Tags
Gemeente van Jezus Christus, hier en thuis aan ons verbonden,
[intro]
Heel veel van ons zullen wel eens bloemetjes hebben gezaaid. Dat is altijd leuk om te doen wanneer het voorjaar er weer aankomt. zonnebloemen, Oost-Indische kers, of een pak veldbloemenmix in een hoekje van de tuin. bloemetjes zaaien! Eerst misschien voortrekken in een kasje, of binnen zaaien op de vensterbank, en dan, als het voorjaar ver genoeg gevorderd is, buiten uitplanten. Dan is het verbazingwekkend wat voor een plant er uit zo’n klein zaadje kan komen. uit een klein rond zaadje van de Oost-Indische kers een klimplant die meters hoog kan worden. Uit één zaadje dat je in een tomaat vindt, een hele tomatenplant. Uit mijn tijd in het Westland weet ik dat zo’n plant in een kas meters groot kan worden!
In dat Bijbelgedeelte wat we lazen komen we ook in het beeld van zaaien tegen. Eén graankorrel die in de aarde valt, en waar dan volle aren met graan uit groeien. Herkenbaar, denk je misschien net als bij mijn plantjes. Echter, als we het benaderen vanuit de gedachte aan de bloemetjes die wij zaaien, dan lopen we de hoofdzaak van Jezus woorden mis. Het gaat namelijk over sterven, over zaaien als opoffering. Wie durft te beweren dat het een opoffering is als je Oost-Indische kers kweekt of afrikaantjes?
[het beeld]
Nee, Jezus spreekt niet over bloemetjes zaaien. Het gaat over gráán dat in de aarde valt. Dat is een heel andere zaak! in het oude Israël ging een boer niet naar Agrifirm voor Lees verder
AJMolenaar's archief 