëntatie op het plaatselijke kerk-aanbod er wel eens bij inschieten! Herkenbaar misschien?
Toch is dat jammer, vind ik. Natuurlijk, als nieuwkomer ken je nog niemand in de lokale kerk. Maar datzelfde geldt voor een sportvereniging. Als je sport belangrijk genoeg vindt, zoek je een sportclub. Als het goed is krijg je dan al snel contacten met mensen. Zou het in de kerk niet net zo werken? Als je geloof belangrijk genoeg vindt, zoek je een geloofsgemeenschap, en word je daar in opgenomen.
Áls…, zei ik. Misschien is verhuizen wel een moment van de waarheid: wat is er echt belangrijk voor je? Misschien kom je tot de conclusie dat je innerlijk toch al weinig meer had met kerk en geloof, en er mee stopt. Dat gebeurt vaak genoeg, zo bleek uit dat onderzoek. Maar zou het ook andersom kunnen? Dat je bij het inrichten van een nieuw leven in een nieuw huis denkt: ik heb méér nodig. Een plek waar het over God gaat, waar je wijze woorden hoort en samen bidt. Dan kan een verhuizing een nieuwe kans zijn om aan te haken!
Ga dan eens op zoek. De kerk aan de Fonteinstraat in Poeldijk staat elke zondag open. Ik praat hedendaags Nederlands (de liedteksten niet altijd :-)), we zingen bij een good old orgel en het duurt een uur. Aanvang 10 uur. Hartelijk welkom!

Er wordt wel gezegd, iemand zei het onlangs nog, dat alles uiteindelijk draait om geld, seks en macht. Een nogal cynische blik op de wereld! Maar, moet ik zeggen, er zit wel wat in. Heel veel dingen die je waarneemt om je heen zijn zo te verklaren. Managers kunnen mooi praten over visie en missie van hun bedrijf, maar hun keuzes zijn gebaseerd op wat het oplevert. Politici die de mond vol hebben van het algemeen belang, maar intussen zelf ruimschoots de vruchten plukken van hun positie op het pluche. En ga zo maar door. Hoe meer je er op let, hoe meer het je opvalt.
Toch kan en wil ik niet in een wereld geloven waar geld, seks en macht de enige drijfveren zijn. Dan zouden mensen robots zijn, geprogrammeerd op optimalisatie van hun eigen voordeel. Als je zo denkt, sla je de dingen plat. Te plat! Je ziet het in positieve dingen: goedheid en opofferingsgezindheid waar er gelukkig ook heel wat van is in de wereld. Mensen die jarenlang een familielid opzoeken in het verpleeghuis, jongeren die spontaan een inzamelingsactie houden voor een zieke vriend. Hoe is dat te rijmen met bot eigenbelang? Je ziet het helaas ook in negatieve dingen. Mensen die elkaar vreselijke dingen aandoen. Niet alleen om er zelf beter van te worden, dat zou ‘logisch’ zijn. Maar juist in de compleet zinloze haat of wreedheid die zich soms openbaart, nergens om. Dat zou een op eigenbelang geprogrammeerde robot niet doen.
Maar een mens is geen robot! Een mens heeft een ziel, een dimensie méér. Een kern die weet van goed en kwaad, in plaats van eigenbelang en behoeftebevrediging alleen. Iets waarmee we zijn aangelegd op de ander, en bovenal op de Ander met een hoofdletter: God. Pas daarom maar op voor de mythe van geld, seks en macht. Als je door deze bril kijkt, kun je niets anders meer zien. Dan ga je er misschien nog naar leven. Dan mis je juist de dingen waar het echt om gaat!

Ik wil eens een denkbeeldig gesprek met u delen, dat te denken geeft. Albert zei: ‘de mens van deze tijd heeft bijna God ingehaald!’ Berend zei: ‘Hoezo?’ ‘Wel, kijk eens naar de vooruitgang! De mogelijkheden van het menselijk kunnen zijn toch bijna onbegrensd, met moderne techniek en internet!’ Albert haalde eens diep adem. ‘Vroeger was alleen God almachtig. Maar moet je nu eens kijken wat mensen kunnen! We kunnen wolkenkrabbers bouwen van bijna een kilometer hoog, zie in Dubai. We kunnen de meeste ziekten genezen waar je vroeger aan doodging. We kunnen naar de maan vliegen en er wordt gewerkt aan een missie naar Mars!
Vroeger was de mens beperkt in plaats en ruimte. Maar nu? We vliegen binnen een paar uur naar elke bestemming in Europa. Er is sprake van de ‘hyperloop’ waarmee je binnen minuten van Amsterdam naar Rotterdam zou kunnen komen. En denk vooral aan internet, waardoor afstand geen rol meer speelt. Je voert een discussie met vrienden van om de hoek én uit Amerika, je praat via Skype met je nicht in Kenia… Waar je bent doet er eigenlijk niet meer toe. De mens heeft iets van Gods alomtegenwoordigheid overgenomen in deze tijd!
Denk tenslotte aan kennis. Vroeger was God alwetend en wij wisten van niets. Maar nu? We weten hoe een atoomkern is opgebouwd, we lezen het DNA-alfabet af. Ik kan alle informatie over wat dan ook binnen een paar klikken op Wikipedia vinden. Internetgiganten als Facebook en Google zijn al helemaal alwetend, bijna angstwekkend…’
‘Juist’, zei Berend, die rustig geluisterd had. ‘De mens kan veel en weet veel. Maar maakt het ze nu zoveel gelukkiger? Ik heb liever dat God me door en door kent dan Google of Facebook… En denk je echt dat de mens nu de grote God benadert? Als God zich in de Bijbel voorstelt doet Hij dat nergens als “de almachtige, alwetende en alomtegenwoordige” of iets dergelijks. Hij stelt zich heel anders voor, als “een God die liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en oprecht” (Exodus 34:6). Dat zijn blijkbaar eigenschappen die Hij veel belangrijker vindt… Zouden we niet liever proberen om dáárin meer God te benaderen? Dát zou pas vooruitgang zijn!’