Tags
Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters hier en thuis,
[intro: zaaien]
Zaaien, zaadjes die opkomen. Daar heeft de apostel Paulus het over in het Bijbelgedeelte dat we zojuist lazen. De afgelopen tijd hebben we bij ons thuis heel wat gezaaid, want we hebben een moestuin naast ons huis aangelegd. Worteltjes met van die hele kleine zaadjes, bonen gezaaid, sla, pompoenen, aardappels in de grond gestopt, en ga zo maar door. Ieder zaad is weer anders, en allemaal geven ze hun eigen plant. Nu is de ene mens is meer een tuinier dan de andere, en niet iedereen heeft ook een tuin, maar ik denk dat iedereen van ons het wel eens gedaan heeft: zaadjes in een potje met grond stoppen, en afwachten of er iets uitkomt.
Eén van de leukste dingen om te zaaien zijn zonnebloemen. Jullie hebben dat misschien ook wel eens gedaan, kinderen. Zo’n zwarte of zwart-witte zonnebloempit geplant in een pot en dan elke dag wachten of je al wat ziet. Zonnebloemen zaaien is leuk omdat ze meteen een vrij groot plantje geven, zodat je alles goed ziet gebeuren. Uit één zo’n klein zaadje, zo groot, komt een prachtige zonnebloem die uiteindelijk wel 3 meter hoog kan worden.
Wonderlijk is dat hè! In het zaadje zit die bloem eigenlijk al, op een bepaalde manier. Uit een zonnebloempit komt geen slaplant en uit een pompoenpit geen tomaat. En tegelijk is wat er uitkomt, heel anders dan wat je in de grond stopt. Een groot wonder is, het wat zich elk voorjaar in onze moestuin afspeelt.
Zaadjes die ontkiemen. Houd dit beeld even in gedachten! Lees verder