Gemeente van Jezus Christus,

[intro]
in het dorp van mijn oma woonde een NSB’er. Iemand die ‘fout’ was geweest in de oorlog, zoals ze dat noemden. Iemand die aan de kant van de Duitsers stond. En niet zomaar een beetje, nee helemaal. Iemand die echt verkeerde dingen deed tegen zijn landgenoten tijdens de bezetting. Een NSB’er, in het dorp van mijn grootmoeder.
U begrijpt, die man was niet populair bij zijn dorpsgenoten. Zeker na de oorlog, toen ze niet meer bang voor hem hoefden te zijn. Zoals ze dat tegenwoordig zo plastisch noemen: hij werd echt uitgekotst door velen de dorpsgemeenschap. En verhuizen ging niet, want het was een boer.
Maar wat gebeurde er? Lees verder →

Gemeente van Jezus Christus,

[inleiding]
vandaag wil ik het eens met u hebben over omkeren – of bekeren zoals de Bijbel het vaak noemt.
Omkeren, dat betekent dat je verkeerd zit. U kent het misschien zelf wel, als u in een ombekende omgeving bent – op vakantie misschien. De routebeschrijving is niet helemaal duidelijk, en op een gegeven moment is het wel helder dat u de juiste weg kwijt bent. Je bent aan het dwalen. Maar wat doe je dan? Heel vaak blijf je dan maar wat rondrijden. “We moeten ongeveer die kant op, en dan zien we vanzelf wel weer iets bekends”. Omkeren? Nee, dat doe je niet snel. Vooral mannen hebben het daar moeilijk mee. Want je wilt niet weten dat je het spoor bijster bent. Of als je met een navigatiesysteem rijdt: “indien mogelijk, nu omkeren alstublieft”, dat is een irritante melding die je liever niet hoort.
Bekeren of omkeren, in de Bijbel is het hetzelfde woord, een belangrijk kernwoord dat vaak voorkomt. Maar tegelijk is het een begrip waar nogal wat misverstanden aan kleven. Lees verder →

Gemeente van Jezus Christus,

[inleiding: de dood tegemoet]
opnieuw een stuk uit het boek van Jona. De vorige keer hoorden we dat hij overboord werd gegooid tijdens een storm, en nu hoorden we dat een grote vis hem opslokte en drie dagen later weer aan land spuugde. Als je het zo leest, klinkt het simpel: die vis kwam Jona redden! Maar laten we het eens vanuit het perspectief van Jona bekijken. Dan ziet het er heel anders uit.
Jona wordt overboord gegooid van een schip – gejonast – tijdens een vliegende storm. Hij weet: die storm is een straf van God, want ik vluchtte voor mijn taak. Dáár wordt hij opgepakt, dáár naar de reling gedragen, en zó vliegt hij de kolkende golven tegemoet. Dan kan hij toch niet anders denken dan: ‘dit is het einde!’. Lees verder →