Uit de Bijbel is gelezen: Psalm 66 en Johannes 4:25-30, 39-42

Gemeente van Jezus Christus, jong en oud,

[intro]
velen van ons zijn afgelopen zomer weg geweest op vakantie. Eén van de dingen die je dan kunt doen is een oud stadje bezoeken. Tenminste.. als je daar van houdt. Bij mij thuis vinden ze dat leuk, maar dat geldt niet voor iedereen.
Stel je voor, je bent als tiener op vakantie in Frankrijk, en je ouders zeggen: kom, morgen gaan we naar die-en-die plaats, dat schijnt een plek te zijn met veel geschiedenis. En jij denkt: ‘hé, alweer langs gebouwen slenteren – saai! Ik blijf liever bij het zwembad hier op de camping, chillen met m’n vrienden. Of als we nu wat actiefs gingen doen, mountainbiken of zo. Maar die oude stenen, wat is dar nu aan te zien?’ En inderdaad, als je door zo’n stadje loopt en alleen oude gebouwen ziet staat, dan is er weinig aan, of je nu jong of oud bent. Weer zo’n vakwerkhuis, ongeveer net als de vorige tien. Je bent blij als je ergens een terrasje ziet!
Weet je wanneer zo’n oud stadje veel leuker wordt? Als je een goede gids hebt. Iemand die weet wat er daar vroeger allemaal gebeurd is, en die dat boeiend kan vertellen. Als hij vertelt: in deze kamer zat een gevluchte soldaat verstopt, en hier is hij over het dak weggevlucht. Daar op het plein werd de jaarmarkt gehouden, en moet je horen wat er toen een keer gebeurde… Als de gids zo vertelt, dan gebeurt er iets: dan zie je niet alleen oude dingen, maar dan gaat het voor je leven. Je ziet de mensen voor je die er woonden, je beleeft mee wat er is gebeurd, aan strijd en brand en avonturen. Je denkt je in hoe het zou zijn om daar te leven, hoe het zou zijn om zelf een soldaat te zijn of een verstopte vluchteling. Een goed verhaal neemt je mee!

[de Bijbel, ‘t grote verhaal om de wereld/t leven te zien]
Waarom begin ik met dit voorbeeld? Lees verder →