Tags
Gemeente van Jezus Christus,
[intro: druk, druk druk]
‘Hoe gaat het je?’ ‘O, goed, wel een beetje druk met van alles’. ‘Hoe is het op je werk?’ ‘Nou, druk, druk, druk hoor. Gelukkig komt straks die nieuwe collega er bij’. Heel herkenbaar denk ik, zulke gesprekjes. Je vraagt hoe het met iemand gaat en al heel snel valt het woord ‘druk’. Bijna iedereen lijkt veel te doen te hebben – nee, bijna iedereen hééft veel te doen. Het is gewoon zo in onze maatschappij: nietsdoen wordt niet gewaardeerd, en dat doen we dan ook niet. Allerlei taken en afspraken stapelen zich al snel op. School, sport, scouting, bijles, huiswerk, catechese – als je op de middelbare school zit begint de drukte al. Als je gaat werken wordt het niet minder, en als je een gezin hebt al helemaal. Allebei werken meestal, en daar omheen de kinderen, naar school, naar sportclub, ouderavond, je oude ouders, sport voor jezelf, en dan komt de kerk nog vragen of je dit of dat wilt doen… Zelfs voor een avondje met je vrienden moet een datum geprikt worden. Druk, druk, druk. Ook wie met pensioen is, schijnt ervan te kunnen meepraten.
Het logische gevolg: we zoeken bijna allemaal naar meer rust. Even niets hoeven, even uit de rat race. Rust… Maar waar vind je die? In een weekendje weg? Of zit echte rust van binnen? Maar hoe kom je daar aan? Heeft God er iets mee te maken? Is deze kerkdienst misschien een rustpunt in de week? Of is het alleen wéér een activiteit op de agenda? Lees verder